Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Rock celebration! ...JAPANDROIDS : Party rocking live ! 24-10-2012

Δεν ξέρω αν ποτέ το ροκ υπήρξε αθώο.Σίγουρα όμως μουσικοί και ακροατές είχαν πάντα μια αγαπησιάρικη σχέση. Και όσο μικρής εμβέλειας τα σχήματα τόσο πιο πολύ το ποσοστό.Αυτό φαίνεται στις ζωντανές εμφανίσεις,ειδικά σε μικρούς χώρους.Εκεί που η οπτική επαφή είναι καθαρή (εκτός αν μερικοί ψηλοί σου κρύβουν τη θέα) και μπορείς να νοιώσεις την ένταση και το βαθμό πάθους. Εκεί κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί.
Φέτος,οι JAPANDROIDS,ένα Καναδικό ντουέτο, ντραμς/κιθάρα και όχι στο πνεύμα των WHITE STRIPES,γνωρίζουν μεγάλη κριτική αποδοχή στις Ηνωμένες Πολιτείες και το δεύτερο άλμπουμ τους '' Celebration Rock '',είναι από τα άλμπουμ που θα μονοπωλήσουν στις λίστες με τα καλύτερα.Όπως και ο πρώτος τους μεγάλος δίσκος ,'' Post-Nothing'' του 2010, αλλά και τα πρώτα τους e.p. ( Lullaby Death Jams (2008) και  All Lies (2007) ),πριν από αυτόν,είναι δίσκοι με καλοπαιγμένη παλιομοδίτικη alternative και   punk, με  έντονη μυρωδιά από τη δεκαετία του '90 και του '80.

Η συνταγή που χρησιμοποιούν είναι σίγουρη για ευρύτερη αποδοχή αλλά θα ήταν ένα τυπικό σχήμα αν δεν είχαν αυτό το κάτι .Και αυτό το κάτι,δεν είναι η μουσική τους κατάρτιση ,ούτε οι σκληρές μελωδίες τους.Ούτε καν η  ενέργεια που βγάζουν επί σκηνής. Είναι η αγνότητα τους. Είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τη μουσική τους και το κοινό τους. Και  έχοντας κατανοήσει ότι είναι μια ροκ μπάντα,που η μουσική τους αφορά τον κόσμο και τους θαυμαστές τους αλλά είναι και ζωτικής σημασίας για τη δικιά τους ύπαρξη, δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Ηχογραφούν δυνατά τραγούδια ,με δυνατά ριφ και σκληρές μελωδίες αλλά με το ένστικτο να τους καθοδηγεί και όχι κάποιο πλάνο. Οπότε αποκτούν σήμα αυθεντικότητας. Αλλά αυτό δε φαίνεται άμεσα.Τουλάχιστον εμένα μου πήρε μια διασκευή τους ,ένα βίντεο και μια ζωντανή εμφάνιση για να το καταλάβω.
 Στη ζωντανή εμφάνιση τους  στην Αθήνα ,στο aN,φάνηκε ξεκάθαρα ότι αυτό το δίδυμο έχει ποιότητα ,ήθος και ζωντάνια. Από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό, η ένταση δεν έπεσε κάτω από το κόκκινο. Το ντουέτο με εκτόπισμα τετραμελούς μπάντας,είχε κέφι και διάθεση για «ροκ γιορτή» και απέδειξε ότι ο θόρυβος που γίνεται γι' αυτούς έχει λόγο. Εκεί που μια μπάντα τυπική του είδους και της συνομοταξίας,έρχεται παίζει, όχι πάνω από ώρα πλέον, καινούρια τραγούδια ,αναλώνεται στα τυπικά και κάνει και κάποιο encore, πασχίζοντας να αποδείξει ότι αξίζει τα λεφτά του,οι JAPANDROIDS, προσάρμοσαν το πρόγραμμα λαμβάνοντας υπ' όψη ότι είναι η πρώτη φορά στην Ελλάδα και έπαιξαν όσο γίνεται περισσότερα ακόμα και τραγούδια που παίζουν μόνο σε soundcheck.
 Ήταν μια αναδρομή,  μια συναυλία γνωριμίας με το Ελληνικό και κάθε κοινό που τους παρακολουθεί για πρώτη φορά. Το αποτέλεσμα ήταν ένα χορταστικό σετ και σε σημεία λίγο κουραστικό για τους μεγαλύτερους σε ηλικία,λόγω αντοχής τους και όχι της απόδοσης της μπάντας.Γιατί η επικοινωνία μεταξύ του σχήματος και του κοινού στις πρώτες σειρές ήταν κάτι παραπάνω από ιδανική.Το διασκέδασαν σαν να ήταν οι ίδιοι θεατές της συναυλίας τους.Και αυτό είναι κάτι που δεν το βλέπω συχνά από τότε που πηγαίνω σε συναυλίες.
Περιττό να αναφέρουμε highlights. Η ωμή,φλεγόμενη και λίγο πιο γρήγορη εκτέλεση των τραγουδιών είχε τη δικιά της αγυάλιστη ομορφιά και σε σημεία, υπερτερούσε των εκτελέσεων των δίσκων,μη σας πω ότι προτιμώ να τους βλέπω ζωντανά παρά ν' ακούω τους δίσκους τους.
Κάλυψαν τα πάντα,έδωσαν μέγιστη ευχαρίστηση και ενέργεια στους νεαρούς,εξέπληξαν ευχάριστα τους μεγαλύτερους για να μη πω γέρους. Όχι δεν έπαιξαν με τη φωτιά,δεν φλέγονταν ζωντανοί,δεν ήταν ροκ τραγωδοί. Απλά ήταν στο έπακρο διασκεδαστικοί και απόλυτα ειλικρινείς με αυτό που ονόμασαν το φετινό άλμπουμ τους ...Celebration Rock...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...