Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το μυαλό μου λούπες φτιάχνει..[Looping State Of Mind - THE FIELD]

Οι λούπες που φτιάχνει ο Axel Willner,εδώ και τρία πανομοιότυπα άλμπουμς ξεκινώντας από το εξώφυλλο και καταλήγοντας στα αστέρια με  αυτές που καταφέρνουν να συντονίζονται ρυθμικά με το Σύμπαν,ήταν και είναι πάντα ευπρόσδεκτες στο Σπίτι.
Ακούγοντας το τρίτο πόνημα του σαν THE FIELD,''Looping State Of Mind'',κατάλαβα ότι μου έλειψαν τα τελευταία δύο χρόνια.
Ή μήπως το άλμπουμ του αυτή τη φορά έχει περισσότερες αφορμές για αποδράσεις πάνω από τη Στρατόσφαιρα ; Η αίσθηση ότι παντά πετάς ή αιθεροβατείς με τη μουσική του Axel Willner,είναι το μεγαλύτερο και το πιό σημαντικό προτέρημα της και αυτό που τη διαφοροποιεί από ανάλογες προσπάθειες,του χώρου της ευρύτερης techno ή χορευτικής μουσικής.Δεν είναι μόνο η ψυχρή,τεχνολογική,πειθαρχημένη ενορχήστρωση αυτών που βγαίνουν από τον ηλεκτρονικό στόλο του καλλιτέχνη,που τον κατατάσσει σε σημαντική μορφή της Ευρωπαικής μουσικής.Είναι και η πολυχρωμία  εντέχνως κρυμμένη μέσα σε αυτό το πυκνό, ομογενοιποιημένο ρυθμικό νέφος -κατατεθέν και πρώτο αναγνωριστικό σημείο των THE FIELD.Εκεί κατοικοεδρεύουν κατακερματισμένοι αλλά όμορφα δεμένοι μεταξύ τους ήχοι που δίνουν σε κάθε σύνθεση αναγνωριστικό χρώμα. Που κάνουν τις λούπες να αποκτούν πρόσωπο και όχι να παραμένουν χαλιά για τεκνατζίδικα.
Να γιατί λοιπόν, παρ'όλο που σας φαίνεται να παίζει και να ξαναπαίζει το ίδιο κομμάτι δεν μπορείτε να βαρεθείτε εύκολα τη μουσική του. Με αυτή τη σκέψη στο μυαλό μπορώ να πω με σιγουριά γιατί το ''From Here We Go Sublime'' κατέληγε να είναι sublime,ενώ το δεύτερο '' Yesterday And Today'' ήταν καλό όταν θυμόταν το yesterday ενώ δεν είχε διάθεση για tomorrow με αποτέλεσμα να περνάει η μισή μέρα του today στην ίδια παλλέτα.
Η «λουπίτιδα» όμως του φετινού άλμπουμ είναι σε έξαρση και  μπορώ να διακρίνω αρκετό χρώμα ταξιδεύοντας προς το κέντρο του χαλαρωτικού,ζεστού νεφελώματος του άλμπουμ.
Ηλιοφόρα μοτίβα,groovy μπασσογραμμές,ήρεμες θεάσεις τοπίων από ψηλά, το παλιό THE FIELD μοντέλο αλλά πιο ευφορικό ,e-bow κιθάρες και φασματικά φωνητικά.Όλα λειτουργούν όμορφα και φαίνεται ότι το ''Looping State Of Mind'' βρίσκει τους THE FIELD ,σε φόρμα.
Αν με ρωτήσετε όμως αν μου λείπει ένα καινούριο ''Over The Ice'' για να τσιτώσω τα ηχεία και να μείνω μετέωρος για ώρα,θα σας απαντούσα «Δυστυχώς ,ναι».Αλλά αυτά γίνονται μόνο μια φορά,ναι ;..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom