Το σύνταγμα της (μουσικής) ηδονής..Τα άλμπουμ του 2012 : 01. (01/1) . It's a strange paradise/you'lll be waiting
01. (01/1). Bloom - BEACH HOUSE
«..Η πεμπτουσία
της μουσικής και των τραγουδιών του
σχήματος κρύβεται στην ποιότητα των
μελωδιών και την συναισθηματική δύναμη
που εκπέμπουν. Σε αυτή τη σχεδόν μαγική
και άνευ αντιρρήσεων,μοναδική ικανότητα
του σχήματος να δημιουργεί τραγούδια
απλά, κατανοητά, ειλικρινή και αληθινά.
Η συναισθηματική φόρτιση που προκαλούν
δεν εξηγείται με μουσικολογικούς όρους.
Δεν χρειάζεται. Είναι άχρηστοι. Στο
''Bloom'' υπάρχουν δέκα τραγούδια και το
καθένα από αυτά είναι ένα ξεχωριστό
διαμάντι στη δισκογραφία τους...»
Σε παίρνει από το βούρκο και σε χορεύει μέχρι το
τέλος του κόσμου και ίσως λίγο παραπέρα.
Οι BEACH HOUSE έκαναν πάλι τη
διαφορά,φέτος,ακόμα και με τον εαυτό
τους συγκρινόμενοι. Ο ήχος τους έχει
τις ίδιες σταθερές αλλά ακούγεται
πλουσιότερος και πιο χρωματιστός.
Μας έστειλαν ξανά, ένα «δώρο» που γέννησε
άνθρωπος αλλά έχει μέσα του έναν
Παράδεισο. Μπορεί και μια ουτοπία,που
την αναζητούμε όταν δεν λειτουργεί τίποτε καλά.Ονειρευόμαστε κάτι
καλύτερο,κάτι που μπορεί να μην έρθει
αλλά συνεχίζουμε σαν άλλοι Δον Κιχώτες..Το προσφέρουν αυτό οι BEACH HOUSE . Επίμονα και σε σταθερή βάση.
Το ''Bloom'' είναι
η ελπίδα που μένει τελευταία.Ένας απλός πλαστικός δίσκος ή ένα φακελάκι με γλώσσα μηχανής,που κρύβει ένα μεγαλείο.Και για άλλη μια φορά δε διστάζω να το βάλω κορωνίδα του Σπιτιού,ακριβώς όπως και το 2010. Λυπάμαι που έιμαι ευπρόβλεπτος τελικά.Αλλά δεν μπορώ να δω αντικειμενικά τέτοιες μουσικές δημιουργίες ακόμα και αν υπάρχουν νέοι BEATLES λίγο πιο κάτω.Παραμένω πιστός σε ότι με αναπτερώνει ,με φέρνει «στα ίσα μου». Και οι BEACH HOUSE κάνουν θαύματα για μένα....
«..Βράδυα ατελείωτα
με τη δωρική φωνή της Victoria Legrand να στέλνει
θερμά κύματα νοσταλγίας και όμορφων
συναισθημάτων μέσα από τρυφερές μελωδίες
και τα χαλαρά,αέρινα ριφ και βόμβους της κιθάρας
του Alex Scully, να τις οδηγούν πάνω στον
καθαρό αέρα.
Τα ρυθμικά μέρη, απλά, χαλαρά και απέριττα, σιγοντάρουν και κρατούν κάθε τραγούδι σε μία ενότητα και δεν αφήνουν κανένα να εξαερωθεί...».
Τα ρυθμικά μέρη, απλά, χαλαρά και απέριττα, σιγοντάρουν και κρατούν κάθε τραγούδι σε μία ενότητα και δεν αφήνουν κανένα να εξαερωθεί...».
Κάτι πρέπει να μένει «ένα κομμάτι» όταν όλα καταρρέουν. Πολλά από τα 62-63 συν 5 e.p που είδατε φέτος στις λίστες,θα περιμένουν εκεί ,όταν τα αναζητήσετε. Η χρονιά ήταν σχεδόν αδιάφορη αλλά αυτά που αγαπήσαμε τα αγαπήσαμε πολύ....
Σχόλια
Άκουσα πολλά φέτος που τα σταμάταγα στα 30 δεύτερα.Δύσκολα με τράβηξε δίσκος από τη μύτη. Δυστυχώς βαριόμουν και λίγο οπότε άφησα και μερικά που δεν άκουσα.Και εδώ ξεκινάει μια άλλη ιστορία.Αρχή με τους THE TWILIGHT SAD.Το πρώτο «λιώσιμο» μετά το 2012..Ευχαριστώ για τις ευχές.Καλή χρονιά και χρόνια πολλά για τη γιορτή σου.ΜΑΚΆΡΙ ΤΟ 2013,να είναι καλό σε μουσική ποιότητα αλλά και σε πολιτικοκοινωνική πρόοδο {δεν το βλέπω αλλά ας μην είμαι απαισιόδοξος,μέρες που είναι).
Χρονια πολλα κι απο μενα χρηστο!! Ενταξει, αυτο ελειπε τωρα, να μην τους βαλω;)
Και του χρονου ακομη καλυτερα!!!