Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

THEE OH SEES / BABY GURU ..Supersonic live : 04-06-2012

Με πρόσφατη την ανάμνηση της πρόσφατης εμφάνισης τους στο Gagarin,οι BABY GURU, έδωσαν άλλη μια συναυλία αξιώσεων ,καλύτερη από την προηγούμενη ,με καλύτερο ήχο  και μερικά καινούρια τραγούδια.Παραμένουν το ίδιο απολαυστικοί, εξαιρετικά ζωηροί και με απόλυτη κυριαρχία στον ήχο και στον περιβάλλοντα χώρο. 
Είναι σίγουρο ότι ο δεύτερος δίσκος τους θα είναι από τις μεγάλες στιγμές του 2012 παντού...

Οι THEE OH SEES, είναι το πιο χαϊδεμένο ροκ σχήμα του ιστολογίου τους τελευταίους μήνες και το εξαιρετικό περσινό τους  ''Carrion Crawler/The Dream'' χαρίζει ανατριχίλες ροκ ευδαιμονισμού στον γράφοντα ακόμα και σήμερα.
 Σπάνια τυχαίνει να βλέπω αγαπημένα σχήματα τη στιγμή που ακριβώς μου αρέσουν σε ζωντανές εμφανίσεις.Αυτή εδώ ήταν μια απίστευτη συγκυρία,που συμβαίνει μία στο τόσο αν και τώρα τελευταία θα συμβεί άλλη μια φορά σε λίγες μέρες...
 Οι THEE OH SEES για πρώτη φορά στην Ελλάδα ,σε ένα γεμάτο An και με τη διάθεση του κοινού σε τρομερά κέφια, είναι κάτι σαν σπάνια συναστρία.
Και μόλις η εισαγωγή του The Dream ,έκανε πραγματικότητα μια από τις δικές μου ροκ φαντασιώσεις,ο δρόμος προς τον ροκ παράδεισο ήταν χωρίς γυρισμό. 
Μια μπάντα που είναι και δεν προσποιείται ότι είναι ροκ εν ρολ,ένα σχήμα που νοιώθει ροκ και το διασκεδάζει αφάνταστα,που συνεχίζει και δίνει νόημα σε μια σχεδόν πεθαμένη αισθητικά μουσική.Ένας κι ένας τα μέλη του σχήματος έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους με προεξέχοντα και ψυχή του «πάρτυ»τον ηγέτη και στυλοβάτη John Dwyer,με την πολύ στυλάτη πλεξιγκλας ,διάφανη κιθάρα του,τα εντυπωσιακά τατού και την απαίσια κόμμμωση. Ελπίζω μόνο να είχαν απολυμάνει καλά το μικρόφωνο..
Οι ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών τους,τα περισσότερα από το μωβ άλμπουμ φυσικά και μερικά γερά παλαιότερα,ήταν κεφάτες γρήγορες,εκκωφαντικές,νευρώδεις,ηφαιστειώδεις. Συνθέσεις που παίζουν συνεχώς από πέρυσι και που μάλλον δε θα βαρεθούν να παίζουν για καιρό ακόμα... 
Είμαι πραγματικά χαρούμενος που ήμουν εκεί...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...