07. Random
Access Memories -
DAFT
PUNK
''Give
Life Back To Music'',είναι
το τραγούδι που ξεκινά το '' Random Access Memories ''
,οκτώ
χρόνια μετά το ''Human
After All'' και
την τεράστια επιτυχία τους στην Αμερική
που χρόνο με το χρόνο μεγάλωνε όσο δεν
έβγαζαν άλμπουμ και προκαλούσε υστερία
έστω και ένα κομματάκι καινούριας
μουσικής που διέρρεε.
Επέστρεψαν
όμως για να δώσουν ζωή μόνο στη μουσική;
Ή και για να εμπλουτίσουν με συναίσθημα
τις φρεσκολαδωμένες και ενημερωμένες
με βιοτσιπ ρεπλίκες τους;
Αν
δούμε σφαιρικά την ιστορία των δύο
ρομαντικών Γάλλων,θα παρατηρήσουμε
ότι η μουσική τους εξέλιξη είναι μια
ανάστροφη πορεία από τα rave
party των
'80'ς και '90'ς πίσω στα αστραφτερά disco
club της
Αμερικής και της Ευρώπης στη δεκαετία
του '70. Από τις υπόγειες ,επίμονες ,
ευφορικές ρυθμικές σπονδές του Chicago
house και
Detroit
techno μέχρι
τη στιγμή που ο Giovanni
Giorgio Moroder, συνέδεσε
για πρώτη φορά το moog
με
την 24-κάναλη κονσόλα του και πάτησε το
διακόπτη,αλλάζοντας ένα κομμάτι ιστορίας
της μουσικής.
Πορεία
από τους ψυχρούς,εντυπωσιακούς ,έξυπνους,
ηλεκτρονικούς ρυθμούς στις παιχνιδιάρικες
φανκυ ριφολογίες του μέγιστου Nile
Rogers και
τους κοσμικούς disco
ήχους,
πριν ονομαστούν έτσι, των Ευρωπαίων
ηλεκτρονικών συνθετών εκείνης της
εποχής.
Το
'' Random Access Memories ''
είναι
ένας ''σκληρός δίσκος με όλες τις μουσικές
γνώσεις και εμπειρίες της ηλεκτρονικής
χορευτικής μουσικής ιστορίας'' καθόλου
τυχαία προσπελάσιμος.
Οι
DAFT
PUNK,κάνοντας
μια πολύ δημιουργική «ενημέρωση»,
μαλακώνουν τον ήχο τους,χαμηλώνουν τις
εντάσεις,βγάζουν μπροστά μελωδίες και
κανονική rhythmn
section,εμπλουτίζουν
με έγχορδα και τα ρομποτάκια είναι
περισσότερο σαν άνθρωποι. Ή αλλιώς,σαράντα
περίπου χρόνων εξελίξεων φιλτράρονται
σε έναν αναθεωρημένο,έντονα νοσταλγικό
αλλά και ,περίεργο,μοντέρνο ήχο που
,ακόμα πιο περίεργο ,λάμπει κάτω από
την ντισκομπάλα και τα πολύχρωμα φώτα.
Το
'' Random Access Memories ''
περιέχει
την περισσότερο αποδεκτή σε μας μουσική
για διασκέδαση,εμπορικότητα και
καλλιτεχνική επιτυχία για αυτή τη
χρονιά. Τα τραγούδια του είναι έξυπνες
αναπροσαρμογές αλλά και κομψά ποπ
τραγούδια με δυνατότητα να πουλήσουν
εκατομμύρια αλλά και να συγκινήσουν
κάθε ψυχρή διάταξη κυκλωμάτων που θα
τις δεχτούν.
Το
δίδυμο χρειάστηκε να επιστρατεύσει
στον κόσμο του μερικούς ανθρώπους
«κλειδιά» ( Nile
Rogers, Giorgio Moroder,Pharell Williams,Julian Casablancas,Noah
Lennox,Paul Williams,Todd Edwards)
για να αναβαθμίσει τη μουσική του
λειτουργικότητα και να ηχογραφήσει
αξιοπρεπή χορευτικά τραγούδια από
ένα σχήμα που ανέστρεψε το αισθητικό
ναδίρ του,«ανεβάζοντας» ένα άλμπουμ
με την καλύτερη ποπ που άκουσα αυτό το
χρόνο.
Δεν μου κάνει εντύπωση που είναι
στις περισσότερες λίστες φέτος. Ο κόσμος
του αγάπησε,οι εναλλακτικοί το λάτρεψαν,
το mainstream
σύστημα
το αγκάλιασε επειδή αποδείχτηκε και
κερδοφόρο.
Όλοι κέρδισαν και αν πρέπει
να χαρακτηρίσουμε δίσκο της χρονιάς
ως προς την αναλογία αποδοχής/ποιότητας,το
υπερ συμπαθές ντουέτο κερδίζει τα
πρωτεία.
Ζωή στη μουσική λοιπόν και ευδαιμονικές τακτικές ανάνηψης για τις λιπόθυμες αισθήσεις είναι με άλλα λόγια αυτό το καινούριο άλμπουμ των DAFT PUNK. Και για άλλη μια φορά είμαστε ''Touched'' και έτοιμοι να ''Lose ourselves to dance''....
Σχόλια