15. Kaputt - DESTROYER
«.. Τραγούδια που ακούγονται χαλαρά,λαμπυρίζουν,δημιουργούν μια κοσμοπολίτικη διάθεση μέσα
σε τέσσερις τοίχους,αφήνουν το πνεύμα να ησυχάσει,κυλούν ομαλά χωρίς
έντονες διακυμάνσεις παρά μόνο στις εναλλαγές των μελωδιών και των
μουσικών στυλ,από απαλή jazz σε soft pop και ύστερα, σε νεοκυματικές
αναμνήσεις.
Η ζωή μπορεί να γίνει ελαφρύτερη με τη μουσική των DESTROYER. Και όμορφη.Είναι όμως αυτή η αίσθηση της πικρής σοκολάτας που δεν σε αφήνει να χαλαρώσεις .΄Ενα όμορφο ''βάρος'' που δε λέει να φύγει. Και αυτή η αντίθεση, ένα μοναδικό και σπάνιο χάρισμα για εναλλακτικό ποπ σχήμα,είναι πολύτιμη...»
Θα μπορούσε να ήταν ένα άλμπουμ που θα παιζόταν σε κυριλλέ εστιατόρια θα ακουγόταν σε playlist, lifestyle Μουσικών σταθμών ,θα προτεινόταν από μουράτους dj για να ρίξετε γκόμενες ή γκόμενους ή ψηλομύτιδες για να δείξουν ότι και καλά η μουσική που ακούν είναι cool.Όχι ότι δεν θα γινόταν έτσι.Μα μέχρι να φτάσουν στο τέλος της ακρόασης ή θα πάθαιναν νευρικό κλονισμό ή θα άλλαζαν ζωή ή θα το έσπαγαν.Γιατί κάτω από το γυαλιστερό ηχητικό πλέγμα,υπάρχει ειλικρίνεια συναισθημάτων που καταστρέφει κάθε τοίχος «δηθενιάς»
Στο τέλος καταλήγει ψηλά στις λίστες του Pitchfork ( η θέση 2. ήταν έκπληξη,δεν περίμενα ούτε στη δεκάδα να το είχαν) και σε αυτό το ιστολόγιο (το 15.,που δεν έχει σχέση με αξιολογική σειρά κατάταξης, είναι πολύ λίγο για την εμπειρία του να το ακούω ένα ανοιξιάτικο πρωινό του Γενάρη,σε μια διαδρομή με τραμ,ένα χρόνο ακριβώς).
Επίσης καταλήγει σε λίστες ανθρώπων που «λιώνουν» με την αβάσταχτη ελαφρότητα του.
Ακόμα και μέσα στο καταχείμωνο,φέτος ο Γενάρης είναι όντως χειμωνιάτικος, ακούγοντας το νομίζω ότι αν κοιτάξω ψηλά στον ουρανό θα δω ένα πεντακάθαρο ουρανό,θα νοιώσω την γλυκιά ανατριχίλα της αλλαγής του καιρού και των διαθέσεων. ήταν μια από τις πιο όμορφες ακουστικές στιγμές της χρονιάς.Από τους δίσκους που μπορώ βασίζομαι επάνω τους,για πολλούς λόγους....
Σχόλια