08. Strangers
– MARISSA NADLER
(Sacred
Bones)
Η
Marissa
Nadler είναι
πάντα εκεί. Δεν ήταν ποτέ ξένη αλλά δεν την αναζητούσα ποτέ. Ακούω
τα άλμπουμ της όταν κυκλοφορούν, έχω
κάποια αγαπημένα τραγούδια
αλλά
γενικά την έχω δεδομένη και πάω για το
επόμενο νέο όνομα. Μερικές φορές καταλήγω
σε μετριότητες και τότε μπορεί να
ξαναθυμηθώ να ακούσει τα εύθραυστα
τραγούδια της. Να ακούσω την αγγελικά
πλασμένη φωνή της. Να ομορφύνω τις μέρες
μου με λίγη υγρή μελαγχολία και ήρεμη
ομορφιά. Με έχει πείσει ότι είναι
σημαντική τραγουδοποιός. Ότι είναι η αιθέρια προβολή της Patsy Cline και της Elizabeth Fraser. Μετενσάρκωση νεράιδας σε αναζήτηση του τόπου της.
Το ότι στις
ετήσιες λίστες μου δεν την συμπεριλαμβάνω
( εκτός από το ''Was
It a dream?'')
είναι από τα παράξενα του ιστολογίου.
Όμως
φέτος δεν θα συμβεί αυτό. Και οι δύο
κυκλοφορίες της είναι μέσα στις λίστες
μου.
Το ''Strangers''
είναι
από τα άλμπουμ που έχει τη φολκ βάση σαν
δεδομένη αλλά αυτό που με κάνει να
θαυμάζω αυτό το άλμπουμ είναι ότι
ενορχηστρωτικά χρησιμοποιούνται και
ηλεκτρονικά στοιχεία που χωρίς να
βγαίνουν μπροστά τονίζουν και απογειώνουν
τις συνθέσεις και τα συναισθήματα που
πηγάζουν από αυτές.
Η ομορφιά είναι
καθολική σε όλο το άλμπουμ. Η φωνή της Marissa Nadler είναι
μαγικά συνδεδεμένη με την αιθέρια μορφή
των τραγουδιών και τους δίνει αυτή την έξω από τη Γη μορφή.
Τα τραγούδια του άλμπουμ δεν έχουν βαρύτητα, είναι από αυτά που έρχονται όταν πέσει το σκοτάδι, έρχονται και χαϊδεύουν τρυφερά τα αυτιά και τις ψυχές των ακροατών που θα το αναζητήσουν.
Σχόλια