Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Multiverse Classics ??17_Albums_7a+7b

07.a.Tantalising Mews/ b. Cateared Chocolatiers - MOON WIRING CLUB 
 (Gecophonic)




Κανονικά θα υπήρχε το περσινό άλμπουμ εδώ αλλά κατάφερα να ακούσω το έγκαιρα το καινούριο του υλικό.

Δύο δισκογραφικές καταθέσεις όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια. Η μία σε βινύλιο και η άλλη σε διπλό cd. Και τα δύο με υλικό που ξεπερνά ότι έχει εκπέμψει το club από καταβολής χρόνου.

Ο μουσικός αντίκοσμος των MOON WIRING CLUB, τώρα με περισσότερα ηχοχρώματα που ταλαντώνονται στην ίδια «σκοτεινή συχνότητα». Τα φαντάσματα επίσης έχουν υπόσταση. Παίρνουν τα ηνία και στήνουν πάρτυ. Ειδικά στο στο « Σοκολατάκια σε σχήμα Γατοαυτιών». Δεν έχει σημασία αν ακούτε σε αργές ταχύτητες. Δεν είναι το ίδιο «εκεί πέρα». Ένα μουσικό channeling με συνθέσεις που έχουν κατατοπιστικούς τίτλους για να μην χάνεστε στις ηχοπεριοχές με τα «17 αγάλματα που ονειρεύονται», για να μην μπλεχθείτε άσκοπα στον «Πνευματοϊστό του τριανταφυλλόκηπου», για να γοητεύσετε το πλάσμα που ονομάζεται «Τερψιχοριακή Μάγκισσα», για να αντιμετωπίσετε τη Γατο μάγισσα «Σασπέκτια», για να νοιώσετε άνετα « Στο πιο άβολο Σπίτι της Αγγλίας ( όχι της γνωστής διάστασης σίγουρα)», για να μην βαρυστομαχιάσετε στο «Γεύμα του Μπλε Σούρουπου» και για να αποφευχθούν γραφικοί χαρακτηρισμοί όπως «abstract electronica», «πειραματική μουσική», «παρανοημένη μουσική» κλπ.

Περιηγήστε ηχητικά σε αλλόκοτες περιοχές και ίσως αυτή τη φορά, ίσως κοντέψετε να μεταφερθείτε οριστικά στα φασματικά ηχοτοπία του καλλιτέχνη. 
Παράλληλα με προηγούμενες εξωδιαστατικές επιδείξεις μόδας, κήπους και Βικτωριανές αναφορές, το 17 και 18 στην επίσημη δισκογραφία των MOON WIRING CLUB είναι ένα ταξίδι με το ίδιο πλοίο αλλά σε terra incognita. Που μπορεί να βρίσκεται κρυμμένη βαθιά στο υποσυνείδητο και να αποκαλύπτεται στα όνειρα ή απλά να βρίσκεται σε παράλληλα σύμπαντα. Ακόμα και έτσι να μην είναι, η αξιοθαύμαστη υποβλητικότητα των συνθέσεων των δύο άλμπουμ αυτών και η ηχητική πρόκληση που μας θέτει ο Ian Hodgson είναι η μεγαλύτερη ως τώρα. 
Πλέον δεν μπορεί κανείς να φτάσει αυτή τη δεκαετία το επίπεδο ή το βάθος αυτής της αλλόκοτης μουσικής. Κανείς δεν μπορεί επίσης να μας κάνει να νοιώσουμε θαλπωρή στο πιο παράξενο φασματοπεδίο ήχου του τελευταίου αιώνα...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...