Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

The future sound of Lisbon (?)..The Príncipe Discos case...


Διαβάζω σε ένα πρόσφατο άρθρο του pitchfork τις προσωπικές μαρτυρίες του απεσταλμένου του περιοδικού Andy Beta στην Πορτογαλία, για την δισκογραφική  Príncipe Discos και το ύφος της μουσικής που έχει ξεκινήσει από το Σεπτέμβρη του 2011 να διοχετεύει στην παγκόσμια αγορά.
«  It’s in part because of Portugal’s heritage that I find myself visiting Lisbon, to explore the strain of dance music that draws on such African rhythms as kuduro, zouk, batucada, kizomba, tarraxinha, and house, yet is often summarized in one word: batida, which roughly translates to “my beat” or “my crew’s style of beats.” 
It’s crafted by the African immigrants living in housing projects well outside of Lisbon proper, far from public transportation and easy access to the city center. It’s a sound that Pedro Gomes, Nelson Gomes (no relation), André Ferreira, Márcio Matos, and José Moura have begun pressing to record on their Príncipe Discos label, cautiously letting the wider world in to hear. 
To an outsider such as myself, beyond the African sources, batida has an aesthetic that also brings to mind reggaeton, grime, baile funk, and footwork, i.e., electronic dance music made on the cheap (usually with Fruity Loops) that is still very much for its own urban community. But batida is very much its own thing: pure, gritty, not-quite-assimilated.»

 Κατανοώντας την ανάγκη να περιγραφεί και να ταξινομηθεί κάθετι με το οποίο ερχόμαστε σε πρώτη επαφή αλλά και να ενταχθεί στη μουσική τράπεζα του εγκεφάλου μας, η άνω μαρτυρία είναι επίσης και ένα ισχυρότατο δόλωμα για να περάσω ένα ολόκληρο απόγευμα ακούγοντας τις μέχρι τώρα κυκλοφορίες της Príncipe Discos   και να καταλήξω να συμφωνώ με τα προλεγόμενα.
Οι ρυθμικές μουσικές κουλτούρες του δρόμου και των γκέτο πάντα παρουσιάζουν ενδιαφέρον από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και να έρχονται. Οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες έχουν καλή φήμη παντού στην Ευρώπη και στην Αμερική .Μπορεί να μην τους ακούνε προς το παρόν πολλοί, αλλά η μουσική ιστορία συνεχίζει να γράφεται και να εξελίσσεται. Αυτή τη δεκαετία είμαστε μάρτυρες του Footwork,του trap και πρόσφατα του Batida. Φυσικά ποιός ξέρει τί αλλο κρύβουν τα σοκάκια του κόσμου . Προς το παρόν τα αυτιά μου εκπαιδεύονται με αυτούς τους ήχους και ρυθμικές ακολουθίες. 
Οι κυκλοφορίες της Príncipe Discos ήδη γράφουν τη δικιά τους ιστορία στις γειτονιές της Λισαβόνα αλλά και στα αυτιά των ενδιαφερόμενων εδώ και ένα ή δύο χρόνια. 
Από τους καλλιτέχνες που ηχογραφούν εκεί,προσέξτε ιδιαίτερα τον DJ MARFOX ,που πλέον είναι ο πιο γνωστός και διάσημος ανερχόμενος Πορτογάλος dj/παραγωγός και αρκετά αγαπητός στην Αμερική. Το πρώτο του e.p.''Eu Sei Quem Sou'' (2011) αλλά και το πιο πρόσφατο,σε άλλη εταιρεία,''Lucky Punch'', είναι δύο κυκλοφορίες με φρενιτιώδης και ισχυρούς ρυθμούς που φέρνουν την Αφρική και τους ιδρωμένους σκληρούς σεισμογενείς ρυθμούς του grime σε νέα συνεργασία,που προκαλεί ιδρώτα στις πίστες. 
Επίσης δώστε βάρος στην μόνη για το 2014 προς το παρόν κυκλοφορία της Príncipe Discos
To e.p.''Tá Tipo Já Não Vamos Morrer '' της ,ας πούμε , μουσικής κολλεκτίβας TIA MARIA PRODUÇÕES, ακούγεται πρώιμο και αρκετά διερευνητικό αλλά οι τέσσερις dj/παραγωγοί που έχουν ανακατευτεί σε αυτό το project θα μας πουν περισσότερα στο μέλλον.

Δύο ακόμα κυκλοφορίες που πρέπει να ακούσετε εξονυχιστικά είναι του DJ NIGGA FOX,''Ο Meu Stilo E.p.'' με τις οργανωμένες ρυθμικές γραμμές και εστιασμένο στις πίστες ρυθμικό υπόβαθρο και το e.p. του PHOTONZ ''Weo/Chunk Hiss '' (2011) που με δύο συνθέσεις έντεκα και δέκα λεπτών αποτελεί την πιο φουτουριστική κυκλοφορία της εταιρείας. Σκληρό πλήρως αναλογικό acid house/techno σε συνδυασμό με βάσεις στα '90'ς αλλά με βλέμμα στο τώρα.Ο PHOTONZ  κάνει καριέρα στη M.Βρετανία,χρόνια τώρα με αρκετές κυκλοφορίες στο ενεργητικό του που αξίζει να ψάξουμε.

Παραθέτουμε ηχητικά αποσπάσματα για όλα . Αν θέλετε να ψάξετε λίγο καλύτερα αυτήν τη Αφρο-Πορτογαλική ρυθμική μουσική κατεβάστε δωρεάν τη συλλογή ''Dj´s Di Guetto Vol.1". Αυτή η διπλή συλλογή είχε κυκλοφορήσει το 2006 και επανεκδόθηκε το 2013 από την Príncipe Discos

και πέρα από την ιστορική της σημασία πλέον, έχει μερικά καυτά κομμάτια που δεν βρίσκετε πουθενά αλλού....

Καλή ακρόαση...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...