Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

A Geyser of feelings...MITSKI's ''Be The Cowboy''



«The opening song, “Geyser,” introduces us to a woman who can no longer hold it in. She’s about to burst, unleashing a torrent of desire and passion that has been building up inside».

Όντως..Πέρα όμως από το συναισθηματικό ηφαίστειο που είναι έτοιμο να ξεσπάσει, η εισαγωγή στο πέμπτο επίσημο άλμπουμ της Mitski Miyawaki , της 27-χρονης Γιαπωνέζο-Αμερικανίδας πολυαγαπημένης των alternative εντύπων στην Αμερική, είναι κάτι σαν ξυπνητήρι για τα αυτιά μου.
Την παρακολουθώ εδώ και μερικά χρόνια, διαβάζω τις διθυραμβικές κριτικές άκουσα το προπέρσινο ''Puberty 2'' αλλά ήταν σαν οι ήχοι να φεύγουν και να μην κάνω καμία προσπάθεια να τους κρατήσω. Οπότε δεν επεδίωξα να ακούσω άμεσα ούτε και τα πρώτα σινγκλ του άλμπουμ ( ''Geyser'', ''Nobody'') που βγήκαν την Άνοιξη και τον Ιούλιο αντίστοιχα. Όμως να που με την κυκλοφορία του άλμπουμ και τις αναμενόμενα διθυραμβικές κριτικές κάθισα να το ακούσω για να πάρω μια γεύση.
Και το όργανο που ακούγεται στην αρχή του ''Geyser'' ήταν κάτι που πραγματικά με καθήλωσε να ακούσω και το υπόλοιπο άλμπουμ. Το τραγούδι αυτό είναι ένα ήσυχο ξέσπασμα πολλών μαζεμένων συναισθημάτων κυρίως ερωτικών. Είναι η στιγμή που κάθε αποστασιοποιημένος χαρακτήρας έχει νιώσει στο πετσί της έστω και μία φορά. Η ειλικρίνεια αλλά και το υπόγειο πάθος που αναδεικνύεται μέσα από την ενορχήστρωση και την κλιμάκωση του σπουδαίου αυτού τραγουδιού με έπεισε να γυρίσω στις προηγούμενες ηχογραφήσεις τις και να επανεκτιμήσω την καλλιτέχνη.
 Οι οποίες μου ακούγονται και πάλι συμπαθητικές και προπομποί για αυτό που ακολουθεί στο ''Be The Cowboy''.
Η Mitski είναι από τους καλλιτέχνες που ζουν την εποχή τους. Πέρα από τις αδιαμφισβήτητες δεξιότητες σαν μουσικός, τραγουδίστρια και συνθέτης είναι και ένα νεαρό κορίτσι που έχει επίγνωση του εαυτού της. Αρκετά δυναμική ώστε να «τρέχει τη δικιά της επιχείρηση» αλλά και με επίγνωση για την υπαρξιακή της κατάσταση, η οποία είναι μια καλή αφετηρία για να ξεδιπλώνει τις συνθετικές της δεξιότητες, να γράφει τραγούδια και να τα πουλάει. Είναι ξεκάθαρη πάνω σε αυτό. Η Μεγάλη Τέχνη έχει πάντα και τέτοιες οπτικές αλλά δεν θα το παραδεχτεί κανείς εύκολα.

« I have been on the road for a long time, which is so isolating, and had to run my own business at the same time, a lot of this record was me not having any feelings, being completely spent but then trying to rally myself and wake up and get back to Mitski. I was feeling really nihilistic and trying to make pop songs.»

Στο ''Be The Cowboy'' τα τραγούδια είναι οικεία και πολύ εύκολο να τα κατανοήσει κανείς, μερικές φορές τόσο εύκολο που ενδέχεται και να προσπεραστούν.
Όμως χρειάζεται να παραμείνει κανείς και να ακούσει, ξεκινώντας από τη φωνή και πως ξεδιπλώνεται πανοραμικά όλη η συναισθηματική μετ' εφηβική ένταση χωρίς να γίνεται ένα ποπ δράμα τύπου Lorde και να παραμένει στην θέση ειλικρίνειας. 
 Pop, alternative, απαλή electronica, country είναι τα κύρια οχήματα που χρησιμοποιεί η Mitski . Οι συνθέσεις της όμως σκεπάζονται με συναισθηματική διαύγεια και επίγνωση που έρχεται από μέσα και, όπως συμβαίνει με κάθε ταλέντο, δεν παραμένουν στη φόρμα ή στο είδος.
Όλα τα τραγούδια της είναι τίμιες καταθέσεις μόνο που πλέον στο ''Be The Cowboy'' η είναι πιο έμπειρη και περισσότερο επιδέξια στο να δημιουργεί ολοκληρωμένες και ακριβείς συνθέσεις και κυρίως να τα επικοινωνεί καλύτερα σε όλα σχεδόν τα ακροατήρια.
 Δεν είναι δύσκολο το ''Nobody'' και το ''Why Didn't You Stop Me?'', να γίνουν ραδιοφωνικά χίτ. Τo ''Washing Machine Heart'' διαθέτει την σπάνια αρετή να έχει μελωδικές και ρυθμικές γραμμές τόσο αρμονικά δεμένες μεταξύ τους που μπορεί κανείς να νοιώσει ευφορία τραγουδώντας το κι ας μην είναι χαρούμενο τραγούδι. Και υπάρχουν και άλλα έντεκα που κάνουν την ακρόαση του δίσκου να αξίζει κάθε δευτερόλεπτο. 
Το ''Be The Cowboy'' είναι η πρώτη της μεγάλη κορύφωση, λοιπόν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες..


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...