H Dat García είναι
από τις ανερχόμενες εκπροσώπους της
νέας Αργεντίνικης σκηνής και πέρυσι
έκανε αίσθηση εκεί με το πρώτο, κατ'
ουσία δεύτερο, άλμπουμ της ''Maleducada''
που γνώρισε δύο ακόμα
remixed μορφές
στους μήνες που ακολούθησαν.
Μεγάλωσε στο
Monte Grande, στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες,
και από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με την
παραδοσιακή μουσική της Αργεντινής.
Το
2013, ξεκίνησε να ασχολείται με τα
ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια του Pedro Canale
(Chancha Via Circuito).
Από τότε, άρχισε να φλερτάρει με την ιδέα ότι
διάφορα στυλ που κυμαίνονται από το
chacarera και την cumbia
έως το trip hop, τους ήχους των synths, του
charango και των φλάουτων, θα μπορούσαν όλοι
να αναμιχθούν μαζί. Ταυτόχρονα έχοντας
και πολύ δυνατούς κοινωνικούς στίχους
αποφάσισε να τα ενώσει όλα αυτά
δημιουργώντας σύγχρονες ηλεκτρονικές
μπαλάντες που έχουν ισχυρούς δεσμούς
με την λατινοαμερικάνικη μουσική
παράδοση.
Η αρχή έγινε
με το ''Ermitaño Interior'' του
2014, το
πραγματικό ντεμπούτο της, που ξεχώριζε
για την απλή, λιτή και ξεκάθαρη άποψη
των τραγουδιών της.
Στο
''Maleducada'' ανέπτυξε
περισσότερο το προσωπικό της στυλ,
παρουσιάζοντας άλλα δεκαπέντε τραγούδια
απλής και λιτής μουσικής έκφρασης και
συναισθηματικής ερμηνείας.
Η φωνή της Dat García, είναι
αρκετά άμεση, εκφραστική και καθαρή.
Τραγουδά κατανοητά και ξάστερα χωρίς
δύσκολα νοήματα και εκφράσεις.
Όπως αναφέρει
και το δελτίο τύπου, το ''Maleducada''
( ελλιπής εκπαίδευση/μόρφωση)
είναι το
μέσο της
καλλιτέχνιδας
για να εκφράσει και να εξορκίσει την
κακή συναισθηματική ανατροφή πολλλών
νέων της
γενιάς της, τα παιδιά των ενηλίκων που
λογοκρίθηκαν κατά τη
διάρκεια της στρατιωτικής
δικτατορίας
η οποία σίγασε
κάθε καλλιτεχνική
ή πολιτική έκφραση.
Η Dat García είναι
μία από τις εκπροσώπους
του κινήματος των νέων
γυναικών που αμφισβητούν τις παραδοσιακές
αξίες και τονίζουν τη συνείδηση του
σώματος για να οικοδομήσουν μια νέα πιο
ισότιμη κοινωνία.
Το ''Μaleducada'',
παρ' όλο που δεν γνωρίζω Ισπανικά,
ακούγεται στα αυτιά μου σαν ένα
συναισθηματικό μανιφέστο της καλλιτέχνιδας
για τη δημιουργία, την έκφραση και τα
συναισθήματα και ένα από τα πιο αφοπλιστικά
άλμπουμ της νέας Αργεντίνικης σκηνής
από μια καλλιτέχνιδα που δε διστάζει
να φωτογραφίζεται με την μικρή της κόρη,
να κάνει συναυλίες εν μέσω θεραπείας
(πρόσφατα ξεπέρασε μια σπάνια μορφή
καρκίνου που την ενδυνάμωσε ακόμα
περισσότερο) και ήδη να ξεκινά την πρώτη
της τουρνέ στην Αμερική.
Οι remix
εκδοχές του άλμπουμ παρουσιάζουν
μουσικό ενδιαφέρον επίσης καθώς οι
«μεταποιήσεις» δίνουν περισσότερα
χρώματα στην λιτή ηχητική παλέτα.
Ακούγονται ελκυστικά χωρίς απαραίτητα
να είναι απαραίτητα καθώς δεν προσθέτουν
τίποτε παραπάνω από την ξεχωριστή
ομορφιά των πρωτότυπων.
Σχόλια