Πιστοί στην παράδοση να παρακολουθούμε σημαντικά συγκροτήματα σε ώριμη ηλικία,με τις μέρες δόξας τους να έχουν περάσει αλλά να συνεχίζουν αξιοπρεπώς, παρευρεθήκαμε την Κυριακή 13 Μαρτίου στο Gagarin, για να δούμε τους παλιούς μας ήρωες WIRE,για πρώτη φορά ύστερα από 26 χρόνια αναμονής........
Ήταν και είναι ένα σχήμα πολύ ιδιαίτερο.Είναι το σχήμα που περισσότερο από τους φαν τους,τους αγαπάνε τα συγκροτήματα που επηρεάζονται από αυτούς. Και είναι πολλά.Ολόκληρες σκηνές...
Το χθεσινό live, περιείχε όλη τους την ιστορία,χωρίς όμως τα τραγούδια, που αρέσουν στην ολοένα και λιγότερη εναλλακτική Αθηναϊκή ομήγυρη ,η οποία όμως τους τίμησε με την παρουσία τους.Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό ,μιάς κι έχουν άλλα τόσα και περισσότερα καλά,ίσως και καλύτερα.
Από τις πρώτες μέρες, μας κεραυνοβόλησαν με τα ''Two People In A Room'' και ''Pink Flag'' σε ζεματιστές εκτελέσεις, βρώμικες και ολοζώντανες. Μνεία στην κορυφαία στιγμή της εμφάνισης.Το '' Underwater Experiences'',ήταν μια πραγματικά ζωτική στιγμή ηλεκτροπληξίας.
Από τις mute μέρες έπαιξαν το ''Drill'' σε καλύτερη εκτέλεση απ'ότι το περίμενα, ενώ από το '' A Bell Is A Cup..'', τρία κομμάτια σε χλιαρές εκτελέσεις, με χειρότερο ένα από τα αγαπημένα μου.''Silk Skin Paws''..Και αυτή ,μαζί με το σνομπάρισμα δύο ή τριών κομματιών (πλην του Comet), από το τελευταίο σπουδαίο άλμπουμ τους ,το ''Send'',ήταν οι μόνες καμπές στο show. Το τελευταίο άλμπουν τιμήθηκε δεόντως με τις καλύτερες στιγμές του σε δυνατές εκτελέσεις και δύο τουλάχιστον τραγούδια να περνάνε το κατώφλι της αιωνιότητας. ''Moreover'' και '' Smash''.
Κι όμως ,όπως ακριβώς και στους TELEVISION,πριν από κάτι χρόνια στα ίδια σανίδια,όσο και να βρίσκονται ''μακριά'', δεν μπορείς να αγνοήσεις την ανωτερότητά τους.Είναι εκεί.Μπορεί να μη μου προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης,αλλά το ότι με κάνουν δύο συνεχόμενες μέρες να ασχολούμαι αποκλειστικά μαζί τους,σημαίνει κάτι......
Σχόλια