Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Overjoyed 2014 ..The albums of 2014/ 09

    09. Pom Pom - ARIEL PINK 
    (4AD) 



    Έχω σταματήσει να περιμένω κάθε άλμπουμ του Ariel Pink με την απορία για το τι θα ακούσουμε ακριβώς. Είναι τόσο ευπρόβλεπτα παλαβός που πάντα έχει κάτι καλό στο μανίκι του. Έτσι και φέτος.
    Το ''Pom Pom'' θα μπορούσε να ονομάζεται « Το εθνικό θηριοτροφείο του Ariel Pink ».
    Ένα διπλό άλμπουμ/παιδική μουσική χαρά,όπου τίποτε δε μένει όρθιο και ανατρέπει κάθε σοβαρή προσέγγιση ή κριτική ανάλυση.
    Το''Pom Pom''   είναι ένα άλμπουμ που δείχνει ξεκάθαρα ότι ο δημιουργός του είναι μια ιδιοφυϊα που παίζει στα δάχτυλα την ποπ κουλτούρα,το soft rock, το surf rock και το new wave,αλλά παραείναι έξυπνος για να πάρει στα σοβαρά την όλη στάση που πρέπει να έχει ο «καθώς πρέπει » καλλιτέχνης.
    Μου θυμίζει υπερκινητικό παιδάκι που αξιοποιεί το οποιοδήποτε ταλέντο του απλά για να βγάζει γλώσσα στη σοβαροφάνεια, τα τετριμμένα και τα καθιερωμένα.
    Μόνο που μιλάμε για τον Ariel Pink . Τον άνθρωπο που δεν φαίνεται να εννοεί οτιδήποτε από αυτά που λέει,τον ποπ σταρ που σου δηλώνει ότι ακόμα και η εκκεντρικότητα που βγάζει είναι πλαστή,τη διάσημη cult εικόνα που σου πετάει κατάμουτρα ότι και επιτυχίες μπορεί να γράψει αλλά δεν θα το κάνει αφενός μεν γιατί ξέρει ότι δεν μπορεί τελικά αλλά και γιατί έχει πολύ καλύτερα να δώσει από ένα τακτοποιημένο, clean cut τραγουδάκι ή την ψαγμενιά που θα καβλώσει κάθε χιπστερά.
    Είναι αρκετά αναιδής σε κάθε ποπ μηχανισμό προώθησης αλλά παίζει το «παιχνίδι» με τους δικούς του όρους. Φέτος είπε να τα παρατήσει και να επιστρέψει στα βασικά. Ήσυχος στο σπιτάκι του και να γράφει ότι του κατέβει.
    Το''Pom Pom''   είναι μια καταβόθρα με εκατοντάδες αστραφτερές ποπ αναμνήσεις και επιρροές σε κομματάκια, που μπαίνουν στο roller coaster του μυαλού του και «ξερνάνε» τραγούδια που πρέπει να έχεις δραμαμίνες για να αντέξεις.
    Αλλά από την άλλη το  πέρα από τον αναίσχυντο αυτσαρκασμό του είναι ένα άλμπουμ που απλά ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΕΙ αφάνταστα. Ακούστε το χωρίς να παίρνετε στα σοβαρά ούτε τον ίδιο τον εαυτό σας και μετά θα νοιώσετε ένα τρελλό ,τρελλό Σαββατοκύριακο να σας περιμένει στα αυλάκια ενός δίσκου που δηλώνει ξεκάθαρα ότι ο δημιουργός του ζει για τη μουσική του. Είναι ένα party animal όταν πρόκειται να ηχογραφήσει και απολαμβάνει κάθε χιλιοστό δευτερολέπτου στο στούντιο.
    Στο''Pom Pom'' φαίνεται πλέον καθαρά ότι αν παραμερίσουμε όλο το ροζ σύννεφο που αμολάει ο καλλιτέχνης για να αποπροσανοτολίσει ακόμα και τον ίδιο,μένει η εικόνα ενός καλλιτέχνη που διαθέτει πηγαίο χιούμορ,εφευρετικότητα,επιδεξιότητα και περίσσεια εξυπνάδα για το ποπ και ροκ και οποιοδήποτε κατεστημένο.
    Σε αυτό το magnum opus της καριέρας του ξεπερνάει κάθε προσδοκία.
    Αλλά τέρμα τα λόγια .
    Πλήρωσα εισιτήριο στο νέο «τρελλοποπ» τσίρκο του Ariel Pink και σκοπεύω να διασκεδάσω κάθε δεκάρα...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...