Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Born to die,live for stardom !


Διαβάζω αρκετά για την Lana Del Rey, τελευταία.
Το δεύτερο άλμπουμ της ''Born To Die'', ήταν πολυαναμενόμενο εδώ και μερικούς μήνες από Το Σπίτι και κάνει ήδη κύκλους γύρω από τον ιστόκοσμο και απολαμβάνω διάφορες γνώμες. 
Θα πω μόνο ότι έχω καιρό να ακούσω και να ξανακούσω ένα δίσκο αψεγάδιαστο, ειλικρινή, ρεαλιστικό αλλά και ρομαντικό, συναισθηματικό ταυτόχρονα, με όλα τα τραγούδια να ξεχωρίζουν και στίχους σοκαριστικά αληθινούς για καλλιτέχνιδα που προωθείται λυσσασμένα για εναλλακτική ποπ σταρ.
Το Pitchfork σχεδόν το έφτυσε, ακόμα και τα μη εναλλακτικά κυκλώματα την ακούν, όμως πρέπει να το παραδεχτούμε.
Η γυναίκα είναι σταρ από αυτές που θέλουμε να υπάρχουν και να ομορφαίνουν τις ζωές μας...
Το 2012 ξεκινά, αλλά όσο δυσοίωνο και να φαίνεται αρκούν δίσκοι σαν κι αυτόν για να πιστέψουμε το αδύνατο......
Επίσης ορίστε και μια πιο εμπεριστατωμένη άποψη μου για το άλμπουμ που δημοσιεύτηκε στο OUGH!
 « Η «εικόνα» της εικοσιπεντάχρονης λολίτας από το Lake Placid, έχει πολλές αντιθέσεις. Είναι πολύ όμορφη, με καθαρή επιδερμίδα, κάνει baby-sitting, φαίνεται απλή και γλυκιά, είναι μια οπτασία για τον μέσο Αμερικάνο πατέρα που θα ήθελε μια τέτοια κοπέλα για νύφη αλλά ακούγοντας αυτά που έχει να τραγουδήσει, παρατηρώντας ξανά τα γεμάτα ερωτισμό βίντεο και τα σαρκώδη, γεμάτα υποσχέσεις χείλη της, θυμάται ξαφνικά ότι μάλλον έκανε λάθος, γιατί η Elisabeth Grant έχει ψευδώνυμο Lana Del Rey και αν θυμάται καλά, πρέπει να ήταν η κοπέλα που έκανε pole dancing χθες στο κλάμπ. Μες τη σούρα του και όχι μόνο, τί να θυμάται πια;
Όμως, η κόρη την έχει σαν εικόνισμα. Έχει ήδη κατεβάσει το άλμπουμ παράνομα, το ακούει νυχθημερόν και ονειρεύεται πλέον με το avatar της. Αυτή νέα σταρ δεν έχει και τόση σχέση με την Britney Spears που λάτρευε πιτσιρίκα και είναι σίγουρο ότι θα στιγματίσει την εφηβεία της για πάντα. Γιατί απλά νοιώθει ότι τα τραγούδια της μιλούν γι'αυτή και την εκφράζουν όσο λίγα τελευταία.
Η Lana διαθέτει το συναίσθημα και την ειλικρίνεια για να γίνει γρήγορα μια έγκυρη ποπ σταρ και όχι σταρλετίτσα των 15 λεπτών. Και ρεαλισμό διαθέτει αλλά και εφηβικό ρομαντισμό εκφράζει. Μπορεί να εκπροσωπήσει μια καινούρια γενιά κοριτσόπουλων που εκφράζουν και υποστηρίζουν άμεσα τα πάθη τους, τη σεξουαλικότητά τους, τις επιθυμίες τους, τις εμπειρίες τους, τον ερωτισμό τους, ακόμα και τα όνειρα για τη μεγάλη ροζ αγάπη που θα τις πάει στον Παράδεισο, είτε σαρκικά, είτε πνευματικά, μαζί με εφήμερες ερωτικές σχέσεις -σκέτη καταστροφή.
Αυτό το δεύτερο άλμπουμ που έχει τίτλο '' Born To Die'' περιέχει anthems  και μόνο. Ύμνους σε μια πικρή αλλά και γλυκιά εφηβεία.  Χιπ χοπ ρυθμοί σε αργό τέμπο και έγχορδα, πες το και τριπ χοπ, 50'ς και 60'ς νοσταλγία που υποστηρίζουν μεγιστοποιούν και αναδεικνύουν ακόμα περισσότερα τις ήδη γερές μελωδίες και την εξαιρετική ερμηνεία της Lana Del Rey. Η κλασσική ποπ δομή των τραγουδιών με χιπ χοπ επεμβάσεις είτε στα μπήτ είτε στην ερμηνεία, γίνονται γέφυρα ανάμεσα σε μελωδίες που μένουν αξέχαστες από το πρώτο άκουσμα και γίνονται εθιστικές στα επόμενα. 
Φροντισμένη παραγωγή από τον Emile Haynie  που συνεργάζεται με Eminem και Lil' Wayne, συν τοις άλλοις. Παραγωγή πλούσια και καθαρή, είναι το Α και το Ω αυτής της κυκλοφορίας. Αναδεικνύει το ταλέντο της Lana και κάνει τα τραγούδια να ρέουν . Το ''Born To Die'' είναι ένα καλοδουλεμένο ποπ άλμπουμ προορισμένο να μείνει κλασσικό, ή τουλάχιστον ένας αποδεκτός εμπορικός ποπ δίσκος, τόσο απροκάλυπτα προσβάσιμος, αλλά με εμπνευσμένα ποπ τραγούδια 18 καρατίων. Μπορεί όλα να έχουν γραφτεί με το ίδιο μοτίβο, αλλά συναγωνίζονται σε μελωδικότητα, ρεφρέν και ενορχηστρώσεις. Και πίσω απ'  όλο αυτό που κρύβεται διακριτικά, είναι ο κοκκινολαίμης του Blue Velvet. Το άλμπουμ ανήκει στην κοσμοθεωρία του David Lynch. Και φέρνει ένα τόνο αγνότητας σε έναν ολοένα άγριο κόσμο...»

Σχόλια

Ο χρήστης eraser είπε…
http://www.youtube.com/watch?v=f-nlmMpNlsQ&feature=player_embedded

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...