37. We Must Become The Pitiless Censors Of Ourselves - JOHN MAUS
Είναι ο δίσκος που θα έκανε ή θα ήθελε να κάνει ο ARIEL PINK,αν έπαιρνε στα σοβαρά την περίοδο που ηχογραφούσε το ''For Kate I Wait''.Είναι ο δίσκος που θα έκανε κάποιο μυστήριο μέλος ,ο πληκτράς πιθανόν,των SPHERICAL OBJECTS στα σαράντα του,σε μια δημιουργική μανία νοσταλγίας για τις παλιές καλές μέρες..Είναι ο δεύτερος ονειρεμένος νεοκυματικός δίσκος που θα ήθελαν να φτιάξουν οι συμπατριώτες του χρόνια τώρα και κυκλοφόρησε φέτος.
Χωρίς να έχει τη ροκ φινέτσα και την πληρότητα του πρώτου (λεπτομέρειες προσεχώς),έχει τα πιο όμορφα τραγούδια που γράφτηκαν φέτος με βάση τα συνθ.Απλές συνθέσεις,μελωδίες που σου δημιουργούν έντονα νεοκυματικές νοσταλγικές δονήσεις,ονειρικά τραγούδια που εξοικοιώνεσαι μαζί τους με την πρώτη ακρόαση. Είναι το φετινό μου Χριστουγεννιάτικο άλμπουμ, το άκουσα αργότερα από τους υπόλοιπους blogger,αλλά το αγάπησα σφόδρα.
Θα μπορούσε να «χτυπήσει » εικοσάδα,αλλά και το 37 ανάμεσα σε δεκάδες δίσκους που άκουσα φέτος ,είναι σαν να είναι στην κορυφή. Δίσκος που σε προκαλεί να γράφεις υπερβολές σαν αυτά που διαβάσατε πριν.Στο πάνθεον λοιπόν των πραγματικά σπουδαίων δίσκων για φέτος.Με ένα εξώφυλλο όνειρο....Και όταν πέφτει η βροχή ή βγαίνει το φεγγάρι,θα υπάρχει ακόμα ένας λόγος να αναζητάτε το άλμπουμ...
Θα μπορούσε να «χτυπήσει » εικοσάδα,αλλά και το 37 ανάμεσα σε δεκάδες δίσκους που άκουσα φέτος ,είναι σαν να είναι στην κορυφή. Δίσκος που σε προκαλεί να γράφεις υπερβολές σαν αυτά που διαβάσατε πριν.Στο πάνθεον λοιπόν των πραγματικά σπουδαίων δίσκων για φέτος.Με ένα εξώφυλλο όνειρο....Και όταν πέφτει η βροχή ή βγαίνει το φεγγάρι,θα υπάρχει ακόμα ένας λόγος να αναζητάτε το άλμπουμ...
Σχόλια