H Valentina Fanigliulo a.k.a. MUSHY,είναι από τις γυναίκες που έχουν αφιερωθεί στην Τέχνη.
'' I started to make music when I started my studies on architecture. Before that I was involved into videos, photography, drawings, styling. I feel my main life purpose is to investigate all kinds of art forms...''
Γεννήθηκε στη Ν.Ιταλία αλλά η Ρώμη είναι η πόλη που προτιμά να ζει πλέον. Με τη μουσική ξεκίνησε στην ηλικία των 19 χρονών,όταν σπούδαζε αρχιτεκτονική, με επιτόπιες ηχογραφήσεις με κάμερα, χρησιμοποιώντας σύρματα και άλλα βιομηχανικά υλικά.
Φυσικά και την επηρέασε η industrial αισθητική και οι πρώτες τις ηχογραφήσεις ήταν γεμάτες με φωνές και drones..
Άρχισε να διαμορφώνει περισσότερο το μουσικό της στυλ και να «σχηματοποιείται» μουσικά όσο μεγάλωνε η οικειότητα της με τα συνθεσάιζερ και παρεμφερή ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Στην αρχή ηχογραφούσε οργανικά ηλεκτρονικά κομμάτια αλλά μετά και κανονικά τραγούδια.
Δύο άλμπουμ ,δύο split και ένα mini στα οποία ακούτε τη MUSHY δημιουργεί τοπία θορύβου και να μεταλλάσσεται αισθητικά,από το 2003 έως και το 2010,είναι καθαρά για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις αν είστε λάτρεις του λευκού θορύβου και της industrial αισθητικής.
Το 2011 όμως, το πρώτο της επίσημο άλμπουμ '' Faded Ηeart'' στην Mannequin records ,την έφερε στο προσκήνιο και την έκανε γνωστή σχεδόν παντού αλλά και στην Ελλάδα. Σκοτεινό,ονειρικό,νοσταλγικό και συναισθηματικά έντονο, είναι ένα άλμπουμ που άργησα να του δώσω την πρέπουσα σημασία αλλά όπως όλα τα άλμπουμ που παραμένουν στη ζωή μας δεν έχει ημερομηνία λήξης αλλά ωριμάζουν και βρίσκουν πάντα την κατάλληλη ευκαιρία για να εδραιωθούν στο μουσικό μου σύμπαν.
Ακροατήριο που αξίζει στην Valentina Faningliulo με την οποία είχα την χαρά να συναντήσω στον πάγκο με cd ,βινύλια και μπλουζάκια της που είχε στήσει στο Death Disco τη βραδιά της πρώτης της εμφάνισης στην Ελλάδα. Το νότιο Ιταλικό της ταμπεραμέντο σε συνδυασμό με την απλότητα και το χιούμορ που ΔΕΝ βρίσκεις εύκολα σε ανάλογες σκοτεινές ντίβες,φάνηκε στις κουβέντες που ανταλλάξαμε ανεπίσημα πριν και μετά τη συναυλία. Είναι ενθουσιώδης,σεμνός και κοινωνικός χαρακτήρας κάτι που δε βγαίνει με τίποτα στην μουσική που κάνει εκτός ίσως ότι είναι μια εξαιρετική μαθήτρια της Σκοτεινής σχολής του ροκ και της ηλεκτρονικής μουσικής των τελευταίων τριάντα χρόνων.
Στη σύντομη εμφάνισή της έδειξε με χαρακτηριστική απλότητα πόσο καλά στέκεται επί σκηνής.
Βυθισμένη όλη την ώρα μέσα στα τραγούδια της, με φωνή εντυπωσιακά καλύτερη από τους δίσκους χρησιμοποιώντας μόνο απλά εφέ.
Όλα τα τραγούδια της ερμηνεύτηκαν και παίχτηκαν από την ίδια, κοντά στις συναισθηματικές εξάρσεις των δύο τελευταίων δίσκων της ,με σωστό ήχο,αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις στη μεγαλύτερη μερίδα του κοινού που προφανώς ήξερε γιατί ήρθε αλλά δεν φανταζόταν πόσο καλή θα ήταν ζωντανά.
''When I play with other musicians, it’s big and enveloping. But when I play alone, I can make the music more intimate and close....''
Η παραπάνω δήλωση μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους...Θα θέλαμε να τη δούμε και με άλλους φυσικά,να παίζει ζωντανά...
Το μόνο πρόβλημα ήταν η σύντομη διάρκεια του σετ .Το τέλος ήταν μια άβολη μετατόπιση του ματιού που ήταν αγκιστρωμένο στην καλλιτέχνιδα σε όλη τη διάρκεια και δεν ήθελε να περιπλανιέται πουθενά. Μετατόπιση προς τον πάγκο για αγορές και εντυπώσεις για το σώου ήταν η χαλαρή μετάβαση στην πραγματικότητα.
Γιατί η συναυλία της MUSHY ήταν μια οπτασία .Απλά.....
Σχόλια