Born In Hurricane ..CRIPPLED BLACK PHOENIX : Stormy live ! 05-03-2012

ΣΚΟΡΠΙΑ ΛΟΓΙΑ...
Τρεις ώρες...Νέος τραγουδιστής,υιός του μπασίστα,με την καλύτερη φωνή που θα μπορούσε να έχει η μπάντα,αλλά και μερικές ακόμα καινούριες φάτσες....Post Hard Rock,πια..
To καινούριο άλμπουμ,'' (Mankind) The Crafty Ape '', είναι τόσο απλό αλλά και τόσο πολύπλοκο.
Κάθε φορά που το ακούω προσπαθώ να φτάσω στο τέλος αλλά δεν τα καταφέρνω.Κάθε φορά μου προκύπτουν καινούριες συγχορδίες ,ακούω καινούριες μελωδίες που δεν είχα ακούσει ως τότε. Νοιώθω ότι ο «επεξεργαστής» του εγκεφάλου μου έχει καεί ο μισός, με αυτό το διπλό Κολοσσιαίο άλμπουμ της μπάντας που δίνει περισσότερη  '70'ς ροκ αγνότητα από τα προηγούμενα  και για άλλη μια φορά, ρεαλισμό,ρωμαλέο ήχο, εμψυχωτικά τραγούδια,ΨΥΧΗ και μετά αφού σε «οπλίζει» με σθένος ,σε κάνει να σκεφτείς και να βγεις στους δρόμους..Παράλληλα με τον ίδιο τρόπο λειτούργησε και η συναυλία...

ΚΑΠΩΣ ΠΙΟ ΜΑΖΕΜΕΝΑ..
Ο ογκώδης,πλούσιος steamrock ήχος τους ,ξεκάθαρος και αδιάφορος για την εποχή που ακούγεται, εμποτισμένος με folk και blues ,εκφράζει αυτό το περίεργο συναίσθημα θλίψης/οργής που διακατέχει και εμένα,όταν σκέφτομαι το σαπισμένο κουφάρι της κοινωνίας που αναγκάζομαι να συζώ αλλά και να καθηλώνομαι κάτω εξ'αιτίας της. Οι C.B.P.,δεν προωθούν ελπίδα,απλά σε στρέφουν να δεις κατάματα αυτό που ζεις,είναι κάτι σαν κόκκινο χάπι.

Το παίρνεις/ακούς τη μουσική,τα τραγούδια,διαβάζεις/εμποτίζεσαι με  τους απλούς,περιεκτικούς και με τα απαραίτητα «συνθήματα» στίχους και φυσικά είναι αυτό το «σκληρό» ρεαλιστικό ξύπνημα από την οποιαδήποτε ευδαιμονία ή άρνηση της πραγματικότητας που σα φούσκα δε λέει να σπάσει πολλά χρόνια τώρα. 

Η τρίτη και μεγαλύτερη σε διάρκεια και αναμνήσεις,συναυλία  των C.B.P., ήταν μια ροκ εμπειρία που όσο και να ξένισε, αρχικά, στιλιστικά και εμφανισιακά ( μπασίστας και υιός-τραγουδιστής/clean cut ροκ μοντέλο,σαν μέλη κάποιας ξεχασμένης hard-rock μπάντας των '70'ς,κιθαρίστες μουσάτοι και καραμπινάτα οι «μαυροκόκκινες» πολιτικές και  μουσικές κατευθυντήριες δυνάμεις του σχήματος,γυναίκα τραγουδίστρια/κημπορνίστρια,ήρεμη δύναμη,κημπορντίστας διακριτικός και αόρατος)  είχε στο μεδούλι της όμως, όλη την αγάπη ,την αφοσίωση και τον ψυχισμό των μουσικών αφιερωμένο στη μουσική που ακουγόταν από τα ηχεία.
 Ορμητικός και ογκώδης ήχος ,μία ψυχή,ένα σώμα,όλη η θλίψη ,όλη οργή,όλος ο λυρισμός,όλο το «είναι» του σχήματος,σε καλή ηχητική υποστήριξη,όχι τέλεια και με την θερμότερη υποδοχή που θα μπορούσε να έχει.

 Για τρεις ώρες η καλύτερη σύνθεση που είχαν ποτέ οι C.B.P., άνευ πνευστών,έπαιξε τα καλύτερά τους τραγούδια σε τρία μέρη.Στο πρώτο τα καινούρια και μερικά παλιά,στο δεύτερο «επιτυχίες» ,δύο εξ'αυτών αφιερωμένες σε εμάς και στο τρίτο, το εικοσάλεπτο έπος '' Time Of Ye Life/ Born For Nothing/ Paranoid Arm Of Narcoleptic Empire”.
Ναι. Έτσι αναπάντεχα. Σκέφτομαι ακόμα την εμπειρία. Πριν από τρία χρόνια στον ίδιο χώρο έφυγα με καλές εντυπώσεις αλλά μου έλειπε κάτι. Φέτος δεν χρειάστηκε να σκεφθώ καν. Η εμπειρία ήταν δυνατότερη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

(+) « RISE UP AND FIGHT».. Ξεφτιλισμένο μήνυμα,πολυχρησιμοποιημένο, αλλά όπως και το ''Bella Ciao/ “El Pueblo Unido, Jamás Será Vencido'' σε ποτ-πουρί ,όταν το τραγουδούν οι CRIPPLED BLACK PHOENIX σε πείθουν,σε γεμίζουν δύναμη,ενώ ο κάθε BONO,ΝΤΑΛΑ...Σ,διάφορα εφηβικά πανκ γκρουπάκια,GREEN DAY ,ΟΧΙ.

,''444'','' Burnt Reynolds'','' When You're Gone'','' We Forgotten Who We Are'',''Of A Lifetime'', '' The Heart Of Every Country'','' The Brain/Poznan'' , ''Troublemaker'', ''Laying Traps'', ''Release Th Clowns'' ,δεν έχει τελειωμό. Άψογη διοργάνωση.... 
(-)  Κανένα από πλευράς σχήματος. Ο ήχος λίγο, αλλά κυρίως ο κάφρος που το έπαιζε έξυπνος και έβριζε το σχήμα κάποια στιγμή.Ευτυχώς τον έβαλαν στη θέση του..