After the Fall: 100 albums of 2015: 12. R.I.P. Chrysalis - EARTHEATER

12. R.i.p. Butterfly – EARTHEATER 

(Hausu Mountain)

Τον Φλεβάρη, είχαμε ακούσει το ''Metalepsis'' το πρώτο άλμπουμ της Alexandra Drewchin σαν EARTHEATER. Μέλος των πειραματικών GUARDIAN ALIEN είχε κερδίσει τις εντυπώσεις με αυτό το ηχητικό εξωπραγματικό ηλεκτρονικό άλμπουμ αλλά σίγουρα η υπόσχεση για κάτι καλύτερο υπερτερούσε της αξίας του άλμπουμ. 
Τον Οκτώβρη, ένα δεύτερο άλμπουμ της EARTHEATER κυκλοφορεί και ουσιαστικά είναι αυτό που τη μεταμορφώνει από μια απλή πειραματική και εκκεντρική μουσικά καλλιτέχνιδα σε σημαίνουσα ποιήτρια ήχων. Το ''R.I.P. Chrysalis'' είναι ένα άλμπουμ για τη μεταμόρφωση, για τη μετάβαση ή για τη συνεχή εξέλιξη. Αυτή την εντύπωση μου δίνει ο τίτλος. Μένοντας σε αυτό που ακούμε είναι από τα άλμπουμ που ξεχωρίζεις μουσικές ρίζες, απολαμβάνεις ιδιοφυείς συνδυασμούς φολκ, ψυχεδέλιας, ηλεκτρονικής μουσικής. Οι φωνές που ακούγονται είναι επεξεργασμένες επίσης ιδιοφυώς και όλες βγαίνουν από την Alexandra Drewchin και μεταφέρουν ένα μετα φολκ ιδίωμα που κρατά το συναίσθημα ενώ το περυτίλιγμα είναι ένα κουκούλι ψυχεδέλειας και αλλόκοτης ηλεκτρονικής. Αλλόκοτη, επίσης, είναι και η συνολική διάθεση του άλμπουμ. Αλλόκοτη μα και έντονα συναισθηματική.
Κάπου υπάρχει θρήνος για κάτι που χάνεται αλλά υπάρχει και το δέος για κάτι που έρχεται. Η μουσική είναι ανήσυχη μέσα στην υπόκωφη ηρεμία της, είναι ένα υγρό τοπίο που δεν προκαλεί τρικυμίες αλλά οι δίνες του μπορούν να σε καταπιούν.
Είναι πολλά αυτά που αποκομίζω ή λαμβάνω γενικά κάθε φορά που ακούω αυτό το άλμπουμ. Τελικά καταλαβαίνω ότι με έχει εγκλωβίσει στην ατέρμονης δίνη του. Κάθε πλήρης κύκλος και μεταφερόμαστε σε νέα πεδία και το ταξίδι δεν σταματά ποτέ με αυτό το άλμπουμ. Ευτυχώς......