Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music treatment 2016: The albums_10

    10. The Hope Six Demolition Project PJ HARVEY
                (Vagrant )



    Η P.J. Harvey δημιούργησε φέτος τον πλέον φιλόδοξο δίσκος της. Ίσως περισσότερο από τις δυνάμεις της. Όμως είναι η Polly που αγαπάμε. Είναι το κορίτσι που δεν θα την ικανοποιούσε άλλο ένα άλμπουμ συμβατικό με το προηγούμενο της. Δεν το κάνει ποτέ αλλά αυτή τη φορά η πρόκληση που έθεσε στον εαυτό της ήταν μεγάλη. Πολλά όργανα, ογκώδης παραγωγή, γυαλισμένη παραγωγή, μεγάλη μπάντα. 
     Τα καλά τραγούδια όμως παραμένουν καλά τραγούδια. Είτε με κιθάρα , είτε με ροκ σχήμα, είτε με μεγαλύτερο ροκ σχήμα. Είτε αντλώντας απ΄το αισθητικό σεντούκι του καλλιτέχνη είτε επιλέγοντας κατασταλαγμένες μουσικές έννοιες (φολκ, μπλουζ). 
     Μια απλούστερη παραγωγή και λιγότερα όργανα θα ήταν αρκετά για να αναδείξουν τις συνθέσεις της που παραμένουν για άλλη μια φορά στο ύψος της ποιότητας που γνωρίζουμε εδώ και 23 χρόνια. Δεν γίνεται άλλωστε η P.J. Harvey να γράψει κάτι λιγότερο σημαντικό. Μάλιστα η συνεχής ακρόαση αναδεικνύει την επιμέλεια, την τελειομανία και τον κόπο της για να φτιάξει με τα καλύτερα υλικά τραγούδια άρτια αλλά και κοντά στην ψυχή. Το πάθος και η αφοσίωση της είναι πραγματικά συγκινητικά σε αυτό το άλμπουμ. 
    Πλησιάζει βέβαια τις φιλοδοξίες του ''To Bring You My Love'' αλλά υπάρχει διαφορά τόσο στο πολιτικοκοινωνικό στοιχείο των στίχων και στο εύρος των ειδών που επιστρατεύει, ώστε το ''The Hope Six Demolition Project'', να φτάσει σε άλλο επίπεδο από ότι έχει δημιουργήσει ως τώρα. 
    Άσχετα αν προτιμώ την Polly φλεγόμενη και ηλεκτρισμένη, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω και να επικροτήσω το τελευταίο άλμπουμ της.  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...