The Music Idylls Of 2013.4: Οι Δίσκοι του 2013 : 21-30

21. Ένα Παιδί Που Το Λέγαν Βουνό - ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ

Για άλλη μια χρονιά ο Vasra Dikon,αραδιάζει δίσκους τον ένα πίσω από τον άλλον κάνοντας την επιλογή δύσκολη. Το συγκεκριμένο άλμπουμ προχώρησε λίγο περισσότερο από τα υπόλοιπα όμως. Δεν γυρίζει γύρω από την ποίηση ενός ποιητή . Τα ποιήματα που ακούμε είναι κείμενα οργής,μοναξιάς,θυμού,ανησυχίας, κριτικής,πόνου,ανάγκης και προέρχονται από τον ίδιο.
 Με βάση ψυχρούς,αργόσυρτους,επαναληπτικούς,γυμνούς ρυθμούς που αγγίζουν το χιπ-χοπ και τριπ-χοπ, δημιουργείται κατάλληλο μουσικό περιβάλλον χαμηλής techno θερμοκρασίας και ελάχιστου industrial φωτισμού,για να αποδώσει τα συναισθήματα που εκφράζουν αυτές οι ιδιότυπες ρίμες. 
Προσωπικό και ιδιαίτερο, εξομολογητικό και σκληρό γεννημένο  στις παρούσες γεωγραφικές συντεταγμένες  εμποτισμένο με την μιζέρια τους αλλά και την επιθυμία έκφρασης ως κάθαρσης (;)

22. Allegoria - SAPPHIRE SLOWS

''What I used for ''Allegoria'' is some junks at the thrift store, a couple of vintage hardware instruments, puremagnetik synth, and ableton..'' ( Sapphire Slows)

«..Τα τραγούδια του  ''Allegoria'', έχουν αντιβαρυτικούς house

ρυθμούς, φλερτάρουν με την dream-pop (σαν έννοια και όχι σαν είδος) και αέρινα φωνητικά που είναι τα συνεκτικά μόρια της ειδικής ατμόσφαιρας που δημιουργούν τα ρυθμικά μέρη.

Οι μελωδίες που έχουν αφεθεί να ακούγονται επίτηδες στο βάθος είναι το σήμα κατατεθέν και το κυριότερο ατού της Kinuko. 
H καλοφτιαγμένη ρυθμική βάση,απαλλαγμένη από εντάσεις αν και λιγότερο φωτεινή, θα ήταν muzak για αεροπορικά ταξίδια,αν δεν υπήρχαν αυτά τα φωνητικά που δημιουργούν μια εξωπραγματική κατάσταση σαν να ακούς πνεύματα που δραπέτευσαν από την ζώνη του Λυκόφωτος σε θερμότερες διαστάσεις...»
Το άλμπουμ είναι μια θερμή σάουνα ηλεκτρονικής χαλάρωσης και ηρεμίας. Η Sapphire Slows βάζει πλώρη για ένα λαμπρό μέλλον στη ηλεκτρονική μουσική...

23. Vpi Harmony - MOOD RINGS

«...Ψιθυριστά φωνητικά τραγουδούν μελωδίες που δεν διαταράσσουν το αιθέριο και συμπαγές μουσικό περιβάλλον αλλά απλώνονται σε όλες τις περιοχές. Κυριαρχούν με   στο όλο αρμονικά φτιαγμένο κόσμο που έχουν χτίσει οι MOOD RINGS.
Αλλά πολλά ακούσματα μετά όχι μόνο δε βαριέται κανείς την «όλα όμορφα εδώ πάνω» κατάσταση αλλά αναζητά περισσότερες ευκαιρίες για περισσότερα ακούσματα.Είναι όλα πολύ όμορφα φτιαγμένα και φροντισμένα σε αυτό το άλμπουμ,δεν αφήνουν σχεδόν τίποτα ανεκμετάλλευτο και ενισχύουν ακόμα περισσότερο την επιθυμητή αίσθηση που αρχικά ήθελαν να βγάλουν,με περισσότερες αρμονίες ,περισσότερα flanger και e-bow στις κιθάρες,περισσότερα εφφέ στις φωνές κλπ.
Και ακόμα αυτή τη στιγμή που μιλάμε τα κύματα του '' The Line '' με τραβούν μακριά από την πραγματικότητα,άρα πρέπει να σταματήσω εδώ...

Let's Get Lost λοιπόν...Η πόρτα δίπλα από το κρεβάτι είναι ανοιχτή και οδηγεί στον Παράδεισο ...»

Καλή η προσπάθεια,MOOD RINGS. Αλλά ο Παράδεισος μπορεί να περιμένει. Τα υπόλοιπα καλοκαίρια όχι. 
Το ''Vpi Harmony'' είναι ένα διαμάντι για φέτος.
Όχι dream-pop. Το Όνειρο καθ' αυτό για τους τωρινούς αλλά και τούς μελλοντικούς dream pop - χρυσοθήρες..

24. Slow  Focus - FUCK BUTTONS

Έλεγα, ότι δεν θα έβγαζαν ποτέ καινούριο άλμπουμ. Το παράλληλο σχήμα του  Benjamin John Power, οι BLANCK MASS,πήγαιναν τόσο καλά που οι υπόθεση FUCK BUTTONS άρχιζε να φθίνει για τα καλά. Τέσσερα χρόνια μετά το κατακλυσμικό '' Tarot Sport '' ήταν αρκετά και η κυκλοφορία του ''Slow Focus'' ήταν μια έκπληξη.
 Αποδείχθηκε ευχάριστη και με θετική αποδοχή από τον τύπο γενικά.
Μετά από εκείνα τα συναρπαστικά άλμπουμ της προηγούμενης δεκαετίας ,το ''Slow Focus'' δεν αποτελεί κάτι καινούριο για μας. Είναι ένας δίσκος που ακούγεται με περισσότερη ευκολία και αυτό δεν έχει μόνο να κάνει με την εξοικείωση του στυλ του ντουέτου αλλά και με το γεγονός ότι τα μεγάλης διάρκειας,επικά ηλεκτρονικά «οικοδομήματα» τους είναι και πιο απλοποιημένα,με λιγότερο λευκό θόρυβο και λιγότερη εμμονή στο ίδιο μοτίβο. 
Δεν βλέπω μεγάλη κινητικότητα σε άλλες ηχητικές περιοχές ,παραμένουν πολλές φορές έγκλειστοι του δικού τους κόσμου,μεγαλουργώντας όμως για άλλη μια φορά.
Και αν υπήρχε μια μικρή αμηχανία στον αέρα, με μερικά ακούσματα εξαφανίζεται.
Προτιμούμε να μπούμε στον κόσμο τους και να
περιπλανηθούμε στα μεγαλόπρεπα ηχητικά τους επιτεύγματα παρά να«διυλίσουμε τον κώνωπα». Ο κόσμος τους παραμένει συμπαγής,αδιάρρηκτος και προκαλεί ακόμα ευφορία....

25. Aventine - AGNES OBEL

«....I recorded everything quite closely, miking 

  everything closely in a small room, with voices here, the 

piano here - everything is close to you. 

So it's sparse, but by varying the dynamic range of the songs 

I could create almost soundscapes.

I was able to make something feel big with just these few

 instruments...» (Agnes Obel 2013)

 Πόσα άλμπουμ να έχουμε ακούσει σε αυτό το ηχητικό 

 μοτίβο..Πολλά. Πόσα από αυτά υπερέχουν σε 
  ευαισθησία,αγνές προθέσεις και εκφράζουν τα  συναισθήματα του καλλιτέχνη. Σχεδόν όλα.

 Οι μπαλάντες,τα σιγανά τραγούδια ,είναι αυτά που πουλάνε.Που σηκώνουν αναπτήρες στον αέρα ,που είναι ηχητικό χαλί για χαμούρεμα ,αναμνήσεις και τέτοια γλυκανάλατα..Αλλά άσχετα πως τα χρησιμοποιεί ή αντιδρά ο καθένας παραμένουν μια μικρή ή μεγάλη  στιγμή αλήθειας.

Σε περιπτώσεις όπως της Agnes Obel και του ''Aventine'' το είδος λάμπει. 

Εδώ οι μελωδίες έχουν αμεσότητα ,εισέρχονται χωρίς να ρωτάνε με καταπληκτική ευκολία.

Οι κλασικότροπες ενορχηστρώσεις τόσο λεπτεπίλεπτες και απλές «κυλάνε» σαν ποτάμι. Χορεύουν με τις μελωδίες,λατρεύουν τη φωνή,κατακτούν και τον πιο δύστροπο ακροατή.

   Δεν είναι εύκολο να ακούω δίσκους τέτοιας αισθητικής και να μου αρέσουν από την αρχή ως το τέλος. Να μην  πελαγοδρομούν ενορχηστρωτικά καταφεύγοντας σε εύκολες λύσεις. Να μην εξωθούνται σε μελοδραματικές εξάρσεις τσάμπα και με φαλσέτα στη φωνή που με φέρνουν σε δύσκολη θέση. 

Σε αυτό το άλμπουμ,η τραγουδίστρια είναι συναισθηματικά πύρινη αλλά δεν εκτοξεύει το συναίσθημα ωμό,το μετατρέπει σε ομορφιά· συμαζεμμένη,περιποιημένη,με την κοτσίδα τακτοποιημένη και με λεπτούς τρόπους. 

Υποκλίνομαι....

26. The Elektrik Karousel - THE FOCUS GROUP

«..All titles composed by the Focus Group with help from Broadcast..»

Εικοσιεννιά μικρά ηχητικά θραύσματα ηλεκτρονικής φαντασίας που συμπυκνώνουν συναισθήματα νοσταλγίας, ιστορική μνήμη ηλεκτρονικής και φολκ μουσικής , περιπέτεια.

Η ακουστική εμπειρία αντικαθιστά οποιαδήποτε περιγραφή και η αναζήτηση χωροχρονικών διαστάσεων είναι αδύνατη μιας και όπως και οι υπόλοιποι '' hauntological'' «συνάδελφοι» του Κου THE FOCUS GROUP,Julian House και μουσικοί της πιο συναρπαστικής πτέρυγας της Βρετανικής ηλεκτρονικής ψυχεδελικής σκηνής,δεν γνωρίζουν κανένα πλανήτη με το όνομα Γη.

Μόνο αναμνήσεις από κάποια άλλη διάσταση. Απροσδιόριστη μα οικεία. 
Κάτω από αυτό το πρίσμα μην τρομάξετε γι' αυτό που θα διαβάσετε κάπου στις σημειώσεις του άλμπουμ: 
«..Thank you Trish for the sounds you sent..» 
Κι εμείς, σαν ακροατές περίεργοι, με τη σειρά μας, να  ευχαριστήσουμε γι' αυτό το «δώρο». Η Φαντασία μας αναβαθμίστηκε ξανά...

27. Reflektor - ARCADE FIRE

Η φιλοδοξία των ARCADE FIRE να κυκλοφορήσουν ένα διπλό άλμπουμ με σαφείς καινοτομίες στον ήχο τους,ήταν ένα βήμα που τους απέφερε περισσότερο καλό status καλές πωλήσεις,νούμερο 1 και φυσικά την γραφική «κακία» των παλιών τους οπαδών που βλέπουν το αγαπημένο τους συγκρότημα να γίνεται παγκόσμιο πια (μπουχου).

Η αλήθεια είναι κάπου υπέρ των ARCADE FIRE . 
Τα ρυθμοκεντρικά έως και funk στοιχεία που εμφανίζονται παρέα με τον σήμα κατατεθέν ήχο τους,δίνει καινούρια προοπτική και μέλλον στην αισθητική τους. Σαν διπλός δίσκος δεν είναι απαραίτητο να έχει και μερικά «γεμίσματα». Μάλλον προσβάλουμε το σχήμα γιατί όλα τα τραγούδια είναι φροντισμένα από πλευράς παραγωγής ,τίποτε δεν είναι παραπεταμένο και όλα έχουν τη σημασία τους.
Από εκεί και μετά υπάρχουν πολλά κομμάτια που βρίσκουν το σχήμα σε μεγάλη συνθετική φόρμα και άλλα που σε κερδίζει η νέα τους κατεύθυνση κι ας είναι τυπικά στη σύλληψη και αισθητική.
Παραμένουν όμως οι μουσικοί που ξέραμε.Ζουν για τη μουσική τους ,ζουν από τη μουσική τους. Προχωρούν και προχωρούν αξιοπρεπώς....

28. Δαιμονολόγιο - ΧΕΙΛΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

«..Η ποίηση ξαναζωντανεύει μέσα από το μουσικό όχημα,παίρνει μορφή και οστά, βρίσκει ένα ιδανικό όχημα για να «μιλήσει» και να προκαλέσει συναισθηματική φόρτιση περισσότερο λειτουργική από την απλή απαγγελία τους. Σε μια εποχή που η στιχουργία στις ξένες και ελληνικές κυκλοφορίες έχει καταντήσει σκαρίφημα λοβοτομής, αυτή η συμπυκνωμένη ροή λόγου και η δύναμη της, που φορτίζει και φορτίζεται από τη μουσική ευαισθητοποιημένων ανθρώπων και κοινωνών της,κάνει τη μεγάλη διαφορά. 

Τα 16 συννεφιασμένα ,πικρά,θλιμμένα,σκληρά ποιήματα που έχουν επιλέξει τα παιδιά και η θαυμάσια μουσική που έχουν εμπνεύσει,είναι ένα μικρό ντοκουμέντο Τέχνης που αποζητά όχι τη σωτηρία της Ψυχής αλλά την εξισορρόπηση και ενδυνάμωση της απέναντι στο ρημαγμένο και άθλιο πολιτικοοινωνικοηθικό ξεπεσμό της κοινωνίας μας,μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο...»

Η ποίηση του Μ.Σαχτούρη συγκινητικά μελοποιημένη από το σχήμα που φέτος έχει και τα δύο του άλμπουμ στα 100 άλμπουμ που έκαναν το 2013 άξιο ανάμνησης. Το ''Δαιμονολόγιο '' ξεφεύγει από τον στενό κύκλο της απλής μελοποίησης και τα τραγούδια που δημιουργούνται με τη βοήθεια των ποιημάτων είναι καταθέσεις  ψυχής των ίδιων των μουσικών. 

Φέτος οι Έλληνες ποιητές ήταν η αιτία για ότι καλύτερο δημιουργήθηκε στην Ελληνική ανεξάρτητη σκηνή. Συγκερασμός και συμμαχία των υγειών πνευμάτων της Τέχνης ,διαφορετικών εποχών μεν, αλλά με διάθεση για συμπόρευση προς τις δύσκολες μέρες του μέλλοντος.

29. Engravings – FOREST SWORDS

O Matthew Barnes, είχε κάνει πάταγο πριν τρία χρόνια με τα πρώτα του e.p. Αλλά είχε αρκετές περιπέτειες τόσο με την υγεία του όσο και με την μουσική κατεύθυνση που έπρεπε να
πάρει.Επέστρεψε φέτος με το '' Engravings '' και αν κρίνουμε από την αποδοχή και φυσικά την καλλιτεχνική επιτυχία του δίσκου εξιλεώθηκε και δικαιώθηκε για όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια.
Στην προσπάθεια να περιγράψω το άλμπουμ πέφτω πάνω σε κοινοτοπίες και χαρακτηρισμούς που αμυδρά μπορούν να ανταποκριθούν στο πνεύμα του δίσκου. Οπότε αφήνομαι στην άχρονη και αλλόκοτη ατμόσφαιρα του, με τις μελωδίες και τα φολκ περάσματα να παίζουν τον κύριο ρόλο εδώ.
 Τα θραύσματα μουσικής μνήμης  και οι αργοί dub ρυθμοί
δίνουν την αίσθηση ότι 
όλα τα μουσικά ερείσματα του καλλιτέχνη σκάνε στην προκυμαία της παρούσας μνήμης αποφλοιωμένα και ενώ φαίνονται να τραβιούνται και να χάνονται στα βάθη του ωκεανού/χρόνου, επιστρέφουν σαν κάτι άλλο,λίγο σκυθρωπό αλλά παρ'όλα αυτά διαφορετικό από πολλά άλλα.. 
Δύσκολος δίσκος στα λόγια.Καλύτερα να επιστρέψουμε στην ακρόαση... 

30. Lovely things - SELEBRITIES
 

«..Υποκύπτει κανείς πολύ εύκολα στη σαγήνη των μελωδιών αλλά και στην προσμονή του επόμενου ρεφρέν.
Σύντομο , περιεκτικό και ξεκάθαρο ως προς τις προθέσεις του, λοιπόν, το νέο άλμπουμ των SELEBRITIES , είναι ένας δίσκος, με υψηλού επιπέδου τραγούδια για ονειροπολήματα, ατενίζοντας αστέρια ή παραλίες. Η ονειρική ποπ του 2013. Καθαρή και αμόλυντη....
Την χαρακτηρίζουν ''voguish summertime goth'',ξέρετε. Goth δεν είναι με καμμία,αλλά ''summertime'',ακούστε το ''Lovely things'',βράδυ Ιουλίου με αεράκι και θα καταλάβετε γιατί δεν το αποχωρίστηκα ποτέ αυτό το καλοκαίρι...»

Το 2013 οι δίσκοι που άκουγα στις διακοπές έτυχε να είναι περισσότερο από μια καλή συντροφιά. Ήταν δίσκοι με όλα τα συναισθήματα που κάνουν την ποπ ένα κομμάτι της ζωής σου. Όλα τα αγαπημένα άλμπουμ των διακοπών μου είναι σε αυτή τη λίστα ,όσο και αν ακούγονται απλά και συμπαθητικά. Tο ''Lovely things '' είναι ένα απλό,συμπαθητικό,new wave άλμπουμ που κατέχει τη χρυσή τομή ενός σπουδαίου ποπ άλμπουμ. Επεκτείνει τη ευτυχία, δίνει ελπίδες στην αντίθετη περίπτωση και κάνει το παρόν καλύτερο από χθες...