2. Is
The Is Are – DIIV
(Captured Tracks)
''Οι
νεοκυματικές ρίζες του σχήματος είναι
ξεκάθαρες.
THE CURE, THE CHURCH, λίγο Flying Nun, περισσότερο Αγγλικό '80'ς new wave αλλά στα τέλη της δεκαετίας σαν άποψη στην παραγωγή, στις κιθάρες και στη βαρύτητα των μελωδιών. Ψυχεδελικές αναφορές επίσης υπάρχουν όπως και έντονη παρουσία της αιθέριας Κim Gordon των SONIC YOUTH της προ-Goo περιόδου στο ''Blue Boredom (Sky's song)'', μοναδικό τραγούδι στο οποίο συμμετέχει και στοιχειώνει η Sky Ferreira.
Από εκεί και ύστερα η μυρωδιά του φθινοπωρινού ουρανού έτοιμου να ρίξει καρεκλοπόδαρα, οι χαμηλές θερμοκρασίες ενός χειμωνιάτικου βραδιού, μια θλιμμένη Κυριακή και ένα ονειρικό βράδυ στα μέσα της βδομάδας είναι περισσότερο ακριβείς περιγραφές για τη διάθεση του άλμπουμ.
Τα τραγούδια είναι βιωματικά, κρύβουν σκοτάδι και θλίψη αλλά ταυτόχρονα είναι και τραγούδια που δίνουν ελπίδες ηλιοφάνειας σε μια βαριά συννεφιασμένη μέρα.
Η παραγωγή είναι αψεγάδιαστη, καθαρή, αρκετά διαφανής, σχεδόν αιθέρια. Οι μελωδίες ''μιλάνε'' πολύ σε όσους μεγάλωναν στα τέλη της δεκαετίας του '80 με Αγγλική σκηνή και είναι αδύνατο να πει κανείς έστω και ένα κακό λόγο.
Ειλικρίνεια, όμορφες κιθάρες, ονειρικές μελωδίες, όμορφη θλίψη υπερισχύει παντού.
Είναι ένα άλμπουμ που κυκλοφορεί στην Αμερική τον εικοστό πρώτο αιώνα, έχει ρίζες στον προηγούμενο αλλά πάνω απ' όλα είναι μια κατάθεση ψυχής το 2016.
Είναι το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ όλης αυτής της κίνησης αναπαλαίωσης του Αγγλικού new wave κυρίως που ξεκίνησε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και ήταν σχεδόν σίγουρο ότι μόνο από αυτό το σχήμα θα ακούγαμε κάτι ανάλογο.''
THE CURE, THE CHURCH, λίγο Flying Nun, περισσότερο Αγγλικό '80'ς new wave αλλά στα τέλη της δεκαετίας σαν άποψη στην παραγωγή, στις κιθάρες και στη βαρύτητα των μελωδιών. Ψυχεδελικές αναφορές επίσης υπάρχουν όπως και έντονη παρουσία της αιθέριας Κim Gordon των SONIC YOUTH της προ-Goo περιόδου στο ''Blue Boredom (Sky's song)'', μοναδικό τραγούδι στο οποίο συμμετέχει και στοιχειώνει η Sky Ferreira.
Από εκεί και ύστερα η μυρωδιά του φθινοπωρινού ουρανού έτοιμου να ρίξει καρεκλοπόδαρα, οι χαμηλές θερμοκρασίες ενός χειμωνιάτικου βραδιού, μια θλιμμένη Κυριακή και ένα ονειρικό βράδυ στα μέσα της βδομάδας είναι περισσότερο ακριβείς περιγραφές για τη διάθεση του άλμπουμ.
Τα τραγούδια είναι βιωματικά, κρύβουν σκοτάδι και θλίψη αλλά ταυτόχρονα είναι και τραγούδια που δίνουν ελπίδες ηλιοφάνειας σε μια βαριά συννεφιασμένη μέρα.
Η παραγωγή είναι αψεγάδιαστη, καθαρή, αρκετά διαφανής, σχεδόν αιθέρια. Οι μελωδίες ''μιλάνε'' πολύ σε όσους μεγάλωναν στα τέλη της δεκαετίας του '80 με Αγγλική σκηνή και είναι αδύνατο να πει κανείς έστω και ένα κακό λόγο.
Ειλικρίνεια, όμορφες κιθάρες, ονειρικές μελωδίες, όμορφη θλίψη υπερισχύει παντού.
Είναι ένα άλμπουμ που κυκλοφορεί στην Αμερική τον εικοστό πρώτο αιώνα, έχει ρίζες στον προηγούμενο αλλά πάνω απ' όλα είναι μια κατάθεση ψυχής το 2016.
Είναι το πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ όλης αυτής της κίνησης αναπαλαίωσης του Αγγλικού new wave κυρίως που ξεκίνησε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και ήταν σχεδόν σίγουρο ότι μόνο από αυτό το σχήμα θα ακούγαμε κάτι ανάλογο.''
Ο Zach Cole Smith και η μπάντα του ήρθαν στην Ελλάδα το καλοκαίρι που μας πέρασε και κάτω από τον ήλιο, στάθηκαν επάξια στις επιταγές του ήχου του συγκεκριμένου άλμπουμ τους. Με λίγη συννεφιά θα ήταν δυνατότερη η επίδραση αλλά τους χάρηκα γιατί έπαιξαν όπως έπρεπε να ακούγεται ένα σχήμα alternative μουσικής το 2016. Ορμητικό, διαβασμένο, ειλικρινές και ενθουσιώδες. Ενίσχυσαν ακόμα πιο πολύ το άλμπουμ τους ύστερα από αυτή την εμφάνιση και στέκονται επάξια ψηλά στις προτιμήσεις μου για φέτος γιατί οι ακροάσεις του άλμπουμ ποτέ δεν έπαψαν να είναι συναρπαστικές. Πάντα τέτοια...
Σχόλια