Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The scrambled ears experience.. Ruined Families/Acid Baby Jesus/The Men ..The LOUD gig! 11-02-2012




Αρχικά να πω,ότι ήταν μια πολύ δυνατή ροκ βραδιά.Σε ένταση.Το αποδεικνύει ότι σήμερα είμαι μισόκουφος.
Μετά το τυπικό hardcore των RUINED FAMILY που ξεκίνησαν την βραδιά,με έκανε να διαχωρίσω τη θέση μου.Μια χαρά μπάντα,γαμώ την ενέργεια που βγάζουν όμως θέλω κάτι παραπάνω.Είμαι και κάποιας ηλικίας.
Και ποιος χέστηκε θα μου πείτε,τι θέλω εγώ.Σωστά.Η εκτόνωση είναι ιερό πράγμα και οι πιτσιρικάδες τα κατάφεραν θαυμάσια και πραγματικά τους εύχομαι να μην βαρύνουν ή βαρεθούν ποτέ..
Οι ACID BABY JESUS, δεν έδωσαν κάτι κάτω του αναμενόμενου. Οπότε, support ; Σε ποιό πλανήτη βάζεις ένα πραγματικό ροκ εν ρολ σχήμα Ελληνικής προέλευσης,που «ζει» τη φάση να παίζει support ; Ήταν αναμενόμενη η πολύ καλή τους εμφάνιση.Αν και τους βγήκε πολύ BLACK LIPS ο ήχος,εντούτοις,έχουν περισσότερο υλικό και ουσία από τη συνομοταξία.
Δε φαίνεται να χαλιούνται αντίθετα διασκεδάζουν αφάνταστα και μας χάρισαν δυνατές στιγμές απόλυτης ροκ κατάστασης και δε μιλάμε για την 100% κυριαρχία τους επί σκηνής. Αυτό το έχουν σχεδόν από πάντα,από βρέφη ακόμα.Αν δε με είδατε να κοπανιέμαι είναι γιατί η διάθεση μου ήταν λίγο πεσμένη,λόγω πολιτικοκοινωνικής σαπίλας και μόνο.
Ναι, μου άρεσαν περισσότερο από τους THE MEN. Για την ακρίβεια τους 3  Μen και τη 1 Woman,στο μπάσο φυσικά για να μη σπάσουμε το έθιμο,που αποτελούν το Νεοϋορκέζικο σχήμα τώρα.
Οι οποίοι με τρία σπιντάτα τραγούδια που κυμαίνονταν μεταξύ WIPERS, HUSKER DU και λίγο περισσότερο στα ενδότερα του Αμερικάνικου μελωδικού πανκ των '80'ς, με εξέπληξαν ευχάριστα.
Όμως η καταβύθιση σε ψυχεδελικές ασκήσεις,με τα γνωστά κλιμακούμενα μέρη και θορυβώδη ξεσπάσματα, κατάφερε να με βυθίσει πάλι στην μελαγχολία και να εγκαταλείψω με ευχαρίστηση το χώρο αμέσως μετά το τέλος του σύντομου βασικού σετ. 
Ναι οκ,καλά έπαιξαν ,πήραν μερικά κεφάλια,δε με ένοιαξε διόλου που αγνόησαν λίγο το άλμπουμ που τους έκανε περισσότερο γνωστούς εδώ, αλλά εμένα μου χάλασαν τα αυτιά. Δηλαδή αν είχαν περισσότερο γρήγορο ήχο θα τους χάλαγε ; 
Ξεκαθαρίζοντας ότι η γκρίνια μου δεν έχει να κάνει με την επιτυχή και παραδειγματική διοργάνωση της εταιρείας που κάνει τα αδύνατα δυνατά να μας βγάλει από τη μιζέρια.
Δυστυχώς οι καταστάσεις είναι τέτοιες που μια πολύ καλή ,δυνατή ροκ βραδιά όπως η χθεσινή δεν μπορεί να τις ξεπεράσει. Αλλά θα επιμείνουμε....

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom