Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

THE RATTLER PROXY 2016


Οι THE RATTLER PROXY είναι ένα δίδυμο που ξεκίνησε να αντιγράφει εν γνώση του τον ήχο των SUICIDE, όμως τα τελευταία δύο χρόνια όσοι τους παρακολουθείτε σε ζωντανές εμφανίσεις και ακούτε τα e.p. τους  είναι αδύνατο να μην παρατηρήσατε πόσο έχουν προχωρήσει σε δικά τους πλέον παράξενα αλλά και οικεία ηλεκτρονικά μονοπάτια. η δισκογραφία τους στη Lurid records αριθμεί τέσσερα e.p., και ένα στην Nutty Wombat που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες παράλληλα με το ''Oscillation'' e.p. στην  Lurid . Με το προγενέστερο ''Follow'', συμπληρώνουν μιά ξεχωριστή τριάδα κυκλοφοριών φέτος.



To ''Hustle'' e.p. (Nutty Wombat ) αποτελείται από τρία τραγούδια συνολικά και κυκλοφορεί αποκλειστικά σε κασέτα και ψηφιακά.
Το δωδεκάλεπτο ψυχροambient κατευναστικό ''X-Ray''  με ψιθυριστά φωνητικά και επίμονα minimal synth, μπητ σε αργές ταχύτητες και ambient περιβάλλουσα, αφήνει τον ακροατή πάνω από την επιφάνεια αλλά με τα δύο επόμενα, τον προσγειώνει στα χορευτικά πατώματα του πιο σικ νεοκυματικού κλαμπάδικου. Και το ''Venomous'' αλλά και το  ''Headshot'' είναι πρώτης κλάσης τραγούδια για σκοτεινούς χορούς, δύο θαυμάσια δείγματα synthwave/dark στα όρια του χαλαρού industrial που καλό είναι κάθε ακροατής και dj των επαναληπτικών, σκοτεινών ρυθμών να τα ακούει συνεχώς. Από τα e.p. της χρονιάς.


Υπάρχει όμως και το ''Oscillation'' e.p. Εκεί ακούμε δύο παλιότερα κομμάτια τους σε remix από τους Ρουμάνους dj και παραγωγούς Khidja και το ''Oscillation'' στην κανονική αλλά και στην remix εκδοχή από τους Γάλλους dj Vox Low.
Το πρωτότυπο ''Oscillation'' είναι το πιο ποπ κομμάτι τους και αξίζει να γίνει επιτυχία. Φτιαγμένο από τα προσιτότερα στοιχεία των JOY DIVISION και των DEPECHE MODE, με τον απόηχο της μεγάλης πόλης να το περιβάλλει, με μελωδικά και ρυθμικά στοιχεία σε πλήρη αρμονία είναι απλά ένα από τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς. Απλά ακαταμάχητο. 
Οι THE RATTLER PROXY απογειώθηκαν φέτος και απλά περιμένουμε και το πρώτο τους άλμπουμ για να ολοκληρωθεί η εικόνα.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom