Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The scrambled ears experience.. Ruined Families/Acid Baby Jesus/The Men ..The LOUD gig! 11-02-2012




Αρχικά να πω,ότι ήταν μια πολύ δυνατή ροκ βραδιά.Σε ένταση.Το αποδεικνύει ότι σήμερα είμαι μισόκουφος.
Μετά το τυπικό hardcore των RUINED FAMILY που ξεκίνησαν την βραδιά,με έκανε να διαχωρίσω τη θέση μου.Μια χαρά μπάντα,γαμώ την ενέργεια που βγάζουν όμως θέλω κάτι παραπάνω.Είμαι και κάποιας ηλικίας.
Και ποιος χέστηκε θα μου πείτε,τι θέλω εγώ.Σωστά.Η εκτόνωση είναι ιερό πράγμα και οι πιτσιρικάδες τα κατάφεραν θαυμάσια και πραγματικά τους εύχομαι να μην βαρύνουν ή βαρεθούν ποτέ..
Οι ACID BABY JESUS, δεν έδωσαν κάτι κάτω του αναμενόμενου. Οπότε, support ; Σε ποιό πλανήτη βάζεις ένα πραγματικό ροκ εν ρολ σχήμα Ελληνικής προέλευσης,που «ζει» τη φάση να παίζει support ; Ήταν αναμενόμενη η πολύ καλή τους εμφάνιση.Αν και τους βγήκε πολύ BLACK LIPS ο ήχος,εντούτοις,έχουν περισσότερο υλικό και ουσία από τη συνομοταξία.
Δε φαίνεται να χαλιούνται αντίθετα διασκεδάζουν αφάνταστα και μας χάρισαν δυνατές στιγμές απόλυτης ροκ κατάστασης και δε μιλάμε για την 100% κυριαρχία τους επί σκηνής. Αυτό το έχουν σχεδόν από πάντα,από βρέφη ακόμα.Αν δε με είδατε να κοπανιέμαι είναι γιατί η διάθεση μου ήταν λίγο πεσμένη,λόγω πολιτικοκοινωνικής σαπίλας και μόνο.
Ναι, μου άρεσαν περισσότερο από τους THE MEN. Για την ακρίβεια τους 3  Μen και τη 1 Woman,στο μπάσο φυσικά για να μη σπάσουμε το έθιμο,που αποτελούν το Νεοϋορκέζικο σχήμα τώρα.
Οι οποίοι με τρία σπιντάτα τραγούδια που κυμαίνονταν μεταξύ WIPERS, HUSKER DU και λίγο περισσότερο στα ενδότερα του Αμερικάνικου μελωδικού πανκ των '80'ς, με εξέπληξαν ευχάριστα.
Όμως η καταβύθιση σε ψυχεδελικές ασκήσεις,με τα γνωστά κλιμακούμενα μέρη και θορυβώδη ξεσπάσματα, κατάφερε να με βυθίσει πάλι στην μελαγχολία και να εγκαταλείψω με ευχαρίστηση το χώρο αμέσως μετά το τέλος του σύντομου βασικού σετ. 
Ναι οκ,καλά έπαιξαν ,πήραν μερικά κεφάλια,δε με ένοιαξε διόλου που αγνόησαν λίγο το άλμπουμ που τους έκανε περισσότερο γνωστούς εδώ, αλλά εμένα μου χάλασαν τα αυτιά. Δηλαδή αν είχαν περισσότερο γρήγορο ήχο θα τους χάλαγε ; 
Ξεκαθαρίζοντας ότι η γκρίνια μου δεν έχει να κάνει με την επιτυχή και παραδειγματική διοργάνωση της εταιρείας που κάνει τα αδύνατα δυνατά να μας βγάλει από τη μιζέρια.
Δυστυχώς οι καταστάσεις είναι τέτοιες που μια πολύ καλή ,δυνατή ροκ βραδιά όπως η χθεσινή δεν μπορεί να τις ξεπεράσει. Αλλά θα επιμείνουμε....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...