20. Black
Metal -
DEAN
BLUNT
(Rough Trade)
(Rough Trade)
Η
μουσική του Dean
Blunt μέσα
στα χρόνια από την εποχή του πρώτου άλμπουμ των HYPE
WILLIAMS μέχρι και πριν το '' The Redeemer'' το πρώτο επίσημα σόλο του Blunt (2013), και απαρχή αυτού που απολαμβάνουμε στο'' Black Metal'' είναι σαν ένα σύμπαν εν τη γένεσή του· χωρίς αρχή και τέλος,χωρίς τάξη στο χάος του, άκεντρο και αδέσποτο και μολονότι ενδιαφέρον λίγα μπορώ να θυμηθώ από αυτή την περίοδο.
Στη μοναδική
συναυλία σαν HYPE
WILLIAMS στο
Bios το 2011 έδειξαν
ότι μπορούν να κάνουν σπουδαία προσβάσιμη
μουσική χωρίς να ποδοπατήσουν τις αρχές
τους.
Ήταν μια συναυλία που προετοίμαζε
κατά κάποιο τρόπο αυτό που θα ακολουθούσε χρόνια μετά, στη σόλο καριέρα του και ειδικά στο φετινό '' Black
Metal''.
Όταν ξεκίνησα να ακούω το άλμπουμ η πρώτη μου αντίδραση ήταν να κοιτάξω τι
κατέβασα,γιατί σίγουρα το ''Lush''
δεν είχε καμία σχέση με αυτό που ήξερα σαν Dean
Blunt. Ήταν indie.
Ανακαλούσε
την αγαπημένη μου Felt-ική
ποπ και τα έγχορδα έστελναν κύματα
νοσταλγίας στον αέρα. Από εκείνη τη
στιγμή μέχρι το τέλος του άλμπουμ άκουγα έκπληκτος τις μουσικές και τα τραγούδια ενός μεταμορφωμένου μουσικού.
Ξεπερνώντας το σοκ της πρώτης
ακρόασης άρχισα να απολαμβάνω αυτό το καλειδοσκόπιο ήχων και μουσικών αναμνήσεων που αποτελούν το υλικό για μερικά όμορφα τραγούδια μινιατούρες στα οποία δεσπόζουν τα χαρακτηριστικά εκφραστικά φωνητικά του Blunt και τα αιθέρια τιτιβίσματα της Joanne Robertson.
Η ευρύτητα των
μουσικών ειδών που χρησιμοποιεί σε αυτό το άλμπουμ είναι λιγότερο μαύροι ήχοι και περισσότερο ανάμεικτοι. Ψυχεδελική φολκ, κιθαριστική ποπ, jazz, electronica και χιπ χοπ
δημιουργούν συμβατικότερα τραγούδια μινιατούρες που τελειώνουν πάνω στην απόλαυση και παρακαλάς να συνέχιζαν δύο και τρία παραπάνω.
Εκεί που φαίνεται όμως τι θα μπορούσε να κάνει αν έμενε για λίγο στις συνθέσεις του είναι στα '' Forever '' και ''X'' , δεκατριών και εννιά λεπτών ταυτόχρονα. Δύο συνθέσεις που μαζεύουν όλη την αισθητική του άλμπουμ και καθηλώνουν απλά και χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις...
Το ''Black Metal'' είναι ένα άλμπουμ που προχωρά τη μουσική κατεύθυνση που πήρε ο καλλιτέχνης από πέρυσι σε κάτι πιο προσανατολισμένο και προσωπικό.
Είναι το πιο συναρπαστικό και πληρέστερο της καριέρας του.
Η avant garde κάμπια μεταμορφώνεται σε πεταλούδα πλέον και το μέλλον φαίνεται υποσχόμενο...
Σχόλια