Η απορία,για το αν ο καινούριος δίσκος των THE HORRORS, ''Skying'',θα ήταν καλός ή όχι για το επίπεδο τους,διαλύεται εντελώς μετά το πέρας του '' Changing The Rain''
Το τραγούδι,με ήχο κατευθείαν από τις αρχές των '90'ς,λειτουργεί άψογα σαν εισαγωγικό και με το επόμενο '' You Said'',στον ίδιο ρυθμικό χρόνο και με καθαρές μελωδικές γραμμές ,η διάθεση του ακροατή αλλάζει στο ευτυχέστερο.
Με περισσότερες ενδορφίνες να κυλούν πλέον,η καρδιά χτυπά δυνατά,στον επίμονο, ηλεκτρονικό kraut/new wave εκρηκτικό,ακαταμάχητο ρυθμό του '' I Can See Through You''. Ήδη πήραμε φωτιά και ανεβαίνουμε...
Στο ''Endless Blue'' οι ρυθμοί πέφτουν πάλι.Τι στο καλό ; Μας αρέσει να χανόμαστε σε ψυχεδελικούς κήπους από ποπ αύρα της δεκαετίας του '60,τώρα ; Άτιμοι CAT'S EYES ! Αλλά..Για μια στιγμή.Τί σταμάτημα είναι αυτό στο 1:43 ; Ωπα !..
Το σκηνικό αλλάζει.Η κιθάρα βγαίνει μπροστά, κυριολεκτικά αλλάζουμε εποχή,το μπάσσο «κολλά» σε μια βαθειά και ευφορική γραμμή και τα φωνητικά «γυρίζουν» τη μελωδία στο ρεφρέν,μεθώντας τις αισθήσεις.Είναι το τραγούδι που δείχνει γιατί πλέον οι THE HORRORS,είναι το καλύτερο Βρετανικό σχήμα από την εποχή...η επιλογή δικιά σας.Ακόμα και το κάπως απότομο φινάλε,του δίνει χάρη.
Στο ''Dive In'' τα πάντα θυμίζουν '90'ς,το ειδικό βάρος αυξάνεται αλλά το τραγουδιστικό μέρος (ο Faris είναι χαρισματικός τραγουδιστής, καταλυτικό στοιχείο του σχήματος),το βγάζουν έξω από τις επιρροές του και του δίνουν προσωπικότητα.
Το α λα Simple Minds ''Still Life'',σίγουρα είναι το λιγότερο ενδιαφέρον τραγούδι του δίσκου,με τα μέτρα και τα σταθμά του σχήματος βέβαια γιατί αν πω ότι δεν το σιγοτραγουδώ θα ήμουν ψεύτης. Το φαντάζομαι καλύτερο σε ζωντανή εκτέλεση. Όλο τα τραγούδια του δίσκου δείχνουν ότι «ψοφάνε» να ακουστούν ζωντανά. Δεν περιορίζονται στο στούντιο με τίποτε.
Τα υπόλοιπα 23 λεπτά του δίσκου ,για να μη μακρυγορούμε, καλύπτονται από χαλαρωτικό dub pop στο '' Wild Eyed'', kraut ομορφιές σε μεγάλη διάρκεια,ότι πρέπει για να χάνεσαι, με το '' Moving Further Away'', το «είμαστε καλύτεροι από τους Suede,γιατί μπορούμε να γράφουμε σαν κι αυτούς αλλά με '60'ς και όχι '70'ς επιρροές» ''Monica Gems'' και o δίσκος, κλείνει με άλλο ένα μεγάλης διάρκεια τραγούδι,'' Ocean's Burning'', που τυχαίνει να είναι ένα από τα μελωδικότερα τραγούδια που έχου γράψει ποτέ και ίσως από τις κορυφαίες συνθέσεις που έχουν γράψει ποτέ..
Όπως και με το ''Sea Within A Sea'' που έκλεινε με τον καλύτερο τρόπο το προηγούμενο άλμπουμ τους έτσι κι εδώ,καλύτερο φινάλε από αυτό δε μπορώ να σκεφτώ....
Το ''Skying'' μετατοπίζει τον ήχο του γκρούπ σε πιο ποπ μονοπάτια αλλά για άλλη μια φορά μεγαλουργούν. Είναι μια μεγάλη στιγμή για το Βρετανικό ροκ.Το σχήμα πλέον έχει master στην ανανέωση των επιρροών του και είναι άπαιχτοι σε αυτό.Ταυτόχρονα έχουν την ενέργεια και τη δύναμη να κάνουν τον ακροατή να αισθάνεται με όλες τις αισθήσεις του τη μουσική τους,ένα αμάγαλμα δυναμικών,πολύχρωμων ήχων και μελωδιών που σε «φορτώνουν» για πολύ καιρό....
Κυκλοφορεί 26 Ιουλίου,από την XL.
Σχόλια