Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Music treatment 2016: The albums_17

17.Will JULIANNA BARWICK
          (Dead Oceans)


Η αμερικάνικη ηλεκτρονική και ambient σκηνή είναι πιο πλούσια απ' ότι φανταζόμασταν. Παρομοιάζοντας την αμερικάνικη μουσική σαν ωκεανό, η ηλεκτρονική και ambient περιοχή είναι κοντά στον πυθμένα. Αναπνέει, πολλαπλασιάζεται, αναγεννιέται μακριά από τα ραντάρ της μουσικής βιομηχανίας  στην επιφάνεια. Από εκεί κάθε χρόνο ανασύρονται εξαιρετικές κυκλοφορίες για να δώσουν στίγμα αλλά και να πιστοποιήσουν ότι συμβαίνουν πράγματα εκεί κάτω. 
 Την Julianna Barwick δεν την ήξερα και τόσο καλά, όμως με το ''Will'' την έμαθα καλύτερα όπως και σεβαστός αριθμός ακροατών. Πήρε πολύ καλές κριτικές από τα σχετικά έντυπα, εμφανίστηκε σε συναυλίες με Philip Glass και Yoko Ono αλλά περισσότερο με το ''Will'' απέκτησε περίοπτη θέση και στον μικρόκοσμο του Σπιτιού Με Τα Παράξενα.
Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται από ονειρικά και κατανυκτικά ambient στρώματα πάνω στα οποία πλέει η φωνή της. Το ασυνήθιστο τραγούδι της δίνει την εντύπωση φωνητικού διαλογισμού ή ψαλμωδίας (μεγάλωσε τραγουδώντας σε εκκλησίες) με τη βοήθεια εφφέ που απλά τονίζουν το αιθέριο στοιχείο της.
Κατά την ακρόαση του δίσκου δημιουργείται η εντύπωση ότι βρισκόμαστε στο χώρο ενός υπόγειου, σκοτεινού τούνελ με διαδρομές ή σε δωμάτια που γεμίζουν με αυτή την μη βαρυτική μουσική, 
που αντηχεί σαν να προέρχεται από αλλού  και εξαιτίας της μετατρέπονται τελικά σε τόπους ηρεμίας και στοχασμού.
Αν η Julee Cruise απεμπλεκόταν από την χαμένη μα όχι ξεχασμένη αθωότητα των '50'ς παραισθήσεων των Lynch/Bandalamenti, η Elizabeth Frazer γινόταν πνεύμα, μακριά από τα απόκοσμα μπάσα των υπόλοιπων COCTEAU TWINS ή η Julia Holter εξαΰλωνε τους πρώτους δίσκους της ίσως να πλησίαζαν την ομορφιά και το φως που αντανακλά η μουσική του ''Will''.
Θέλει λίγο ακόμα να δημιουργήσει το αριστούργημά της και με αυτό το άλμπουμ κάνει ένα γερό βήμα προς τα εκεί.



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom