Δύο από τα καλύτερα νέα σχήματα της εγχώριας μουσικής στιγμής στην πρώτη ζωντανή τους εμφάνιση σε μεγαλύτερο χώρο από αυτό που έπαιζαν τους τελευταίους μήνες.
Οι KEEP SHELLY IN ATHENS στη μόλις δεύτερη εμφάνισή τους σε Ελληνικό -ακόμα- έδαφος και στην πολλοστή γενικά,μας παρουσίασαν μια πιο διαφορετική Σάρα, λιγότερο ντροπαλή, περισσότερο «αιθέρια»,με εντυπωσιακό φόρεμα αλλά και περισσότερες κινήσεις και ήχο αρκετά πιο σκοτεινό και όχι απαραίτητα βασισμένο σε ηλεκτρονικά beat και φόρμες.
Αντίθετα από την προηγούμενη εμφάνισή τους πριν από πέντε μήνες,αυτή εδώ ήταν κάπως πιο ζόρικη. Ο μεγαλύτερος χώρος, ο κάκιστος ,χαρακτηριστικός, μη-φιλικός προς μη-ροκ ακούσματα ήχος του κλαμπ,οι απαιτήσεις ύστερα από την περιοδεία στην Αμερική στάθηκαν εμπόδιο σε αυτό που μπορεί να είχε κατά νου το σχήμα αλλά και οι φίλοι τους.
Έτσι η όλη εμφάνιση φάνηκε σαν μια νωχελική,υποτονική και μουντή πρόβα σε κακή μέρα , με τη φωνή της Σάρα θαμμένη στο περισσότερο μέρος της εμφάνισης και τα όργανα πλην της κιθάρας αδύναμα και θαμπά.
Όμως άλλο τί φάνηκε και έμεινε δυστυχώς σαν τελική εντύπωση και άλλο τί ήταν στην πραγματικότητα.
Με καλύτερη ηχητική κάλυψη αλλά και με περισσότερη κυριαρχία του σχήματος πάνω στον ήχο που διαμορφώνει θα μπορούσε να κάνει ακόμα και τους πιο « indie κακιασμένους», να σωπάσουν για πάντα..
Το σχήμα έπαιξε όσο καλύτερα μπορούσε και σίγουρα η εξέλιξη του σε αυτό noir ύφος που μπλέκει new wave,jazz ,ambient και downtempo,φάνηκε.Στιγμές χανόμουν μέσα σε αυτό το σκοτεινό ηχητικό περιβάλλον αλλά την επόμενη στιγμή το πρόβλημα «ήχος» με έβγαζε εκτός κλίματος. Πιστεύω ότι η εμφάνιση τους στο φετινό φεστιβαλ του Coachella να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Οι BABY GURU,βγήκαν μετά τους K.S.I.A. και άλλαξαν άρδην το αμήχανο κλίμα που είχε δημιουργηθεί. Ήταν η πρώτη φορά που τους έβλεπα γι' αυτό οι εντυπώσεις μου είναι αρκετά έντονες.
Οι βαριές επιρροές της δεκαετίας του '70 στον ήχο τους,φάνηκε σε όλο το μεγαλείο τους. Χωρίς κιθάρα αλλά με κρουστά .αρμόνιο και μπάσσο,πέτυχαν αυτό που πετυχαίνουν ψυχεδελικότερα σχήματα από αυτούς. Με διάρκειες συνθέσεων πάνω από έξι και επτά λεπτά,κλιμακούμενη ένταση και πραγματικά απογειωτικά αποτελέσματα,οι τρεις Guru,έδειξαν ότι είναι τελείως διαφορετική ς νοοτροπίας από πολλά εγχώρια και ξένα σχήματα.
Προσφέρουν μια καθαρά rock'roll εμπειρία και διασκέδαση μέσω καυτών ρυθμών ,με τον King Elephant να μεγαλουργεί για άλλη μιά φορά στα ντραμς και τον Sir Kosmische να προσφέρει τη σιγουριά με τις απλές κλειδωμένες μπασογραμμές του να μην εκτροχιαστεί το όλο ηχοσύστημα στο άπειρο και να παραμείνει μεταξύ του κοινού και αυτών. Όσο για τον Obi Serotonin, μπορεί να βρίσκεται ακόμα στο δημοτικό από άποψης σκηνικής παρουσίας αλλά ο υπέρμετρος ενθουσιασμός του δε νομίζω ότι με κάνει να ζητήσω περισσότερα. Είναι ο ροκ αρχιερέας του σχήματος,αυτός που μεταφέρει όλη την πεμπτουσία του ήχου του σχήματος στο κοινό,απλά και λειτουργικά.
Η μπάντα γυρίζει στα βασικά,χωρίς ακροβατισμούς και υπέρμετρη φιλοδοξία και μέσα από την αρχέγονη χαρά των ρυθμών, επιχειρεί να επαναφέρει το διονυσιακό πνεύμα του ροκ πίσω στην χαμένη αθωότητά του.
Το πρώτο τους άλμπουμ μπορεί να εξέπληξε πολλούς,όμως είναι οι ζωντανές εμφανίσεις που δίνουν στις συνθέσεις του το εύρος ,τη δυναμική και την πραγματική αξία τους.Εκεί απελευθερώνουν όλη τη συμπυκνωμένη ενέργεια που έχουν ,με θαυμαστά αποτελέσματα. Εξαιρετική εμφάνιση...
Σχόλια