«....Κάποτε θὰ ἀποδίδουμε δικαιοσύνη
μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμὶ
σὰν ἕνα τραγοῦδι ποὺ καθὼς βρέχει
παίρνει τὸ μέρος τῶν φτωχῶν
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ!
Δῶς μου τὸ χέρι σου..
Δῶς μου τὸ χέρι σου...»
Δεν μπορώ να εξηγήσω την αμεσότητα των ποιημάτων σε συνδυασμό με τον συγκεκριμένο τύπο μουσικής ενδυνάμωσης. Μου «καίει» τα εγκεφαλικά κύτταρα,μουδιάζει τη λογική, διαλύει όμορφα κάστρα-φυλακές....
Το καινούριο μουσικό ποίημα του ανεξάντλητου και πιο παραγωγικού Έλληνα μουσικού παραγωγού των τελευταίων δεκαετιών,με πρώτη ύλη ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη .... Όπως δε μελοποιήθηκε ποτέ....
μ᾿ ἕνα ἄστρο ἢ μ᾿ ἕνα γιασεμὶ
σὰν ἕνα τραγοῦδι ποὺ καθὼς βρέχει
παίρνει τὸ μέρος τῶν φτωχῶν
Ἀλλὰ τὰ βράδια τί ὄμορφα
ποῦ μυρίζει ἡ γῆ!
Δῶς μου τὸ χέρι σου..
Δῶς μου τὸ χέρι σου...»
Δεν μπορώ να εξηγήσω την αμεσότητα των ποιημάτων σε συνδυασμό με τον συγκεκριμένο τύπο μουσικής ενδυνάμωσης. Μου «καίει» τα εγκεφαλικά κύτταρα,μουδιάζει τη λογική, διαλύει όμορφα κάστρα-φυλακές....
Το καινούριο μουσικό ποίημα του ανεξάντλητου και πιο παραγωγικού Έλληνα μουσικού παραγωγού των τελευταίων δεκαετιών,με πρώτη ύλη ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη .... Όπως δε μελοποιήθηκε ποτέ....
Σχόλια