Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μεταμεσονύκτια Ηχογύρα...Χορευτικός Παροξυσμός από τους KODE9 & BURIAL


Τα mix cd ήταν ένα «φρούτο» που ευδοκιμούσε πολύ στη δεκαετία του '90 όταν ο dj ήταν ο Θεός, ο σούπερ σταρ, ο γητευτής της πίστας, ο μάγος της φυλής των χορευταράφων. 'Ηταν μια καλή εποχή για επιμόρφωση μέσω αυτών γιατί οι επιλογές που υπήρχαν μέσα σε αυτά τα cd δεν ακουγόντουσαν έξω από τα μεταμεσονύκτια club και ήταν δυσεύρετα να τα αγοράσει κανείς.
Με την έλευση του ιντερνετ και το πέρασμα της μόδας, φτάνουμε στη σημερινή εποχή που δεν αγοράζει κανείς mix cd και ο καθένας μπορεί να ανεβάσει κι από ένα mixtape (μέσα σε αυτούς κι εγώ) όπου η τεχνική έρχεται δεύτερη, η επιλογή είναι το πρώτο μέλημα και το αποτέλεσμα παραμένει αρκετά ενημερωτικό και μόνο.
 Πολλά όμορφα mixtape γίνονται από φαν και μη επαγγελματίες και η εύρεση του ( μέσω mixcloud συνήθως ) γίνονται ή στην τύχη ή με το πόσους φίλους έχει ο καθένας στα διάφορα social media.
 Όμως όταν πέφτει στα χέρια σου ένα mix cd και στο εξώφυλλο διαβάζεις KODE9 & BURIAL το ακούς χωρίς δεύτερη.
Η σειρά Fabriclive του ξακουστού Λονδρέζικου Fabric club είναι από τις ξακουστές σειρές  mix cd από το 2001 όταν κυκλοφόρησε το πρώτο Fabriclive cd με τον James Lavelle να «σπέρνει» με τις techno, trip hop, hip hop επιλογές του.
Η σειρά άφηνε απόλυτα ελεύθερους τους dj ( με τέτοιους επαγγελματίες εννοείται ότι δεν τους περιορίζεις) να επιλέξουν και να μιξάρουν ότι και όπως ήθελαν και αν χρειάζεται να ακούσει κανείς μία σειρά από καλά επιλεγμένα mix είναι αυτή σε πρώτη φάση και μετά όλα τα υπόλοιπα.
Η εκατοστή κυκλοφορία του Fabriclive έχει επιμεληθεί από τους δύο γίγαντες του ηλεκτρονικού ήχου των τελευταίων δώδεκα ετών.
Ξέρετε πολύ καλά πόσο τους θαυμάζουμε και τους δύο. Και τον Kode9 και τον Burial.
Οι δυό τους παρουσιάζουν ένα επικό υπερθέαμα χορευτικού παροξυσμού με dubstep, footwork, techno, acid trance, ambient, jungle, gqom και παρακλάδια τα οποία «υφαίνουν» με μαεστρία.
Δεν ακούω mixtape και mix cd πλέον για πολλούς και διάφορους λόγους. 
Όπως επίσης δεν θεωρώ τον εαυτό μου κατάλληλο να κρίνω αυτά. Ούτε και χρειάζεται.
Σε αυτό το cd όμως βρήκα τον εαυτό μου καθηλωμένο σε όλη τη διάρκεια και να ψάχνω επιμέρους επιλογές, παλιότερες ή πιο καινούριες. Μέσα από μία ευφάνταστη μίξη άκουσα τη χορευτική σκηνή που με ενδιαφέρει με επιλογές που διανύουν την μουσικόσφαιρα από την Ισλανδίαμέχρι την Ουρουγάη από το 2002 μέχρι το 2018, να περνά σαν ένα σκουρόχρωμο ηχητικό καλειδοσκόπιο, πλήρη και δυναμική.
Δεν χρειάζεται να γράψω κάτι άλλο. Παραθέτω απλά δύο από τους πέντε λόγους που στο RedBull θεωρούνται σημαντικοί για να ακούσει και να κατέχει κανείς αυτό το mix cd:

« 3. The mix sounds like two friends buzzing over their record collections
The strongest highlights in the mix are the wiliest and most hectic; moments where it feels like two mates coming back from the club and having a mix sesh, pulling out old favourites and slamming them in. The unapologetic twist of jungle and techno as Jungle Boddha’s Drug Me suddenly snaps into the thundering 4/4 grunts of Black Acid’s Black Acid, and the sudden drop of Luke Slater’s woozy, grainy synthwave cut I Can Complete You are just two examples. 
4. It joins the dots
Ambient, jungle, UK funky, acid techno, hard trance, footwork and most styles in between find a voice within Kode9 and Burial’s beguiling weave. In other hands this could be messy, but by using breakdowns, intros, beatless tracks and tape machine effects to transition between tempos and styles, the pair conjure a lucid narrative that will have you scanning back to check the mix again and hear quite how you got from point to point. It’s not always smooth, and sometimes you want them to continue on one particular thread for longer, but this is a map of their own tastes, influences and ideas on the last 30 years of the hardcore continuum. Not yours

  
Στο Spotify όταν αναζητήσουμε το mix μας παραθέτει 18 από τις 37 επιλογές στην κανονική τους διάρκεια. Τις παραθέτω αλλά και οι υπόλοιπες 19 είναι άξιες αναζήτησης, ειδικά ένα φρενιτιώδες acid με τον τίτλο ''Metamesonyxtia Narkogyra'' κάποιου Victim Rebirth που δρα μάλλον στην Ελλάδα. Δεν γνωρίζω ακόμα τίποτα αλλά κάτι μου λέει ότι σύντομα θα έχουμε πληροφορίες...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom