The Music Idylls Of 2013.2 : Οι Δίσκοι του 2013 : 41-50

41. Memorial - RUSSIAN CIRCLES

Το εξώφυλλο με προκαταλαμβάνει όμως  η ακρόαση είναι πιστή σε αυτό το γκρίζο,απέραντο τοπίο της φωτογραφίας.

 Το πέμπτο άλμπουμ της μπάντας από το Σικάγο,είναι σκοτεινό,σίγουρα από τα πιο εντυπωσιακά που έχουν κάνει,με κοφτερές κιθάρες και μεγαλειώδεις ενορχηστρώσεις που σου κόβουν την ανάσα.

Οι συνθέσεις είναι τεράστιες σε διάρκεια και σε όγκο, είτε συναισθηματικό είτε ηχητικό. Εύκολα ελίσσονται μεταξύ post rock και thrash metal περιοχών,σπέρνουν φωτιά,καταιγίδες , τρικυμίες ή μεταφορικά και έξοχα αποδιδόμενα μουσικά, θυμό ,οργή και θρήνο.

 Η φωνή δε,της Chelsea Wolfe, στο ομώνυμο, δίνει ένα πιο απαλό,εξίσου μεγαλειώδες,τέλος,σαν την νηνεμία μετά την καταιγίδα.....

42. Cave Rave - CRYSTAL FIGHTERS

Το δεύτερο άλμπουμ των Βάσκων φίλων μας ,περιέχει χαρούμενα τραγούδια που μιλάνε για ενότητα,αρμονία, αγάπη, πνευματικότητα,ανθρωπισμό, ουτοπία και άλλα χίπικα .

Ηχογραφήθηκε στο Λος  Άντζελες και η ηλιοφάνεια προφανώς είχε καλή επίδραση επάνω τους.

 Σε αυτό το άλμπουμ αφήνουν τα πιο Αστικά μπητ του '' Star Of Love'' ,αγκαλιάζουν τον Ήλιο και «απλώνουν χέρι » σε ακόμα μεγαλύτερα ακροατήρια με τον ήχο τους.

 Δημιούργησαν ένα από τα απόλυτα καλοκαιρινά άλμπουμ για τα επόμενα καλοκαίρια μας σε αυτό τον πλανήτη,  και είναι φτιαγμένο από ανθρώπους προσηλωμένους στην αναβάθμιση του ανθρώπινου είδους προς την ελευθερία του πνεύματος και της ψυχής, μέσω της μουσικής τους.

Στο ''Cave Rave'',ενσωματώνουν πολλά Αφροκεντρικά κιθαριστικά μοτίβα και φολκ στοιχεία σε συνδυασμό με γρήγορους,χορευτικούς ,λιγότερο ηλεκτρονικούς ρυθμούς που προκαλούν έντονα συναισθήματα ευφορίας και ευχαρίστησης. Δημιουργούν τραγούδια κεφάτα,απλά που σε πείθουν ότι η ζωή είναι γλυκιά τελικά, με έναν ήλιο που μόνιμα φωτίζει το δρόμο σου αρκεί να βγάλεις τις παρωπίδες. 

 Η μουσική των CRYSTAL FIGHTERS συνεχίζει να είναι απαλλαγμένη από έπαρση και ωφελιμισμό και είναι ταγμένη να μας κάνει χαρούμενους πάση θυσία. Προσωπικά με κάνουν περήφανο για άλλη μια φορά που τους πέτυχα στο δρόμο μου.

43. Static - CULTS

Οι CULTS δεν είναι πια ζευγάρι στη ζωή και όπως δήλωσαν, το '' Static'' είναι το άλμπουμ που έχει θέμα αυτό το γεγονός. Όπως και στη περίπτωση της Beth Cosentino,χρειάστηκε ένας χωρισμός,μια τραυματική συναισθηματική εμπειρία για να γραφτεί άλλος ένας από τους καλύτερους alternative δίσκους της χρονιάς.

Το άλμπουμ δεν έχει αυτό το γλυκό καλοκαιρινό μετ εφηβικό σκίρτημα του υπέροχου ομώνυμου πρώτου άλμπουμ τους ( 22/50 για το 2011). 

Τα τραγούδια κρατούν τα girl pop στοιχεία των '60'ς , είναι λίγο πιο θλιμμένα, με περισσότερα ρυθμικά και ψυχεδελικά στοιχεία ,καλύτερη παραγωγή,λειτουργικές ενορχηστρώσεις και γλυκόπικρες μελωδίες.

Η εκφραστική φωνή της Madeline Follin, μεταφέρει όλα τα συναισθήματα με άμεσο,τρυφερό και συγκινητικό τρόπο. Είναι αυτή που ενώνει τα άψογα τραγούδια του δίσκου σε μία σπουδαία ιστορία αγάπης  που μπορεί να συγκινηθούν ακόμα και οι πέτρες.Πόσο μάλλον οι ακροατές....

44. Surlendemains Acides - AUTOMELODI

Το δεύτερο άλμπουμ του σχήματος του Xavier Paradis,κυκλοφορεί 2 χρόνια μετά από το ντεμπούτο τους στην Wierd.

 Συνθεσάιζερ και drum machine δίνουν μία μετρονομική,ψυχρή,μελαγχολική πνοή στα θερμά φωνητικά του Paradis ,ενώ η χρήση Γαλλικής γλώσσας αμβλύνει τη συναισθηματικότητα των στίχων.

Ο ήχος του άλμπουμ γενικότερα,έχει αρκετές συγγένειες με το Ευρωπαϊκό minimal/coldwave/synth,των '80'ς,υπερισχύει η σφιχτή παραγωγή και οι ενορχηστρώσεις που δίνουν χρώμα,βάθος,φινέτσα και μια ψυχρή ομορφιά στις συνθέσεις.

Φυσικά καταλύτης όλων αυτών είναι η ερμηνεία του Paradis  που χωρίς να αξιώνει φωνητικά προτερήματα καταφέρνει να δίνει προσωπικότητα σε κάθε τραγούδι του άλμπουμ. 

 Μας αφήνει στο τέλος με γλυκιά ,νοσταλγική διάθεση,αρκετά ρομαντική ώστε να ξεχωρίσω το άλμπουμ από ανάλογα άλλα που κυκλοφορούν φέτος και εισαγωγή σε ένα άλλο ταξίδι πίσω στο χρόνο για την ενδιαφέρουσα προϊστορία του καλλιτέχνη.

45. Tales Of A Grass Window - COCOROSIE

Μακριά από τη «χιπστερούπολη» και πιστές στις οικολογικές τους ευαισθησίες και σε κάθε ευαισθησία γενικότερα,οι αδελφές Cassady,κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ ακόμα καλύτερο από το προηγούμενο τους χωρίς όμως να έχουν καλύτερη κριτική αποδοχή ,ούτε αυτή τη φορά.

Το ντουέτο έχει εγείρει τόσες πολλές αντιθετικές γνώμες από το μίσος μέχρι την λατρεία. Αυτό για μένα λέει πολλά.Αυτό που ακούω στους δίσκους τους όμως δεν τις δικαιολογεί επ'ουδενί. Ποίηση,αγνότητα,ουμανισμός,μια τεράστια Αγάπη και ταπεινότητα και άρα,πηγαίνω προς την πλευρά αυτών που αγαπάνε το ντουέτο. Σε αυτό το άλμπουμ δεν υπάρχουν μέτριες στιγμές. Τα τραγούδια περιέχουν ζεστασιά,τραγικότητα,ομορφιά,μελωδίες που συγκινούν και μουσική που υπηρετεί τις Υψηλές αξίες του σχήματος και το μήκος κύματος ύπαρξης τους. Είναι απομονωμένο από την ποπ του σήμερα,άσχετα αν πληρεί και με το παραπάνω τις προδιαγραφές αν εξαιρέσεις τα ιδιαίτερα φωνητικά και αυτό θα πρέπει να σας κάνει να ανησυχείτε περισσότερο. Για την ποπ του σήμερα..  
                                                               

46. Cut4 Me - KELELA 

Άσχετα αν η Fade to Mind προωθεί αυτό το άλμπουμ σαν mixtape,δε το εκλαμβάνω σαν τέτοιο.

Ουσιαστικά πρόκειται για την ανάστροφη διαδικασία από αυτή που οι παραγωγοί ηχογραφούν άλμπουμ,με συμμετοχές γνωστών τραγουδιστριών και τραγουδιών για να τραγουδήσουν τις συνθέσεις τους δηλαδή.

Η Kelela μάζεψε την αφρόκρεμα των νέων underground r'n'b παραγωγών και τραγουδά πάνω στη μουσική και τους ρυθμούς τους.

 Το αποτέλεσμα είναι ένα αξιοθαύμαστο άλμπουμ με δεκατρία τραγούδια που εύκολα τοποθετούνται στην κατηγορία r'n'b,μαζί με τα τραγούδια της Rhianna ή της Kelis π.χ. αλλά ακούγονται τόσο έξυπνα σε παραγωγή και ποιότητα που τα «σορόπια» των σούπερ σταρ του είδους είναι ήδη ξυνισμένα.

Εδώ η φωνή της κυριαρχεί και χαρακτηρίζει με την ερμηνεία της τα ήδη συναρπαστικά και για τ' αυτιά μου πολύ προχωρημένα μουσικά σκευάσματα future soul που επιμελούνται οι KINGDOM,NGUZUNGUZU,GIRL UNIT, BOK BOK , JAM CITY,MORRI$ και NA.

Τους δίνει ποπ χροιά και τα φωτίζει τόσο ώστε να μη χάνουν τον underground χαρακτήρα τους αλλά και

να ακουστούν με ευκολία από περισσότερο κόσμο.

Το ''Cut 4Me''είναι ένα άλμπουμ που αξίζει και ψηλές θέσεις δημοτικότητας  αλλά και πολλές πωλήσεις. Αλλά τι λέω ;

 Εδώ το δίνουν δωρεάν.... Αλλάζουν οι καιροί...

Πληροφοριακά η Kelela πέρυσι,έπαιξε ρόλο ώστε να έχουμε το περσινό άλμπουμ των TEENGIRL FANTASY ,'' Tracer'' στο 39 .

47. Matangi - M.I.A.

Το ''Kala'' του 2007, της «άνοιξε την πόρτα» για μεγαλύτερα ακροατήρια την έκανε super star και έχαιρε άκρας εκτίμησης και από τα alternative μουσικά φύλα. Για να είμαι ακριβής το sample των CLASH ήταν το έναυσμα και όχι η πραγματική δύναμη της M.I.A. δηλαδή η πολυσυλλεκτικότητα του ήχου της,οι, σε σωστή βάση,πολιτικοκοινωνικοί στίχοι της,το πολύχρωμο look και η Bollywood on war μουσική γιορτή των δίσκων της.

Έκτοτε έγινε κολλητή της Madonna, έκανε οικογένεια, κυκλοφόρησε ένα αδιάφορο ή στην καλύτερη περίπτωση, τυπικό άλμπουμ (/\/\/\Υ/\) με χλιαρή αποδοχή και ταξίδεψε στην Ινδία για έμπνευση.

Μέσα στο 2012 άρχισαν να διαρρέουν τραγούδια από το επερχόμενο άλμπουμ και μετά από προστριβές με την εταιρεία,το ''Matangi'' κυκλοφορεί κανονικά πλέον και η Mathangi "Maya" Arulpragasam μπορεί πλέον να κυκλοφορεί με ψηλά το κεφάλι στο Σπίτι.

Το tribal/ποπ/bhangra/hip hop ρυθμικό πανηγύρι του άλμπουμ έχει πάλι την ετοιμοπόλεμη αίσθηση,είναι φορτισμένο με πνευματικότητα και άγρια ομορφιά. Είναι το άλμπουμ που έπρεπε να κάνει μετά το ''Kala''.

Και ευχαριστώ τη συνονόματη της , Ινδή Θεά της μουσικής ,του λόγου,της Γνώσης και των Τεχνών για τη Φώτιση που της έδωσε. Λαμπάδα την επόμενη φορά. 

48. Factory Floor – FACTORY FLOOR

Ανελέητο,μινιμαλιστικό ρυθμικό σφυροκόπημα· εκστατικά ,μηχανικά beat,με εύρος από industrial έως techno και house,που απαιτεί υψηλή ένταση ακρόασης. 

Τα φωνητικά δεν τραγουδούν αλλά ακολουθούν το ρυθμό και παραμιλούν σαν να έχουν καταληφθεί από ρυθμικούς δαίμονες.

Έχουν ενθουσιάσει ήδη κριτικούς και κοινό τόσο που σίγουρα θα  το δείτε σε όλες τις λίστες φέτος  και μάλιστα σε ψηλές θέσεις.

Όπως συμβαίνει σε κάθε ανάλογο άλμπουμ μινιμαλιστικής χορευτικής μουσικής που δεν το πρωτοακούς σε κλαμπ αλλά σπίτι,κάθε ακρόαση είναι και μια διαφορετική εκδοχή.

 Ανακαλύπτεις στοιχεία, οι μουσικές σταθερές αλλάζουν, τα ηχοχρώματα διαφοροποιούνται.

 Έτσι και το ντεμπούτο των FACTORY FLOOR .

 Από ένα επίπεδο ,ψυχρό χορευτικό άλμπουμ στην αρχική ακρόαση , μεταμορφώνεται ένα ζωντανό,ρυθμικό κομψοτέχνημα,σφιχτοδεμένο μουσικά,ξεκάθαρο και έτοιμο να πυρπολήσει πατώματα και να λιώσει παπούτσια....

49. Psycho Tropical Berlin - LA FEMME

Συνδυάζουν με γούστο, ευστροφία και ενθουσιασμό surf κιθάρες,vintage ηλεκτρονικά και Γαλλικό ελαφρό τραγούδι. Ακούγονται σαν τρείς γενιές καλλιτεχνών μαζί,ένα ζωηρό και ενθουσιώδες υβρίδιο new wave/garage rock/electronica. 

Το ''Psycho Tropical Berlin'' ξετρελαίνει στις γρήγορες ταχύτητες , είναι απολαυστικό στις μεσαίες και σε ψιλοπαιδεύει στις αργές. Αν κάποια τραγούδια έμεναν έξω και η διάρκεια δεν τραβούσε τόσο,θα πήγαινε ψηλότερα αλλά έστω κι έτσι είναι ένα εκρηκτικό ντεμπούτο που παρακαλάω να έχει συνέχεια...

50. Απλές Ασκήσεις Στον Υπαρξισμό – ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ

Η πεντηκοστή θέση είναι μια τιμητική θέση. 

Ήθελα αυτόν το δίσκο πολύ ψηλότερα ,υπέκυψα όμως και  για γούρι, τον τοποθέτησα στη βάση,σαν γερό θεμέλιο.

Ασκήσεις στον Υπαρξισμό και άλλη μια ψυχική λεηλασία είναι το φετινό αριστούργημα των ΚΟΡΕ ΥΔΡΟ. 

Η συντριπτική υπεροχή του σχήματος να γράφει τραγούδια με υψηλή στιχουργική, έξυπνη ενορχήστρωση,έντονες μελωδίες και κυρίως με τον τρόπο που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους ,θα περνούσε απαρατήρητη αν όλα αυτά δεν συνδυάζοντανμε μια πικρή,κυνική,χιουμοριστική ελαφρότητα, που πάντα μετά τη “Φθηνή Ποπ Για Την Ελίτ'' έβαζε σε κίνδυνο ή κατέστρεφε ολοσχερώς τη συναισθηματική μου ισορροπία.

Στις '' Άπλες Ασκήσεις...» και μετά από αρκετά ακούσματα, χωρίς να θέλω από την αρχή να συμμετέχω,φτάνω στο συμπέρασμα ότι αυτό είναι το καλύτερο άλμπουμ τους,κι ας  εξεγείρονται όσοι κολλούν στη «Φθηνή Ποπ...» ακόμα.

Δεν είναι που όλα τα τραγούδια εδώ είναι σε υψηλό επίπεδο για Ελληνικό τραγούδι ή έντεχνο ή ποπ ή δεν ξέρω κι εγώ τι . Δεν είναι που «κεντούν » μουσικά και στιχουργικά,πιο περίτεχνα και έξυπνα από ποτέ.

Είναι το συναισθηματικό φορτίο και η ένταση που εκτοξεύονται· λίγο,λίγο και βασανιστικά. Η φωνή του Π. Δημητριάδη ,χωρίς να γίνεται τραγικά μελοδραματικός ή έντεχνος κλαψοσκυλάς ,τραγουδά άμεσα, με φαινομενική ψυχραιμία αλλά ευδιάκριτη θλίψη, ενώ η μουσική που ντύνει τα τραγούδια, ένα μελωδικό,νοσταλγικό αλλά πικρό easy listening, κάθε άλλο παρά σε κατάσταση λήθης και χαλάρωσης σε βάζει.

Το άλμπουμ είναι μια ακόμα έξυπνη κατάθεση ψυχής που αποκαλύπτει ακόμα καλύτερα τόσο το συναισθηματικό εύρος των συνθετών του αλλά και την ευφυία τους .