Overjoyed 2014...The albums of 2014 /04

04. You're Dead ! - FLYING LOTUS
(Warp) 

« It’s not death that I fear, it’s being comfortable in a cloud where nothing ever happens.» ( The Fader ,Οκτώβριος 2014) 

«To me, it's my opportunity to make a film, in a way. I love making these complete journeys with albums, but I think of it completely visually. And to me, the trajectory of, you know, what the spirit journey is like — I feel like I tried to capture what it must be like to leave your ego behind and the ideas of who you used to be and all that stuff.  

It was really fun, despite how it maybe might come off morbid or something. I didn't want it to feel like that. I wanted it to feel maybe, at times, confusing. Sometimes it's beautiful, sometimes you have this kind of grasp on where you're at, you know what this all means — and then it changes into something else. That's kind of what I think the next place might be like.» ( npr, Οκτώβριος 2014) 

Κάποια στιγμή όλοι θα αφήσουμε αυτόν τον πλανήτη. Η σκέψη και μόνο,γεννά ανησυχίες,περιέργεια και είναι τόσο επώδυνη που πάντα αντιμετωπίζεται σαν να μην υπάρχει. Το τι μπορεί να συμβαίνει αφού φύγουμε από τον τρισδιάστατο λάκκο, αναφέρεται σε όλες τις θρησκείες και μυστικιστικά βιβλία. Σε μουσικό επίπεδο πιο πρόσφατο πέρυσι,είχαμε το θεοσκότεινο έργο του THE HAXAN CLOAK,''Excavation'' που εντυπωσίασε αλλά και δημιουργούσε κλίμα δέους και ουσιαστικά μέσω μιας απλής απορίας δημιούργησε ένα μουσικό κόσμο με απόλυτη καλλιτεχνική επιτυχία.

Φέτος στο παιχνίδι μπήκαν και o FLYING LOTUS αλλά και οι THE FUTURE SOUND OF LONDON . 

Στο ''You're Dead'' κυριαρχεί η τζαζ και το κλίμα είναι αρκετά έντονο που δεν αφήνει δυσάρεστα συναισθήματα να κυριαρχούν. Η άλλη ζωή κατά τον Steven Ellison είναι μια ευκαιρία για κάτι καινούριο. 

Με αυτή την αισιόδοξη άποψη όλο το άλμπουμ διακατέχεται από την μελλοντολογική παλέτα από ήχους και ηχοχρώματα που ακουμπούν τόσο σε κλασσικές τεχνοτροπίες όσο και σε σύγχρονες. Για άλλη μια φορά ο καλλιτέχνης δημιουργεί ένα άλμπουμ που δεν ανήκει στη στενή μουσική δημιουργία αλλά σε κάτι που υποκινείται από συμπαντική περιέργεια,βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα. Αντλώντας από το τεράστιο ηχητικό απόθεμα jazz και μαύρης γενικότερα μουσικής o Flylo,παρουσιάζει ένα έργο που αναζητά το χαμένο πνεύμα της jazz ανασύροντας μνήμες από έργα της απρόσιτα για τον αμύητο,τυλιγμένα με την μετα-χιπ χοπ νεφελοείδη αισθητική του που δημιουργεί έτσι και αλλιώς το δικό της μουσικό τόπο.

Πολύχρωμο και μυστηριακό,παλλόμενο και αιθέριο σε στιγμές είναι ένας δίσκος που δεν ξεμπερδεύει κανείς με αυτόν όσο και αν το ακούσει,απαιτεί τα καλύτερα προγράμματα ή στερεοφωνικά αναπαραγωγής και μετά την ακρόαση ίσως να αισθανθεί κάποιος ότι κατά κάποιο τρόπο η εμπειρία αυτή τον αναβάθμισε αισθητικά.

Πάντα η μουσική του Steven Ellison είναι υποκινούμενη από αμιγώς μουσική περιέργεια και όραμα. Εδώ σε συνδυασμό με την μεταθανάτια κατάσταση αλλά και την προοπτική να παιχτεί jazz που να μπαίνει ξανά στο μονοπάτι της αναζήτησης και της πνευματικότητας απαγκιστρωμένη από το καθιερωμένο στυλ και «χαϊλίκι» αποκτά και στοχασμό,προοπτική για κάτι ακόμα πιο πνευματικό και προσωπικό.

Είναι έργο που όσο και να το εκτιμά κανείς ,το αληθινό του εύρος θα αποκαλυφθεί όταν «σιτέψει» στο αυτί και στην ύπαρξη γενικότερα...