Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

'Αλλη μια βραδιά στο Bios..11-10-2011 : A VICTIM OF SOCIETY/DIRTY BEACHES ..live !



Αυτό το τραγούδι αλλά και οι επιλογές του dj για την επόμενη μισή ώρα,ήταν το αποκορύφωμα της βραδιάς.Δεν είχα ξανακούσει το ''Nightcall'' του Γάλλου KAVINSKY,σε παραγωγή των DAFT PUNK και με την Lovefoxx ( CSS ) στα δεύτερα φωνητικά, από την ταινία ''Drive'',κι ας υπάρχει εκεί έξω αρκετούς μήνες. Ομολογώ ότι ήταν έρωτας με το πρώτο άκουσμα διαρκείας απ'ότι φαίνεται από το ογδοηκοστό όγδοο...
Ο DIRTY BEACHES,το κύριο όνομα  και ο λόγος που το Bios γέμισε ασφυκτικά από κόσμο λίγο πριν, μπορεί να εντυπωσίασε με το retro μικρόφωνο, την άνεση και το cool παρουσιαστικό του,αλλά άφησε μάλλον χλιαρές εντυπώσεις..
Πέρα και πάνω απ'όλα,αυτό που παρουσίασε ο καλλιτέχνης μαζί με τον σαξοφωνίστα του ήταν η δικιά του φαντασίωση του πειραματικού ροκ των τελών της δεκαετίας του'70,όπως ερχόταν από τους SUICIDE και επιλεγμένες no wave μπάντες όπως των DNA καθώς και  ροκαμπίλυ φαντάσματα των '50'ς,με ολίγη James Brown.
Χαριτωμένη η προσπάθεια ,ακούστηκε καλύτερα από το δίσκο,φαίνεται να ξέρει τι κάνει αλλά,το ροκ δεν είναι πόζα,εικόνα και μερικές κραυγές α-λα SUICIDE μόνο.Ίσως στη ροκ σχολή να αποφοίτησε με άριστα αλλά χρειάζεται και βόλτα στη άγρια μεριά της πόλης για εμπειρίες και περισσότερη αυθεντικότητα.
Το κύριο όνομα όμως για το Σπίτι ήταν αυτοί που άνοιξαν,αυτό το event.
Οι  A VICTIM OF SOCIETY, έδειξαν με τη δεύτερη κιόλας εμφάνισή τους ότι είναι η καλύτερη νέα δύναμη στο εγχώριο ροκ.Με έπεισαν περισσότερο από τον DIRTY BEACHES και τους άξιζε να ήταν headliners. 
Μπορεί ο εξοπλισμός και οι θαμποί ρυθμοί που έβγαιναν από το Mac, να έκαναν κρα για ντράμμερ ή περισσότερα φίλτρα καθαρισμού,οι κιθάρες και η δυναμική απόδοση των ήδη γνωστών συνθέσεων τους όμως,απέδειξαν ότι με λίγο περισσότερη τεχνολογική βοήθεια και ζωντανές εμφανίσεις,θα αναδείξουν περισσότερο το ισχυρό δυναμικό που διαθέτουν. Ο δρόμος είναι ανοιχτός γι' αυτούς και με γέμισαν ακόμα περισσότερες ελπίδες.Είναι σπουδαία μπάντα οι A VICTIM OF SOCIETY. Το υπογράφω...
...ΛΑΦΥΡΑ....

Σχόλια

Ο χρήστης eraser είπε…
Το καλύτερο άρθρο που διάβασα για το live..
~Mε αντικειμενική ματιά (ουδέτερη απέναντι στο hyp) γνώση και σεβασμό..
Μπράβο!
Ο χρήστης Χρήστος Μίχος / Christos Michos είπε…
Ευχαριστώ..Ου΄δετερη στάση δεν έχω ποτέ απέναντι σε hype,όπωσ ξέρεις και αυτό το ιστολόγιο έχει βάλει το χεράκι του,αλλά άλλο το hype για προώθηση και καθιέρωση εμπορικών ονομάτων ,βάση σχεδίου,business plan,άλλο το hype για κάτι που μας ενδιαφέρει ,μας αρέσει και το υποστηρίζουμε.ΔΕΝ βγάζουμε λεφτά από αυτό.Και γι' αυτο πρέπει να μας ξεχωρίζουν απόλ τους υπόλοιπους επαγγελματίες opinion leaders κλπ..
Και να σε βλέπουμε σε κανα live....

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom