Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μεταμεσονύκτια Ηχογύρα...Χορευτικός Παροξυσμός από τους KODE9 & BURIAL


Τα mix cd ήταν ένα «φρούτο» που ευδοκιμούσε πολύ στη δεκαετία του '90 όταν ο dj ήταν ο Θεός, ο σούπερ σταρ, ο γητευτής της πίστας, ο μάγος της φυλής των χορευταράφων. 'Ηταν μια καλή εποχή για επιμόρφωση μέσω αυτών γιατί οι επιλογές που υπήρχαν μέσα σε αυτά τα cd δεν ακουγόντουσαν έξω από τα μεταμεσονύκτια club και ήταν δυσεύρετα να τα αγοράσει κανείς.
Με την έλευση του ιντερνετ και το πέρασμα της μόδας, φτάνουμε στη σημερινή εποχή που δεν αγοράζει κανείς mix cd και ο καθένας μπορεί να ανεβάσει κι από ένα mixtape (μέσα σε αυτούς κι εγώ) όπου η τεχνική έρχεται δεύτερη, η επιλογή είναι το πρώτο μέλημα και το αποτέλεσμα παραμένει αρκετά ενημερωτικό και μόνο.
 Πολλά όμορφα mixtape γίνονται από φαν και μη επαγγελματίες και η εύρεση του ( μέσω mixcloud συνήθως ) γίνονται ή στην τύχη ή με το πόσους φίλους έχει ο καθένας στα διάφορα social media.
 Όμως όταν πέφτει στα χέρια σου ένα mix cd και στο εξώφυλλο διαβάζεις KODE9 & BURIAL το ακούς χωρίς δεύτερη.
Η σειρά Fabriclive του ξακουστού Λονδρέζικου Fabric club είναι από τις ξακουστές σειρές  mix cd από το 2001 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο Fabriclive cd με τον James Lavelle να «σπέρνει» με τις techno, trip hop, hip hop επιλογές του.
Η σειρά άφηνε απόλυτα ελεύθερους τους dj ( με τέτοιους επαγγελματίες εννοείται ότι δεν τους περιορίζεις) να επιλέξουν και να μιξάρουν ότι και όπως ήθελαν και αν χρειάζεται να ακούσει κανείς μία σειρά από καλά επιλεγμένα mix είναι αυτή σε πρώτη φάση και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Η εκατοστή κυκλοφορία του Fabriclive έχει επιμεληθεί από τους δύο γίγαντες του ηλεκτρονικού ήχου των τελευταίων δώδεκα ετών.
Ξέρετε πολύ καλά πόσο τους θαυμάζουμε και τους δύο. Και τον Kode9 και τον Burial.
Οι δυό τους παρουσιάζουν ένα επικό υπερθέαμα χορευτικού παροξυσμού με dubstep, footwork, techno, acid trance, ambient, jungle, gqom και παρακλάδια τα οποία «υφαίνουν» με μαεστρία.
Δεν ακούω mixtape και mix cd πλέον για πολλούς και διάφορους λόγους. 
Όπως επίσης δεν θεωρώ τον εαυτό μου κατάλληλο να κρίνω αυτά. Ούτε και χρειάζεται.
Σε αυτό το cd όμως βρήκα τον εαυτό μου καθηλωμένο σε όλη τη διάρκεια και να ψάχνω επιμέρους επιλογές, παλιότερες ή πιο καινούριες. Μέσα από μία ευφάνταστη μίξη άκουσα τη χορευτική σκηνή που με ενδιαφέρει με επιλογές που διανύουν την μουσικόσφαιρα από την Ισλανδίαμέχρι την Ουρουγάη από το 2002 μέχρι το 2018, να περνά σαν ένα σκουρόχρωμο ηχητικό καλειδοσκόπιο, πλήρη και δυναμική.
Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο. Παραθέτω απλά δύο από τους πέντε λόγους που στο RedBull θεωρούνται σημαντικοί για να ακούσει και να κατέχει κανείς αυτό το mix cd:

« 3. The mix sounds like two friends buzzing over their record collections
The strongest highlights in the mix are the wiliest and most hectic; moments where it feels like two mates coming back from the club and having a mix sesh, pulling out old favourites and slamming them in. The unapologetic twist of jungle and techno as Jungle Boddha’s Drug Me suddenly snaps into the thundering 4/4 grunts of Black Acid’s Black Acid, and the sudden drop of Luke Slater’s woozy, grainy synthwave cut I Can Complete You are just two examples. 
4. It joins the dots
Ambient, jungle, UK funky, acid techno, hard trance, footwork and most styles in between find a voice within Kode9 and Burial’s beguiling weave. In other hands this could be messy, but by using breakdowns, intros, beatless tracks and tape machine effects to transition between tempos and styles, the pair conjure a lucid narrative that will have you scanning back to check the mix again and hear quite how you got from point to point. It’s not always smooth, and sometimes you want them to continue on one particular thread for longer, but this is a map of their own tastes, influences and ideas on the last 30 years of the hardcore continuum. Not yours

  
Στο Spotify όταν αναζητήσουμε το mix μας παραθέτει 18 από τις 37 επιλογές στην κανονική τους διάρκεια. Τις παραθέτω αλλά και οι υπόλοιπες 19 είναι άξιες αναζήτησης, ειδικά ένα φρενιτιώδες acid με τον τίτλο ''Metamesonyxtia Narkogyra'' κάποιου Victim Rebirth που δρα μάλλον στην Ελλάδα. Δεν γνωρίζω ακόμα τίποτα αλλά κάτι μου λέει ότι σύντομα θα έχουμε πληροφορίες...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...