Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Spooky synthdrone ! The Giallo Disco case ....


- Η εταιρεία : Συνέντευξη με τον Gianni Vercetti..
Η εταιρεία Giallo Disco είναι το πνευματικό παιδί του Ελληνοϊταλικής καταγωγής Gianni Vercetti Balopitas (Vercetti Technicolor) και το Εγγλέζου AntonMaiov (Antoni Maiovvi) και ξεκίνησε να κυκλοφορεί δίσκους από το 2012. Μέχρι τώρα έχει τρία e.p. και ένα τέταρτο που θα κυκλοφορήσει σύντομα και το οποίο,εγκυκλοπαιδικά, λόγω συμμετοχής της Mushy ήταν αυτό που με οδήγησε στα «άδυτα» της Giallo Disco..
Όπως προκύπτει και από το όνομα της εταιρείας οι κυκλοφορίες τους διακρίνονται για τον ηλεκτρονικό υποβλητικό ήχο με επιρροές από τη ηλεκτρονική χορευτική μουσική της δεκαετίας του '70 και του '80 αλλά και από τα σάουντρακ των Ιταλικών Giallo και Zombie ταινιών τρόμου με προεκτάσεις στις cult συνθέσεις του J.Carpenter για τις ταινίες του. 

Ζητήσαμε από τον Gianni να μας πει μερικά πράγματα γι' αυτή στην παρακάτω συνέντευξη..

-Πες μας λίγα λόγια για την προϊστορία της εταιρίας. Πώς ήρθατε σε επαφή ο Antoni κι εσύ,πώς γεννήθηκε η ιδέα και πως γεφυρώσατε τη μεταξύ σας απόσταση..

Gianni Vercetti : Με τον Anton συναντηθήκαμε στις αρχές του 2010 στην Αθήνα σε ένα πάρτι που θα μοιραζόμασταν τα decks. Μέχρι στιγμής είχαμε αντιμετωπίσει προβλήματα και οι δύο με διάφορα labels που ζητούσαν κομμάτια μας και μετά ακύρωναν τις κυκλοφορίες για διάφορους λόγους και τις περισσότερες φορές αυτό να γίνεται μέσω πολύ κακής επικοινωνίας από μέρους των δισκογραφικών εταιρειών. Ήταν κοινή επιθυμία να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα με στόχο να κυκλοφορήσουμε δικές μας δημιουργίες και οποιουδήποτε άλλου καλλιτέχνη κινείται στο χώρο του Horror Disco.
Μοιραζόμαστε αρκετά κοινά στοιχεία σε θέματα επιρροών και ήχου κάτι που κάνει την απόσταση αμελητέα ακόμα και σε συμπαραγωγές με μόνη επικοινωνία μεταξύ μας το διαδίκτυο.

-Ποιες ακριβώς δυσκολίες αντιμετωπίσατε στο όλο στήσιμο .Δεν είναι εταιρία με κάποια γραφεία και έδρα φαντάζομαι..

Gianni Vercetti : Δε θα το έλεγα δύσκολο. Αν και μένουμε σε διαφορετικές χώρες, όλα έγιναν και γίνονται μέσω ίντερνετ.
Το πρώτο release που περιείχε ένα κομμάτι μου με remix από τον Ολλανδό Legowelt και δύο original από τον συναίτερόμου ξεκίνησε σαν προπαραγγελία μέσω του indiegogo και πετύχαμε μακράν μεγαλύτερο ποσό από το προαπαιτούμενο κάτι που μας έδειξε την αγάπη του κόσμου για ένα label αποκλειστικό για το συγκεκριμένο genre και μας επέτρεψε να χρηματοδοτήσουμε και το επόμενο release. Το δυσκολότερο κατά την διάρκεια μιας κυκλοφορίας είναι η αναξιοπιστία των ευρωπαϊκών ταχυδρομικών υπηρεσιών.
Πέρα από τον μεγάλο αριθμό δίσκων που στέλνουμε σε διάφορα distributions όπως Clone, Juno κλπ, οι φίλοι του label μπορούν να αγοράσουν τα βινύλια μας κατευθείαν από εμάς μέσω του Bandcamp και μέχρι στιγμής έχουν δει πολλά τα μάτια μας μέχρι να έρθει κάθε κυκλοφορία εις πέραν!

-Το κάθε ένα από τα τρία e.p. έχει κάποια αφετηρία (ταινία,συναίσθημα,εικόνα/ες) από το οποίο ξεκινήσατε;

Gianni Vercetti :Σίγουρα και τα τρία. Ο Αnton και εγώ λατρεύουμε τις ταινίες Giallo των δεκαετιών 70/80 και τα soundtracks τους, κάτι που φαίνεται σε όλους μας τους δίσκους μέχρι στιγμής με μια μικρή διαφορά στον τελευταίο στον οποίο αφιέρωσα δυο κομμάτια επηρεασμένα από τον ιταλικό Zombie κινηματογράφο και τους Lucio Fulci/Nico Fidenco.
Από το feedback του κόσμου μέχρι στιγμής έχει δημιουργηθεί ένας "μύθος" γύρω από τoν κάθε δίσκο που έχουμε κυκλοφορήσει μέχρι τώρα και ποιές ήταν οι επιρροές του. Για παράδειγμα για τον πρώτο, βλέπουμε συχνά να αναφέρονται οι GOBLIN, για τον δεύτερο ο Carpenter και για τον τελευταίο ο Fabio Frizzi. Δε θα έλεγα ότι έπεσαν κατά πολύ έξω...

-Σε κάθε κυκλοφορία υπάρχουν και ένα δυο remix που ενδέχεται είτε να τονίζουν είτε να μεταβάλλουν λίγο την αρχική σύνθεση. Πως τις επιλέξατε και γιατί.

Gianni Vercetti : Όλοι μας οι remixers έχουν μια προϊστορία στο ιδιαίτερο αυτό genre με τουλάχιστον μια κυκλοφορία τους στο παρελθόν. Θέλουμε οι καλλιτέχνες που επιλέγουμε να "ξερουν'' καλά τον ήχο αυτό και όχι να τον αντιμετωπίζουν σαν ένα καινούριο trend. Έτσι επιτυγχάνεται μια επανεκτέλεση που κολακεύει το original είτε το τονίζει είτε το μεταβάλλει. Και οι τρεις που έχουν εμφανιστεί μέχρι στιγμής (Xander Harris, Mircalla και Jamie Patton) είναι λάτρεις των σκοτεινών soundtrackish ήχων.

- Θέλατε η εταιρία να έχει δικό της ιδιαίτερο χρώμα και αυτό φαίνεται από τις τρεις πρώτες κυκλοφορίες σας. Όμως το τέταρτο e.p. (La Porta Εrmetica Alessandro Parisi) δείχνει ότι πηγαίνετε την αισθητική της εταιρίας σε ακόμα πιο σκοτεινά ,μυστικιστικά μέρη...
Πες μας για τον AlessandroParisi μερικά πράγματα , πως συναντηθήκατε,τι σας ώθησε να κυκλοφορήσετε αυτό το e.p. από την εταιρία αλλά και τη φιλοσοφία του e.p. σύμφωνα με τις δική σου άποψη.

Gianni Vercetti :Στον επόμενο δίσκο μας όντως φιλοξενούμε τον Alessandro με μια περισσότερο μυστικιστική, retro-futuristic κυκλοφορία που ξεστρατίζει λίγο από τα τυπικά του label.
Είμαστε φίλοι για περισσότερο από δύο χρόνια όταν μου έστειλε το πρώτο του album και ακούγοντας το αμέσως θέλησα να το κυκλοφορήσω στη Giallo Disco. Έχει κυκλοφορήσει άλλα 2 μέχρι τώρα αλλά το συγκεκριμένο έμεινε στα αζήτητα από διάφορες δισκογραφικές μέχρι τώρα.
Mε λίγα λόγια θα το χαρακτήριζα ως Historical Disco. Καθαρά αναλογικός ήχος με μελωδίες που σε ταξιδεύουν αρκετά πίσω στην Ιταλική ιστορία και συνεργασία έκπληξη με την καταπληκτική Mushy ,που βρίσκεται σε μια πολύ δημιουργική χρονιά με αρκετά επιτυχημένα projects.
Δύο ακόμα remix θα περιέχονται ξεχωριστά. Ένα απο τον Άγγλο Brassica (Dissident, Civil Music) στο δωδεκάιντσο και ένα από εμένα σαν Vercetti Technicolor στο CD.
Όπως πάντα, ολόκληρη η κυκλοφορία θα είναι διαθέσιμη και ως digital release στο Βandcamp.

- Τέλος θα ήθελα λίστα με πέντε ταινίες και πέντε δίσκους που σε επηρέασαν για να κάνεις αυτό που κάνεις.(σημ. δυστυχώς ήταν δύσκολο να πάρουμε λίστα από τον Anton,μιας και περιοδεύει στην Αμερική)

Gianni Vercetti : Ταινίες που με έχουν αναμφισβήτητα επηρεάσει:
  • Βurial Ground (Andrea Bianchi)
  • Tenebrae (Dario Argento)
  • Zombi Holocaust (Marino Girolami)
  • Anthropophagus (Joe Damato)
  • The Beyond (Lucio Fulci)
Δίσκοι:
  • Dawn of the Dead OST (Goblin)
  • Profondo Rosso OST (Goblin)
  • Dr. Butcher MD OST (Nico Fidenco)
  • Le notti del Terorre OST (Berto Pisano)
  • Maniac (1980) OST (Jay Chattaway)
-Οι κυκλοφορίες :
Δεν είναι μόνο οι 70'ς επιρροές αλλά και οι νεότερες της δεκαετίας του '80 όπως Italo-disco,ebm,techno,house,new beat etc.,που έχουν χτίσει αυτό το συναρπαστικό μετά-ηλέκτρο ηχητικό πεδίο που συμπυκνώνει λατρεία,αφοσίωση,φαντασία,νοσταλγία και ανήσυχα όνειρα.
Η επιτυχία των κυκλοφοριών αυτών έχει να κάνει, με τη δύναμη του να δημιουργεί στον ακροατή ένα περιβάλλον ισοδύναμο με την υποβολή της κινηματογραφικής εικόνας ικανό να παρασύρει και να έλξη τον ακροατή μέσα του, πέρα από την εξαιρετική παραγωγή και ολοκληρωμένη άποψη τους. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σάουντρακ ταινιών που παίζονται μόνο στη φαντασία των δημιουργών του αλλά θα μπορούσε να μην απασχολεί τον εγκέφαλο του ακροατή στο που θα το κατατάξει παρά μόνο τη φαντασία και τα συναισθήματα.
Αυτό είναι το γενικό πλαίσιο στο οποίο κινούνται τα τρία e.p. που έχουν την ετικέτα Giallo Disco records επάνω τους.
Ακούγοντας τα παρατηρούμε τις επιμέρους αισθητικές διαφορές των δύο καλλιτεχνών· ο Gianni Vercetti είναι τις πιο '70'ς άποψης περί ηλεκτρονικής μουσικής κοντά στο πρώτο συνθετικό της εταιρείας και ο Antoni Maiovvi είναι της μετεξέλιξης της ηλεκτρονικής ρυθμικής μουσικής σε περισσότερο σύγχρονες φόρμες που σταματούν στα τέλη της δεκαετίας του '80 αλλά ανακυκλώνονται συνεχώς σε επόμενες γενιές άρα και στη δικιά τους.
Οι διαφορές αυτές δένουν άψογα σε μια ενιαία πολύπλευρη αισθητική που αγαπά το σκοτεινό περιβάλλον και τις φαντασιακές αποδράσεις σε κόσμους-απόκοσμους και μυστηριώδεις περιοχές.
GD001: Black Gloves e.p. - ANTONI MAIOVVI &  GIANNI VERCETTI [2012]

 Αυτή η πρώτη κυκλοφορία είναι είτε ένα σινεμασκόπ μουσικό χρονικό είτε ένας φόρος τιμής είτε μια εξελιγμένη μορφή,του ήχου που «έντυνε» τις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του '70. Επικά θέματα,μεγαλοπρεπείς ρυθμοί,ντίσκο για σκοτεινά κλαμπ στην άκρη της πόλης.
Τέσσερις συνθέσεις συν ένα ρημιξ αρκετά για ένα ηλεκτρονικό κατακόκκινο ταξίδι στις αισθήσεις,στους GOBLIN και αν κάνεις λάθος μπορεί να σε συνοδεύσει και σε αστρικά ,παγωμένα ταξίδια. Αυτό το πρώτο και πιο αγαπημένο μου e.p. είναι μία γνωριμία που αφήνει βαθιές χαρακιές ανάμνησης,έστω και αργά...

GD002 : Stockholm SynthdroneANTONI MAIOVVI [2012]
Σε περισσότερο electro και new beat ρυθμούς που θα λατρευόταν στην electroclash αλλά είπαμε· είναι από αλλού οι επιρροές.
Τα synthdrones,οι σύντομες επαναληπτικές μελωδίες, η απειλητική ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι ρυθμοί,φέρνουν στο νου σκοτεινές εικόνες ταινιών του J.Carpenter σε πρώτη φάση αλλά αργότερα «ντύνουν» μουσικά τις δικές σου σκοτεινές εικόνες.
Τρεις συνθέσεις και τρία πολύ καλά ρημιξ απαρτίζουν αυτό το δεύτερο e.p. και η μελαγχολική,υγρή,μοναχική νύχτα περνάει καλύτερα.....Τα χειρότερα zombie είναι η μοναξιά...

GD003 : Bay Of Blood VERCETTI TECHNICOLOR [2013]
Ο τρόμος πάει σε εξωτικά ,ειδυλλιακά νησιά..Σκοτεινές δυνάμεις καταστρέφουν ολοσχερώς την πλαστή ευτυχία των παραθεριστών αλλά οι πιο σοβαροί μπορούν να κάνουν εθνολογικές παρατηρήσεις και να μάθουν πολλά ανενόχλητοι. Τους προσφέρεται και αφέψημα για περισσότερες αντοχές παντού.
Εξ' ολοκλήρου από τον Gianni Vercetti,ξεκινά με ένα επικό θέμα που κοντράρεται στα ίσα σε υποβλητικότητα με τα θέματα του J.Carpenter αλλά και τον μυστικισμό των GOBLIN και Frizzi αλλά η συνέχεια είναι πολύ πιο εξωτική.
Ρυθμοί που συναρπάζουν,επικά θέματα ,μυστηριακές φωνές. Θα έλεγα ότι είναι έτοιμο για ταινία όχι τρόμου με αίμα και ψεύτικα εφέ αλλά ψυχολογικού τρόμου. Εκεί που δεν βλέπεις στάλα αίμα αλλά νιώθεις την ανατριχίλα καθώς σε φυσά ο μπάτης...


Κάπως έτσι λοιπόν εξέλαβα αυτά τα τρία καλοφτιαγμένα και συναρπαστικά e.p. που απαρτίζουν τις μέχρι τώρα κυκλοφορίες της Giallo disco records
Η συνέχεια προβλέπεται εξίσου συναρπαστική.
Επόμενος σταθμός: Τα αλχημικά μνημεία της Ρώμης....(συνεχίζεται)






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...