Το ''Putrifiers II'' ,χωρίς να είναι κατώτερο αντικειμενικά ,δεν κατάφερε να με ενθουσιάσει όσο το εκείνο το ορμητικό άλμπουμ του 2011. Ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον σαν προσπάθεια επέκτασης του ήχου τους αλλά η μεγάλη δύναμη τους είναι αυτό που ακούγεται στο ''Floating Coffin'' και το ''Carrion Crawler /The Dream''.
Πιστό στον σφιχτοδεμένο,ψυχεδελικό ,σκληρό και με φαντασία ήχο του σχήματος που «τινάζει» τα ηχεία απο το 2011,το ''Floating Coffin'' αποδεικνύει για άλλη μια φορά την κυριαρχία και ενισχύει την υψηλή θέση του σχήματος στο ροκ άνυδρο τοπίο της τρέχουσας δεκαετίας.
Περιέχει δέκα συνθέσεις ,η μία καλύτερη από την άλλη, που ρέουν σε υψηλές εντάσεις και γρήγορα τέμπο, χωρίς να θυσιάζουν μελωδίες και να ισοπεδώνουν τις ενορχηστρώσεις τους για χάρη του θορύβου ή της ταχύτητας.Υπάρχουν και βαρύτερες συνθέσεις που δεν αλλοιώνουν το γενικό κλίμα το άλμπουμ αλλά δείχνουν και το βαθμό ωριμότητας του σχήματος,που δεν σταματά να γίνεται καλύτερο....
Είναι περιττό να προχωρήσουμε σε περαιτέρω παρουσίαση· η πηγαία ροκ δύναμη του άλμπουμ και ο απόλυτα αρμονικός ηλεκτρισμός του, αποκαλύπτει την ομορφιά του χωρίς καν να περάσει από τον εγκέφαλο. Άμεσα και χωρίς περιστροφές,είναι άλλος ένας θρίαμβος του σχήματος.
Σχόλια