«.. Άκουσα το τραγούδι τέλη 1989 αρχές 1990, στον 902 Αριστερά στα fm όταν έπαιζε μουσική το επιτελείο του περιοδικού 'Ηχος της τότε περιόδου. Μου άρεσε η μελωδία και η μελαγχολία του κομματιού. Μετά από μερικές «κατραπακιές» συνηδητοποίησα πόσο σημαντική δυναμική δίνει η αίσθηση ότι η φωνή ακούγεται σαν να βγαίνει από τηλεφωνητή σαν το πρόσωπο που τραγουδά να μην είναι εκεί πια.. Οι τραυματικές αναμνήσεις είναι παντού και ίσως η φωνή να είναι οι ίδιες που τραγουδούν. Η μουσική απλή και απέριττη μόνο που τότε απλά δεν μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ότι ακουγόταν σαν χαμένο των MOGWAI από το σάουντρακ του ''Les Revenants''.
Μια ζωή μετά, ξανακούω το τραγούδι γιατί ο fb φίλος και μάλλον μουσικός μου συγγενής Μιχάλης Κοκολόγος το δημοσίευσε, δίνοντας μας hints ότι η Marnie Weber κυκλοφόρησε δίσκους και μετά από το δεύτερο άλμπουμ της ''Woman With Bass''.
Θυμάμαι όμως ότι το πρώτο σόλο άλμπουμ της ''Songs Hurt Me'' είχε αρχικά κυκλοφόρησε σε κασέτα το 1989 μέχρι που η Penguin στην Ελλάδα το κυκλοφόρησε για την παγκόσμια αγορά σε βινύλιο και σε ελάχιστα κομμάτια.
Ήταν από τα άλμπουμ της χρονιάς του 1990 για την πρώτη και τελευταία ραδιοφωνική περίοδο του Σπιτιού Με Τα Παράξενα και μάλλον μόνο σε εκείνη τη λίστα υπήρχε παγκοσμίως.
Πληροφοριακά, το άλμπουμ αυτό δεν κυκλοφορεί πλέον και δεν υπάρχουν αντίτυπα προς αγορά παρ'ολο που τραγούδια του συμπεριλαμβανομένου και του ομώνυμου, εμφανίστηκαν σε μεταγενέστερη συλλογή...
Μια ζωή μετά, τα τραγούδια μας πληγώνουν ακόμα όταν χάνουμε αγαπημένα πρόσωπα είτε όταν φεύγουν από τον κύκλο της ζωής είτε από τη ζωή μας. Ακόμα και όταν δεν συμβαίνουν αυτά κάποια τραγούδια σαν το ''Songs Hurt Me'' στροβιλίζουν αναμνήσεις, μας κάνουν αόρατους μάρτυρες κάποιιας Απουσίας αλλού και άλλοτε. Συμπάχουμε. Το αποτύπωμα στην ψυχή που σου αφήνουν τραγούδια σαν το ''Songs Hurt Me'' δεν σβήνεται με τίποτα και ευτυχώς......» © Χρήστος Μίχος, Φθινόπωρο 2015...»
Σχόλια