AUSTRA, Live @Fuzz club [3.11.2017]

 Ξεκίνησαν με ένα από τα single-ορόσημα αυτής της δεκαετίας ( το δημοσιεύσαμε από το 2011 κιόλας) και συνέχισε εκθετικά σε ποιότητα με τρία άλμπουμ που περιέχουν αρκετά δυνατά electropop και electro folk τραγούδια ώστε άνετα να τους κατατάσσουν στα σχήματα τύπου ''είμαι τυχερός που στα '10'ς ήμουν εκεί τότε που συνέβαινε''. Αυτό το Καναδικό σχήμα λοιπόν, δεν είναι τελείως άγνωστο στην Ελλάδα.

Έχουν έρθει άλλη μια φορά στα πλαίσια του Plissken festival το 2015, την ημέρα που οι SAVAGES έγραψαν ιστορία, παίζοντας συμπαθητικά και ευχάριστα όχι όμως τόσο ώστε να καταγραφεί σαν αξιομνημόνευτη εμφάνιση.

Φέτος κυκλοφόρησαν το ''Future Politics'', το τρίτο και πιο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους, σε απόψεις, ήχο, ωριμότητα αισθητικής και μελωδίες που μένουν περισσότερο.

Ήταν η κατάλληλη στιγμή λοιπόν για μια δεύτερη εμφάνιση και μάλιστα σε κλειστό χώρο και το γεγονός ότι δεν είχε την αναμενόμενη προσέλευση αποδείχτηκε τελικά ότι ήταν εις βάρος αυτών που δεν ήρθαν και στα έσοδα της μπάντας και καθόλου στην ποιότητα και στη διάθεση των παρευρισκομένων. Είδαμε ένα σχήμα 4 φορές καλύτερο σε σχέση με την προηγούμενη επίσκεψη τους στη χώρα μας.

Το διαπίστωσα από το πρώτο κιόλας τραγούδι του σετ , το ''Darken Her Horse'', όπου φάνηκε αμέσως η δύναμη και συναίσθημα της Katie Stelmanis, η οποία είναι η ηγέτιδα της μπάντας. Συγκεντρώνει όλα τα βλέμματα επάνω της, έχει όλα τα θετικά της σωστής ποπ περσόνας χωρίς την έπαρση, την υπερβολή αλλά και την «δηθενιά» των περισσότερο εμπορικών συναδέλφων της. Εντύπωση μου έκανε αυτή τη φορά το πόσο δοσμένη ήταν στα τραγούδια και στην ερμηνεία της αφήνοντας τα κάποια εμφανισιακά εφφέ στους υπόλοιπους της μπάντας. Να σημειωθεί ότι στα ντραμς δεν είδαμε δυστυχώς την Maya Postepski ( η οποία περιοδεύει σαν Princess Century) αλλά την κοπέλα που άνοιξε τη βραδιά, την Ela Minus και που δυστυχώς δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω.

Από την πρώτη στιγμή είδα ένα διαφορετικό σχήμα από αυτό που είχα παρακολουθήσει δύο χρόνια πριν. Περισσότερη συνοχή και επίγνωση, λιγότερη διεκπεραιώση, θετικοί παλμοί και ομορφιά που έπιασαν αμέσως το ακροατήριο.

Έπαιξαν τις έξι καλύτερες συνθέσεις του ''Future Politics'' όχι με την ηχητική και εκτελεστική τελειότητα του άλμπουμ, αλλά με πλήρη συναισθηματική διαύγεια και δύναμη και αυτό ήταν το επίτευγμα, αλλιώς δεν θα είχε νόημα ακόμα και αν κυριαρχούσε πιο καθαρός ήχος. Γι' αυτό και τα 4 τραγούδια από το πρώτο τους άλμπουμ ''Feel It Break'', ακούστηκαν καλύτερα και διόρθωσαν την κλινική τελειότητα των αρχικών συνθέσεων, δίνοντας επιτέλους το ζητούμενο. Περισσότερο εσωτερικό πάθος. Κρυβόταν αλλά δεν έβγαινε στο άλμπουμ. Βγήκε όμως στη συναυλία.

Στο ''Beat And The Pulse'', το τραγούδι κλειδί του σχήματος, παρακολουθούσα την Stelmanis να δίνει το 100% της σαν περφόρμερ έστω και αν φωνητικά, έπεφτε σε κλίμακες. Ήταν η κορυφαία στιγμή της συναυλίας, τότε που μου έρχονται σκέψεις σαν το πόσο τυχερός είμαι που ζω και σε αυτή τη δεκαετία για να βλέπω τέτοια σχήματα και να απορώ γιατί δεν έγραψαν ποτέ κάποιο άλλο τραγούδι με την επιβλητικότητα του συγκεκριμένου.

Ενθουσίασαν λοιπόν. Κάποιους όπως εμένα και την κοπέλα που χτυπιόταν μπροστά περισσότερο, κάποιους άλλους λιγότερο. Στο τέλος υπήρχε μια πολύ όμορφη αύρα μέσα στο χώρο που πιστοποιούσε την καλή ενέργεια που είχε μεταδώσει το σχήμα. Ακούσαμε μουσική της δεκαετίας μας, ένα σύγχρονο και λειτουργικό κράμα folk, ηλεκτρονικής ποπ και dark wave που δίκαια παραμένει ζωντανό και αρκετά γνήσιο, ξεκινώντας από τους δημιουργούς του και κυρίως ότι όλα περνούν μέσα από τις καλλιεργημένες, καθαρές και ξάστερες οκτάβες της  Stelmanis, η οποία έχει εξελιχθεί περισσότερο πλέον σαν περφόρμερ. Δεν ξέρω αν θα τους ξαναδούμε αλλά όσοι δεν ήρθατε χάσατε ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς.

Setlist:

1. Darken Her Horse
2. Future Politics
3. Utopia
4. I'm A Monster
5. Gaia
6. Freepower
7. Home
8. I Love You More Than You Love Yourself
9. Beat And The Pulse
10. Lose It
11. The Villain

Encore

12. Painful Like
13. Habitat
14. Hurt Me Now
    (99% accuracy)