Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

He's Lost Control ή Δεν έχει το Θεό του,ο Γάντζος....


..Θα του έλεγα '' Άντε γαμήσου,Hook''...Δε πρέπει να μας γαμάει κανείς τις αναμνήσεις έτσι ! Πιστή αναπαράσταση χωρίς την οργή και την απόγνωση με διάθεση εκμετάλλευσης και λίγα παραπάνω χρήματα....
Είναι δύσκολο να αντισταθώ,αλλά μάλλον δε θα πάω .Αυτό λέγεται νεκροφιλία....Άλλο αν ζούσε ο Curtis και έκανε tribute....

Σχόλια

Ο χρήστης ody είπε…
...ή και ιερόσυλο karaoke (Sacrilicious Karaoke - να ένα καλό όνομα μπάντας!)
Ο χρήστης fool είπε…
Προβληματίστηκα με αυτό. Ναι είναι εμφανής ο λόγος αυτού του εγχειρήματος. Ατοπήματα τέτοιου είδους μπερδεύουν. Ενώ καλλιτεχνικά έχει το δικαίωμα να το κάνει αφού είναι και ο ίδιος μέρος της ιστορίας, ηθικά δεν θα έπρεπε να ενδώσει αφού η ψυχή (Ian Curtis) της εν λόγω ιστορίας (Unknown Pleasures) απουσιάζει. Ο άνθρωπος ασελγεί σε βάρος του κόσμου. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, έτσι ακριβώς.
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
@ody : cool το έθεσες.Είσαι πολύ ευγενικός μαζί του και ναι θα ήταν σπουδαίο όνομα...
@vick :καλλιτεχνικά και ο Paul Mc Cartney έχει το δικαίωμα να παίξει όλο το Sgt Pepppers με όποια μπάντα του αρέσει.Αλλά θα είναι Beatles ?Μερικά πράγματα είναι καλό να ΜΗΝ τα νεκρανασταίνεις....
Ο χρήστης Ιωάννης είπε…
ειναι ζαχαρη ειναι μελι τα καρπουζια του ΒΑΓΓΕΛΗ (παρε καλε κυρια)
Ο χρήστης M. είπε…
...εδώ μυρίζει χρήμα η φάση...

...πραγματική ξεφτίλα εκ μέρους του κυρίου Hook... δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κάπως αλλιώς τη κίνησή του αυτή να πηδήξει με τέτοιο τρόπο το Unknown Pleasures... θα 'πρεπε να ντρέπεται που τόλμησε να κάνει κάτι για τα φράγκα (και μόνο για αυτά) γιατί κάποιον άλλο λόγο δεν μπορώ να φανταστώ!

...ακόμα και να ζούσε ο Ian Curtis ποτέ μα ποτέ ΔΕΝ θα έμπαινε στη σκέψη (έστω και μετά από χρόνια) να κάνει κάτι τέτοιο ακόμα και αν ζούσε σαν άστεγος στην πλατεία του Salford...

...και κάτι τελευταίο τι σκατά μόδα είναι αυτή που ο κάθε "ξεχασμένος" άρτιστ ή γκρουπ βγαίνει και παίζει live τo "σημαντικότερο" album της καριέρας τους?
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
ioannis πέτυχες το στόχο !Έτσι είναι δυστυχώς..!
Μ., το να βλέπω ζωντανά αγαπημένα μου άλμπουμ να εκτελούνται από την πρωτότυπη μπάντα, δε με χαλάει καθόλου.Αλλά το να βλέπω του doors χωρίς τον Μοrrison ή ένα μέλος των joy div. να παίζει άλμπουμ τόσο σημαντικό , είναι αληθινά ντροπιαστικό για την ιστορία..
Ο χρήστης lemonostiftis είπε…
Peter Hook reflected on Joy Division's legacy and about the 30th anniversary of Ian Curtis' death (!!! τα θαυμαστικά δικά μου):

"The preparation for the gig was very interesting as it was the first time I'd analysed the music since we wrote it. The funny thing is I never realised how many words Ian used to sing, every song is like a wonderful essay without much repetition, which means I had to learn so much that it has made me put his role in the band into a whole new perspective."

"I noticed a lot of really neat little songwriting tricks that he uses a lot and it's only when you analyse them that you notice them, as when I just listen to them, I know it's really good, but you don't know why."

"I went to see Ian's grave this morning – it was such a beautiful day I thought I'd go and say hello to him and see how he was. It's really odd after all these years when you go and do something like that, you see all these tributes [at the grave] and it's really nice."

"Now some people will say, like they did about this show, that you shouldn't do it and then a lot of people are thinking that you should do it. So it was nice that we had a club full of people tonight who think we should be doing it and the others can just fuck off."

(!!! πάλι)
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
και ;(αυτό πάει για τη δήλωση του Γάντζου)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom