Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Mech▲nimal,six d.o.g..s 25-04-2012


Ήταν η πρώτη εμφάνιση του σχήματος που είδα και ομολογώ ότι ζωντανά κατάλαβα καλύτερα  την όλη ιδέα πίσω από αυτούς. Κάτι που πλησίαζε το ροκ εν ρολ,αλλά με ηλεκτρονικό ήχο. Αλλά και μια κινητοποίηση όλου του οργανισμού σαν αντίδραση αυτού που άκουγα.Κάτι που δεν μπορώ να πω ότι το καταφέρνουν πολλοί.
Ο χαρακτηρισμός  «drone and roll» που έχουν δώσει για να χαρακτηρίσουν τον ήχο τους, τα λέει όλα.Αποτελεί όμως και μια ολοκληρωμένη οπτικοακουσστική εμπειρία,διαφορετική από αυτά που βλέπουμε συνήθως
Στη ζωντανή του εκδοχή, με την χαρακτηριστική παρουσία και λειτουργία του Freddie F. ως ερμηνευτή / frontman  και  τα καταπληκτικά visuals της Αγγελικής Βρεττού,που εντυπωσιάζουν τονίζοντας αυτό το έμπειρο ,προσωπικό,ψυχρό ηλεκτρονικό απόσταγμα 30 χρόνων ηλεκτρονικής μουσικής, οόρος «drone and roll» παγιώνεται και δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κανέναν άλλο όρο.
Ψυχρόαιμη μουσική,χωρίς ξεσπάσματα παρά ένα σταθερό,ατμοσφαιρικό πυκνό πλέγμα από χαμηλόσυχνους ρυθμούς και βόμβους, που γράφει Γ.Παπαϊωάννου στην ετικέτα   και τις κιθάρες του Τάσου Νικογιάννη που με διακριτικότητα εμπλουτίζουν με περισσότερο συναίσθημα τον ήχο,με την συχνότητα της μεγαλούπολης πανταχού παρούσα αλλά και  τις γκρίζες αποχρώσεις της. Μουσική που κουβαλά τόσο τις μουσικές,όσο και τις προσωπικές εμπειρίες των μελών των Mech▲nimal
Ζωντανά αυτό φαίνεται πολύ καλύτερα από τις ηχογραφήσεις,η μουσική που ακούει και βλέπει κανείς  όμως είναι πλέον ανάγκη και για μια πρώτη δισκογραφική δουλειά. Δεν μπορεί να μένουν κρυφές τέτοιες προσπάθειες.Και μάλιστα τόσο αυθεντικές.
'Οσο για τους THE RATTLER PROXY  που άνοιξαν τη συναυλία ,νομίζω ότι κατάφεραν θαυμάσια να με ντοπάρουν με αυτά τα βομβίζοντα ,υποχθόνια beat και λοιπούς αναλογικούς ηλεκτρονικούς ήχους,να μου θυμίσουν γιατί αγαπώ τον ήχο των SUICΙDE και μάλιστα αν μου δινόταν η άδεια θα έλεγα ότι η εκ νέου ,περισσότερο γυαλισμένη Αθηναϊκή εκδοχή τους μπορεί να χάνει σε αυθεντικότητα αλλά όχι σε ορμή.Άραγε θ αμπουν περισσότερο στη βρωμιά της πόλης ή ακόμα και στην ομορφιά της για να φτιάξουν με αυτά τα υλικά κάτι ακόμα πιο στέρεο; Τους το ευχόμαστε..
Δε χανόμαστε και θα τα ξαναπούμε... 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom