Η Geneva Jacuzzi :
- Ήρθε στην Ελλάδα,για δεύτερη φορά.
- Περπάτησε ανάμεσα μας,δίπλα μας,κατέβηκε στον κάτω χώρο ,ανέβηκε στο πατάρι ,λέγοντας το μισό '' Do I Sad ? '' από εκεί.
Στο υπόλοιπο απλά σε προκαλούσε να την αγκαλιάσεις τόσο κοντά που βρισκόμουνα.
Γενικά,όλο Death Disco Club ήταν πεδίο καλλιτεχνικής δράσης...
- Φαγώθηκε σαν αγριόγατα με τα ασημένια σκηνικά. Όμορφα στημένα αλλά ακόμα πιο όμορφα καθώς τα κατέστρεφε σιγά σιγά ,τυλίγοντας τα γύρω της, κυλώντας ανάμεσα τους, κάνοντας διάλογο ή κοροϊδεύοντας τα.
Στο τέλος τα μάζεψε όλα ,καθαρίζοντας τη σκηνή,τα άπλωσε στην πίστα,και κυλίστηκε και σκεπάστηκε με αυτά για μια τελευταία φορά,ανάμεσα στον κόσμο.Το κοινό συμμετείχε βοηθώντας τη στο σκέπασμα αλλά και στο ξεσκέπασμα.Λίγο πριν πέρασε ξυστά ένα κομμάτι δίπλα μου,καθώς τα στροβίλιζε στον αέρα,ένα ακριβώς μέτρο μακριά μου.
- Το σώου (one-woman show) κράτησε για λίγο. Αλλά αυτό που είχε να «δηλώσει» το δήλωσε.
Τα αγαπημένα τραγούδια (Love Caboose,Do I Sad ?, Clothes on My Bed ,όχι Gray wave City ) τα έπαιξε και ακουγόντουσαν καλύτερα άσχετα αν ήταν ακριβώς τα ίδια με τα πρωτότυπα. Έπαιξε και μερικά καινούρια(Casket,Aerosol Can)που τουλάχιστον στη δικιά μου περίπτωση δείχνουν μια δυνατή συνέχεια...
- Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο χάρηκα που την είδα.Ειδικά στο μικρό αλλά ζεστό και οικείο χώρο του Death Disco ,έστω με 50 άτομα όλα κι όλα.
Δεν έχει σημασία που έγραψε ιστορία στη live ζωή μου,χωρίς να το πάρει κανείς χαμπάρι. Έπαψα να αναζητώ την ασφάλεια του μεγάλου κοινού από τότε που γεννήθηκα...
Η Geneva και κάθε εκκεντρική αλλά άρτια performer/state of the art καλλιτέχνις είναι καταδικασμένες να εκθέτουν τα δημιουργήματα αλλά και τον εαυτό τους μπροστά σε λίγους·αλλά σχετικούς.
- Να πω συγχαρητήρια στους EAN που την έφεραν ; Μάλλον ευχαριστώ θα πω...
Σχόλια