Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΑΙΜΟΝΟΛΟΓΙΟ

        Ιδέα μου είναι ή υπάρχει πλέον ένα ολόκληρο είδος με κυκλοφορίες από μουσικούς εναλλακτικής μουσικής που μελοποιούν ή χρησιμοποιούν τα ποιήματα Ελλήνων ποιητών στη μουσική τους,δημιουργώντας αυθεντικά έργα μουσικής έκφρασης που πλέον πρέπει να υπόκεινται σε δικούς τους κανόνες.
     Καλύτερα όχι γιατί από τι στιγμή που θα μπουν στεγανά τότε όπως όλα τα είδη θα σταματήσουν να είναι παραγωγικά.
    Το δεύτερο άλμπουμ των ΧΕΙΛΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ,είναι βασισμένο πάνω στην πικρή,υπερρεαλιστική ποίηση του Μ. Σαχτούρη
    Διακεκριμένος ποιητής με τιμητικές διακρίσεις και αναγνώριση από πολλούς ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων αλλά και από πολιτικούς υπανθρώπους που φαίνεται ότι θυμούνται ξαφνικά την ανθρώπινη καταγωγή τους. 
    Το σχήμα παρουσιάζει ακόμα ένα θαυμάσιο άλμπουμ λυρισμού και μουσικότητας που, όπως και το προηγούμενο, σε παίρνει μαζί του σε 16 ποιήματα,με αυτοτελή αξία και επικαιρότητα. 
    Η ποίηση ξαναζωντανεύει μέσα από το μουσικό όχημα,παίρνει μορφή και οστά, βρίσκει ένα ιδανικό όχημα για να «μιλήσει» και να προκαλέσει συναισθηματική φόρτιση περισσότερο λειτουργική από την απλή απαγγελία τους. 
    Σε μια εποχή που η στιχουργία στις ξένες και ελληνικές κυκλοφορίες έχει καταντήσει σκαρίφημα  λοβοτομής, αυτή η συμπυκνωμένη ροή λόγου και η δύναμη της, που φορτίζει και φορτίζεται από τη μουσική ευαισθητοποιημένων ανθρώπων και κοινωνών της,κάνει τη μεγάλη διαφορά. 
    Τα 16 συννεφιασμένα ,πικρά,θλιμμένα,σκληρά ποιήματα που έχουν επιλέξει τα παιδιά και η θαυμάσια μουσική που έχουν εμπνεύσει,είναι ένα μικρό ντοκουμέντο Τέχνης που αποζητά όχι τη σωτηρία της Ψυχής αλλά την εξισορρόπηση και ενδυνάμωση της απέναντι στο ρημαγμένο και άθλιο πολιτικοοινωνικοηθικό ξεπεσμό της κοινωνίας μας,μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Επικαλεστήκαμε την ψυχή της μπάντας ,Ηρακλή Iωσηφίδη ,να μας πει μερικά πράγματα για το '' Δαιμονολόγιο''.....

    - Τι σας συγκινεί τόσο πολύ στην ποίηση του Σαχτούρη έτσι ώστε να μελοποιήσετε την ποίηση του και μάλιστα να αφομοιωθεί με τη μουσική σας σαν κομμάτι της αισθητικής του δίσκου;
    Ηρακλής Ιωσηφίδης : Ο Σαχτούρης μας συγκινεί, γιατί στα ποιήματα του συνεχώς βογκάει, ψάχνει την λύτρωση πιέζοντας τη σκοτεινή του πλευρά, μέχρι αυτή να διαλυθεί και να γίνει λέξεις και εικόνες. Μας εκφράζει απόλυτα,είναι ένας από τους σπουδαίους μας ποιητές.
    Μιλάει συνεχώς για βυθούς, για δαίμονες και για σκύλους.
    Και επίσης μας συγκινεί γιατί σχεδόν σε όλη του τη ζωή, κανείς δεν το θεωρούσε ''ποιητή''.
    Βογκούσε σχεδόν ως το τέλος.
    - Το συγκεκριμένο ποίημα του Σαχτούρη μιλά για «..Δαίμονες και Δαιμόνισες (που) δαιμονίζονται στην ακτή ετοιμάζουν τα νέα δαιμονάκια που θα βασιλέψουν σ’ αυτή τη γη που είναι πια δική τους ....».
    Φυσικά δε θέλει και πολύ να καταλάβει κανείς προς το «τι θέλει να πει ο ποιητής» στο συγκεκριμένο ποίημα. Πιστεύετε ότι η ποίηση του Σαχτούρη άρα και η κυκλοφορία του δίσκου σας ,έχει επίκαιρο χαρακτήρα στις καταθλιπτικές μέρες μας στην Ελλάδα;

    Ηρακλής Ιωσηφίδης :Δε νομίζω πως είναι επίκαιρος, δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για ενδοσκόπηση.

    - Ποιο ήταν το κριτήριο για την επιλογή των ποιημάτων αν υπάρχει ;
            Ηρακλής Ιωσηφίδης : Τα κριτήρια για την επιλογή είναι απλά.
            Πρώτο, τα ποιήματα που σε χτυπάνε πολύ βαθιά από την πρώτη ανάγνωση και
            σκέφτεσαι όλη μέρα. Δεύτερο η μουσικότητα που έτσι και αλλιώς κρύβεται σε κάθε              ποίημα από την ρυθμική αγωγή των στίχων.
    - Τι ερμηνεία δίνετε στον όρο ''Δαίμονες'' ;

    Ηρακλής Ιωσηφίδης : Ο δαίμονας για μας είναι ότι είναι ο φύλακας άγγελος για τους περισσότερους ανθρώπους.
    Είναι πάντα εκεί έτοιμος να μας δεχτεί ακριβώς όπως είμαστε.
    Αν αντέξεις και δοθείς ψυχή και σώμα στο δαίμονα, σου αποκαλύπτονται νέες αλήθειες.
    Πάντα όμως φεύγουν και μετά ξαναέρχονται, για να παίρνουμε και μεις λίγο αέρα,
    έχουμε πετύχει εξαιρετικό deal!

    - Πολλές κυκλοφορίες φέτος με ποιήματα είτε μελοποιημένα είτε ενσωματωμένα σε μουσικές δημιουργίες. Έχετε ξεχωρίσει κάποια κυκλοφορία που σας άρεσε ;

    Ηρακλής Ιωσηφίδης : Η μελοποίηση του Χριστιανόπουλου από την αγαπημένη May Roosevelt παίζει πολύ συχνά στο στούντιο! Ανυπομονώ να ακούσω το ''Μια εποχή στη κόλαση'' του Ρεμπώ από τον Γιώργο Χριστιανάκη που θα βγει σύντομα.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...