Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Mech▲nimal,six d.o.g..s 25-04-2012


Ήταν η πρώτη εμφάνιση του σχήματος που είδα και ομολογώ ότι ζωντανά κατάλαβα καλύτερα  την όλη ιδέα πίσω από αυτούς. Κάτι που πλησίαζε το ροκ εν ρολ,αλλά με ηλεκτρονικό ήχο. Αλλά και μια κινητοποίηση όλου του οργανισμού σαν αντίδραση αυτού που άκουγα.Κάτι που δεν μπορώ να πω ότι το καταφέρνουν πολλοί.
Ο χαρακτηρισμός  «drone and roll» που έχουν δώσει για να χαρακτηρίσουν τον ήχο τους, τα λέει όλα.Αποτελεί όμως και μια ολοκληρωμένη οπτικοακουσστική εμπειρία,διαφορετική από αυτά που βλέπουμε συνήθως
Στη ζωντανή του εκδοχή, με την χαρακτηριστική παρουσία και λειτουργία του Freddie F. ως ερμηνευτή / frontman  και  τα καταπληκτικά visuals της Αγγελικής Βρεττού,που εντυπωσιάζουν τονίζοντας αυτό το έμπειρο ,προσωπικό,ψυχρό ηλεκτρονικό απόσταγμα 30 χρόνων ηλεκτρονικής μουσικής, οόρος «drone and roll» παγιώνεται και δεν μπορεί να αντικατασταθεί με κανέναν άλλο όρο.
Ψυχρόαιμη μουσική,χωρίς ξεσπάσματα παρά ένα σταθερό,ατμοσφαιρικό πυκνό πλέγμα από χαμηλόσυχνους ρυθμούς και βόμβους, που γράφει Γ.Παπαϊωάννου στην ετικέτα   και τις κιθάρες του Τάσου Νικογιάννη που με διακριτικότητα εμπλουτίζουν με περισσότερο συναίσθημα τον ήχο,με την συχνότητα της μεγαλούπολης πανταχού παρούσα αλλά και  τις γκρίζες αποχρώσεις της. Μουσική που κουβαλά τόσο τις μουσικές,όσο και τις προσωπικές εμπειρίες των μελών των Mech▲nimal
Ζωντανά αυτό φαίνεται πολύ καλύτερα από τις ηχογραφήσεις,η μουσική που ακούει και βλέπει κανείς  όμως είναι πλέον ανάγκη και για μια πρώτη δισκογραφική δουλειά. Δεν μπορεί να μένουν κρυφές τέτοιες προσπάθειες.Και μάλιστα τόσο αυθεντικές.
'Οσο για τους THE RATTLER PROXY  που άνοιξαν τη συναυλία ,νομίζω ότι κατάφεραν θαυμάσια να με ντοπάρουν με αυτά τα βομβίζοντα ,υποχθόνια beat και λοιπούς αναλογικούς ηλεκτρονικούς ήχους,να μου θυμίσουν γιατί αγαπώ τον ήχο των SUICΙDE και μάλιστα αν μου δινόταν η άδεια θα έλεγα ότι η εκ νέου ,περισσότερο γυαλισμένη Αθηναϊκή εκδοχή τους μπορεί να χάνει σε αυθεντικότητα αλλά όχι σε ορμή.Άραγε θ αμπουν περισσότερο στη βρωμιά της πόλης ή ακόμα και στην ομορφιά της για να φτιάξουν με αυτά τα υλικά κάτι ακόμα πιο στέρεο; Τους το ευχόμαστε..
Δε χανόμαστε και θα τα ξαναπούμε... 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...