Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

PSYCHIC ILLS : Healthy and alive ! (an club 24-03-2013)






Οι PSYCHIC ILLS είναι σχήμα με δεκαετή δράση στο χώρο του ψυχεδελικού ροκ. Μέχρι να υπογράψουν στην Sacred Bones records και να γίνουν γνωστότεροι σε όλο τον κόσμο, κυκλοφορούσαν περισσότερο  ψυχεδελικούς και πειραματικούς δίσκους ,άλλοτε συναρπαστικούς και άλλοτε βαρετούς..
 Δεν κατάφεραν ποτέ ,να ξεπεράσουν το πρώτο άλμπουμ τους ''Dins'' κυκλοφορημένο το 2006 στην The Social Registry, εταιρεία,που ηχογραφούσαν τότε και οι GANG GANG DANCE
Σε εκείνο το άλμπουμ υπάρχουν συγκροτημένες συνθέσεις με επαναληπτικά ,μυσταγωγικά μοτίβα, που παρασέρνουν τον ακροατή σε ηχητικά ταξίδια και δεν τον αφήνουν να επιστρέψει παρά μόνο όταν σιγήσει το τελευταίο τραγούδι. Ήταν ένα ντεμπούτο που πήρε καλές κριτικές τότε αλλά περιορίστηκε μόνο σε ένα κλειστό κύκλο ακροατών της συγκεκριμένης μουσικής κατεύθυνσης.


Έκτοτε δεν παρουσίασαν τίποτε τόσο δυνατό και μυσταγωγικό .Υπήρχαν μερικά πολύ ενδιαφέροντα 12'' όπως το ''Astral Occurence'' του 2010 αλλά τίποτε παραπάνω.
Με την είσοδο τους στην Sacred Bones και το άλμπουμ '' Hazed Dream''  η φύση του σχήματος δεν άλλαξε, αλλά δεν ακουγόταν όπως παλιά. Ο ήχος τους εμπλουτίστηκε  με περισσότερες  μουσικές επιρροές από '60'ς, η παραγωγή γυάλισε το αποτέλεσμα.
    Κυρίως,έγινε περισσότερο «γήινος»· χαλαρός έως και νωχελικός. Dreamy ναι, αλλά όχι τόσοι Hazey. Όχι άσχημη εξέλιξη αλλά ούτε και κάτι που να σε σηκώνει από την καρέκλα. Αντίθετα υπάρχουν στιγμές που σε βυθίζει ακόμα περισσότερο.....
Το φετινό ''One Track Mind" πατάει περισσότερο στη γη, δίνει περισσότερη βάση στη σύνθεση ρετρό ροκ τραγουδιών και ενώ κάποτε η διαδρομή ήταν Γη-Φεγγάρι-Διαστημα,τώρα είναι Αμερικάνικες λεωφόροι και νοσταλγικό ''μάτι'' στον ουρανό....Είναι το πιο ροκ άλμπουμ τους,περισσότερο κατασταλαγμένο ,αλλά όταν ακούς τα ''FBI'' και '' Western Metaphor'',ξέρεις ότι δεν ανήκουν στη Γη.


Αυτό λοιπόν το σχήμα ήρθε στην Αθήνα για συναυλίες, το δεύτερο της Sacred Bones μετά τους THE MEN, που επισκέπτεται τη χώρα μας. Όχι από τα πρώτα ονόματα της ομάδας,αλλά εγγυημένο.
Ακούσαμε όμως την ίδια μπάντα των δίσκων ;


 Ξεκίνησαν με το ''Depot'' και αμέσως φάνηκε ότι αυτό δεν ήταν η εμφάνιση που περίμενα και πήγα απλά από περιέργεια.
 Αυτή ήταν και η πιο αναπάντεχη ανατροπή που έχω δει εδώ και καιρό. Γιατί οι PSYCHIC ILLS, δεν είναι το ίδιο σχήμα που παίζει στους δίσκους. Είναι πολύ καλύτεροι.
 Δεν ξέρω αν φταίει η παραγωγή ή η υπερβολική προσοχή  που δίνει το σχήμα στο να ακούγεται «γυαλισμένο,ξυρισμένο» αλλά στους δίσκους και ειδικά στους δύο τελευταίους,λείπει αυτό  που εμφανίστηκε στη σκηνή και τους αναβαθμίζει αισθητά ως σχήμα.


Τα τραγούδια ακούστηκαν γρηγορότερα,ζωηρότερα και μεταμορφωμένα. Ριφ που απλά ήταν για να υπάρχουν απόκτησαν ειδικό βάρος και οδηγούσαν τις συνθέσεις όπως έπρεπε να είχαν ηχογραφηθεί και στους δίσκους.
 Δεν υπήρχε σε καμία περίπτωση να προσπεράσω γρήγορα το ''Hazed Dream'' ,αν τα '' Mind Daze'',''Midnight Moon'',''Incence Head'' ήταν έτσι όπως τα άκουσα. Αν υπήρχε αυτό το αίσθημα του '' ζωντανού'', αυτή η ισοστάθμιση οργάνων,η ενότητα του σχήματος και του ήχου τους.
 Τα ίδια ισχύουν και για τα '' Sungaze'',''I'll Follow You Through The Floor'' και ειδικά για το '' Ring Finger''
Τα τραγούδια του ''One Track Mind'' δεν διέφεραν και πολύ αλλά σίγουρα και αυτά ακούστηκαν ζωηρότερα.
Οι μόνες στιγμές που δεν ξεπερνούσαν τα πρωτότυπα ήταν στα '' Second Sight'' του ''Astral Occurance'' , στο '' Western Metaphor'' του '' One Track Mind'' και σε αυτό που έκλεισε τη συναυλία με τον καλύτερο τρόπο. Το '' January Rain'' από το ''Dins'', ήταν εξίσου θαυμάσιο όπως και στην στούντιο εκδοχή του.


Οι PSYCHIC  ILLS δεν είναι παρά μια απλή μπάντα.Δεν διεκδικεί λαμπρές σελίδες στην ιστορία.Όμως είναι μια μπάντα που ψάχνεται ακόμα,έχει καλό δυναμικό,ενότητα και απόψεις.Της λείπει ένας καλός παραγωγός και καθαρότερη ματιά. Ή απλά να ηχογραφούν ζωντανά τα τραγούδια τους. Και αυτό μας κάνει.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...