Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

A Certain Kind.. WEYES BLOOD updates


Πέρυσι η Natalie Mering ( WEYES BLOOD ) ηχογράφησε ένα από τα πιό όμορφα άλμπουμ ψυχεδελικής φολκ που ακούσαμε αυτή τη δεκαετία. Αναμενόμενο ήταν το ''Front Row Seat To Earth'' να μπεί σε πολλές ενημερωμένες λίστες με τα καλύτερα για το 2016 ( στο νο.9 στη λίστα του Σπιτιού).
Φέτος ξεκίνησε με ένα περίεργο και εξαιρετικό 7'' παρέα με τον Ariel Pink. To ''Myths Tale 002'' περιείχε όλη την ηχητική ευφυή παλαβομάρα του Ariel Pink καθώς και την νεραϊδίσια παραμυθοφολκ της Natalie Mering ανακατεμένα με θαυμαστά απολαυστικά αποτελέσματα. 
Όμως τα νέα για την WEYES BLOOD είναι ακόμα καλύτερα.
Ανήκει πλέον στην Sub Pop και το τέταρτο άλμπουμ της θα κυκλοφορήσει το 2018. Επίσης σαν να μην έφτανε ότι έχει ένα από τα καλύτερα 7'' για το 2017, έρχεται να προστεθεί και άλλο ένα που παρουσίασε μερικές μέρες πριν.
Σε αυτό διασκευάζει το ''A Certain Kind'' των THE SOFT MACHINE που υπήρχε στο ομώνυμο πρώτο τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1968 και το ''Everybody's Talkin''' του Fred Neil που κυκλοφόρησε το 1967 αλλά είναι περισσότερο γνωστό από την εκτέλεση του Harry Nilsson που υπήρχε στο άλμπουμ ''Aerial Ballet'' (1968) αλλά έγινε δημοφιλές το 1969 όταν ακούστηκε στην βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του John Schlesinger ''Midnight Cowboy''.
Οι εκτελέσεις της WEYES BLOOD είναι κάτι παραπάνω από έξοχες. Έχει την εξαιρετική φωνή που απογειώνει τις συνθέσεις και τις προσαρμόζει στο ύφος της αλλά και τις μαγικές ενορχηστρώσεις που μαθαίνουν από τα πρωτότυπα αλλά μπορούν να τις πάνε στον έβδομο ουρανό της φολκ μαζί με την ακουστική εμεπιρία του ακροατή. 
Ειδικά στο ''A Certain Kind'' η μαγεία του πρωτότυπου διατηρείται στο ακέραιο και πολλαπλασιάζεται με την αργόσυρτη, αέρινη αλλά περισσότερο τονισμένη ενορχήστρωση και στην προσθήκη λίγων country ηχοχρωμάτων στην ερμηνεία. Τολμώ να πω ότι η WEYES BLOOD βρήκε το κλειδί για να μετατρέψει τη σύνθεση σε ένα μαγικό διαβατήριο, για τον χαμένο μουσικό παράδεισο που ενέπνευσε τον Robert Wyatt και τους υπόλοιπους THE SOFT MACHINE για τις μελωδίες στα τραγούδια τους.

Double Decker Music Series: Weyes Blood "Everybody's Talkin'" (Harry Nilsson) from Bob Sweeney on Vimeo.

<

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...