Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Safe in the hands of music_The 2018 Annual report: The Albums of 2018_41-45



41. AlboradaUJI 
(ZZK) 



«Το ''Alborada'' είναι το πρώτο προσωπικό του Luis Maurette και μια εξαιρετική αρχή για το μέλλον της Λατινικής, ας πούμε, σκηνής. Περισσότερο εστιασμένο στην ηλεκτρονική μουσική καλύπτει τη Λατινική Αμερική αλλά επεκτείνεται στα σύνορα Μεξικού και Η.Π.Α. και κάποιες στιγμές πετάγεται στην Αφρικάνικη ήπειρο. Αποτελεί έναν πολύ όμορφο πλοηγό που συνδυάζει παράδοση και τεχνολογία με απολαυστικά αποτελέσματα για τον ακροατή.»


Ο δίσκος είναι μια πλούσια σε μουσικό κοίτασμα Νοτιοαμερικάνικη ρυθμική φλέβα χρυσού εμπλουτισμένη με μυστικισμό. Οι ρυθμικές συνθέσεις του είναι δημιουργημένες με αλάνθαστο ένστικτο από έμπειρο μουσικό και μοντερνοποιημένες με ηλεκτρονικά και κάποια χιπ χοπ στοιχεία, για να μεταβούν σε μια καινούρια εποχή με αξιοπρέπεια. 
Το ''Alborada'' ένας από τους δίσκους που έκαναν το φετινό καλοκαίρι μου μια ξεχωριστή ηχητική περιπέτεια και με υποχρέωσαν να εξερευνήσω λίγο παραπάνω το μουσικό υπόβαθρο του καλλιτέχνη ώστε να περιμένω μελλοντικά βήματα του με ενδιαφέρον.



 
42. Hyper Super Mega - THE HOLYDRUG COUPLE  
(Sacred Bones)


« Φέτος με το ''Hyper Super Mega'' αγγίζουν την τελειότητα της αισθητικής τους. Αγόρασαν καινούριο εξοπλισμό κι έτσι μπόρεσαν να βγάλουν πιο καθαρά το όνειρο τους προς τα έξω. Οι μελωδίες έχουν καθαρό αέρα, πάνω από πολύ όμορφους χαμηλόσυχνους ρυθμούς. Ο ήχος τους είναι πιο ονειρικός και πιο στρωτός και οι φωνητικές τους αρμονίες ακούγονται ομορφότερες από ποτέ. Οι Χιλιανοί μάστορες δημιούργησαν με αυτό το άλμπουμ μια ισορροπημένη μουσική συλλογή με συνθέσεις και τραγούδια που στέκονται ξεκάθαρα και αστραφτερά, ικανά να επιδράσουν θεραπευτικά στ΄αυτιά και στην αστυτσακισμένη ψυχοσύνθεση μου. »


Χωρίς ψεγάδι, «ηχητική γλίτσα», χωρίς καμία διάθεση για ψυχεδελικές «ταραζανιές», μας έδωσαν ένα εξαιρετικό δείγμα ψυχικής αναπτέρωσης, ένα ποίημα που γεννήθηκε κάτω από τον αστερισμό της ομορφιάς...




43. Vive La Void - VIVE LA VOID  
(Sacred Bones)


Ο καιρός ήταν ο πλέον κατάλληλος για την κυκλοφορία του προσωπικού άλμπουμ της μάγισσας των keyboards στους MOON DUO και έτερον ήμισυ του Ripley Johnson στη ζωή και στο σχήμα, Sanae Yamada.
Δημιουργημένο το 2017 (αλλά επίσημα κυκλοφορημένο το 2018) ανάμεσα στα διαλείμματα με τη μπάντα της το πρώτο της ομώνυμο άλμπουμ είναι ένα κομψό Αστρικό ψυχεδελικό άλμπουμ με αγνά αναλογικά keyboards, παγωμένες μελωδίες και ιπτάμενες ρυθμικές συγχορδίες. Μουσικές συγγένειες υπάρχουν με τους MOON DUO αλλά εκεί που οι κλειδωμένοι ρυθμοί τους πατάνε στη γη ενώ θέλουν διαφύγουν, το αστερόπλοιο Vive La Void τρέχει με ταχύτητα του Φωτός σε εγκεφαλικούς Γαλαξίες εξάπτοντας τη φαντασία και τους καρδιακούς παλμούς κάνοντας τον ακροατή να εξαϋλώνεται και να χάνεται στο κοντινότερο υπερδιάστημα και να νοιώθει οικεία με την παγωμένη αίσθηση του Διαστήματος.

Ήταν αδύνατο λοιπόν και δεδομένου της υπερβολικά μεγάλης αγάπης του ιστολογίου για ότι περιέχει παλιά συνθ και ' 70'ς επιρροές να μην το έχουμε στα αγαπημένα μας για φέτος.



44. Unieqav - ALVA NOTO 
 (Noton)

Το ''Unieqav'' είναι το τρίτο άλμπουμ του Carsten Nicolai a.k.a. Alva Noto με το πρόθεμα ''Uni'' στον τίτλο του. Η σειρά ξεκίνησε το 2008 με το άλμπουμ ''Unitxt'' συνεχίστηκε με το ''Univrs'' το 2011 και επτά χρόνια μετά ολοκληρώνεται (αν κοιτάξουμε τα τρία εξώφυλλα μαζί) με τη φετινή κυκλοφορία η οποία είναι και η πρώτη που με έκανε να δώσω ακόμα μεγαλύτερη σημασία στον Γερμανό αυτό συνθέτη. Η σειρά, σύμφωνα με τον Nicolai, ξεκίνησε από το κλαμπ ''UNIT'' στο Τόκυο με το πως φαντάζεται πως θα έπρεπε να ακούγεται η η club μουσική, '' which is, of course, not like club music at all'', να συμπληρώνει στο τέλος.

To ''Uniqav'' παρουσιάστηκε ζωντανά πριν ηχογραφηθεί και όπως γράφτηκε ο ήχος είναι συνδεδεμένος με όλη το οπτικό περιβάλλον που δημιουργεί ο Alva Noto στη σκηνή.

Σαν ηχητικό έργο όμως έχει τη δικιά του υπόσταση, σαν ένα πλατύ, μινιμαλιστικό, γεωμετρικά συμμετρικό οικοδόμημα με αδρές, τακτοποιημένες και επιμελημένες κυματομορφές που εντυπωσιάζει με την πειθαρχία αλλά και την πεντακάθαρη ακουστική του πιστότητα. Υπάρχει μια αρμονική συνύπαρξη των ήχων και η επικοινωνία τους είναι αρκετά ζωντανή αν ακούσει κανείς προσεκτικά. Το ταλέντο και η εμπειρία του συνθέτη μας έδωσε μια Συμφωνία για συχνότητες, κυματομορφές και ρυθμούς περισσότερο συναρπαστικές για να χαρακτηριστεί απλώς μι αμουσική πραγματεία. Εδώ οι μηχανές είναι σε κατάσταση ευδαιμονίας.



45. Dream Within A Dream - MARVA VON THEO  
(Self Release)
 

«Ζυγισμένα και συμμετρικά, με ψυχρή hi-tech πιστότητα δηλώνουν ξεκάθαρα την ποπ ταυτότητα τους και δεν υπονοούν τίποτε άλλο από τη διάθεση τους να ακουστούν από όσο γίνεται περισσότερο κόσμο. Εύκολα στην λήψη, με πολλές προοπτικές για ραδιοφωνική κάλυψη αλλά ταυτόχρονα ξεκάθαρα και υποδειγματικά σε ήθος και αισθητική.

Και τα δύο παιδιά συνεργάζονται αρμονικά και με πλήρη ισχύ των ικανοτήτων τους. »


Τους παρακολουθώ από πέρυσι και το άλμπουμ αυτό έκανε νωρίς την εμφάνιση του αυτή τη χρονιά. Οι ζωντανές τους εμφανίσεις γίνονται κάθε φορά καλύτερες και τα τραγούδια του άλμπουμ πιστοποιούν την αξία τους όλο και περισσότερο.
Η αρτιότητα δεν περιορίζεται μόνο στην τεχνογνωσία αλλά και στη συναισθηματική ένταση. Ο Theo και η Marva έκαναν ένα θαυμάσιο noir ηλεκτρονικό ποπ soundtrack για τα όνειρα και τη θλίψη της μεγαλούπολης.
Αυτές τις μέρες παίζουν σε μεγάλο φεστιβάλ στην Ιταλία και οι κριτικές από σχετικά έντυπα ήταν πολύ θετικές. Το όνειρο τους λοιπόν έγινε πραγματικότητα και καλοσωρίστηκε από τη μη αρτηριοσκληρωτική indie και alternative πτέρυγα της χώρας αλλά και ένα σωρό διεθνή έντυπα. Η συνέχεια ακούγεται υποσχόμενη....


>

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

My hit parade_The 2022 Annual report: Phase 1_The albums: Vol.20_10

«It’s me vs. the Black hole at the centre of the Galaxy/ Who we are vs. Who we’d like to be/Get ready for the Fight of the Century» 10. Extreme – MOLLY NILSSON (Night School) « ''It’s a record about power. About how to fight it, how to take it and how to share it.'' Το δέκατο άλμπουμ της Μolly Nilsson, μοιράζει τη Δύναμη με έντεκα γερά τραγούδια εμψύχωσης για τον καθένα, με ποπ περιβάλλουσα που αντλεί επιρροή από την εμπορική ποπ και ροκ των '80'ς αλλά με τελείως διαφορετική δυναμική και νόημα. Στεκόμαστε όμως στο τελικό αποτέλεσμα. Έντεκα τραγούδια που απελευθερώνουν λιγότερη οργή, περισσότερο συναίσθημα και αισιοδοξία, άπλετη αυτοπεποίθηση και κυρίως, όλα τα παραπάνω συναισθήματα μεταφέρονται στον ακροατή ο οποίος μετά μπορεί να φαντασιώνεται συναυλίες της Molly Nilsson σε στάδια συντονισμένος με την ενέργεια που θα ξεχύνεται από τα ηχεία, να τραγουδά τα ρεφρέν ακόμα και αν δεν τον αφορούν και να αποκτά αυτό που η ποπ υπόσχεται πάντα. Μόνο που εδώ τα συναισ

Death And Vanilla: Δύο τραγούδια για το Χειμώνα.

 Ένα από τα ευχάριστα νέα της προηγούμενης χρονιάς ήταν η ανακοίνωση του καινούριου άλμπουμ των Σουηδών ονειρομαστόρων DEATH AND VANILLA . Πέρασαν τρία χρόνια όταν είχαν κυκλοφορήσει το τρίτο άλμπουμ τους (ή πέμπτο τους αν λογαριάσουμε και τα δύο σάουντρακ ανάμεσα στα στούντιο), '' Are You A Dreamer '', ωστόσο μετά τις κοσμογονικές αλλαγές στο ενδιάμεσο είχαμε σχεδόν ξεχάσει τις ονειρωδίες τους, κάτι που είναι ανάρμοστο. Το καινούριο άλμπουμ λέγεται '' Flicker' ' και δεν είδατε στα σινγκλ της χρονιάς το τραγούδι που διάλεξαν για να μας προετοιμάσουν '' Find Your Illusion ''. Ακόμα αναρωτιόμαστε αν είναι αλήθεια ή είναι απλά ηχητική ψευδαίσθηση η τεράστια ομορφιά του τραγουδιού που αναδεικνύεται. Από το πρώτο δευτερόλεπτο οι θερμές, νοσταλγικές μελωδίες του τραγουδιού κυριαρχούν και υποβάλλουν άμεσα τον ακροατή σε μια τετράλεπτη μουσική δοκιμασία αντοχής ονειρικής φόρτισης. Είναι το ωραιότερο τραγούδι τους και προτιμώ να το μεταφέρω στις π

Atmospheres...Marva Von Theo / Emi Path live at St. Paul's Anglican Church Athens [18.3.2023]

Ο χώρος στην Τέχνη είναι από μόνος του μία ισχυρή παράμετρος για το πως ένα καλλιτεχνικό έργο θα συλληφθεί, θα επεξεργαστεί, θα αποτυπωθεί και στο τέλος θα ερμηνευτεί ενώπιον κοινού. Έχουν γίνει αρκετές παρεξηγήσεις στο παρελθόν από ακατάλληλους χώρους που έγιναν τροχοπέδη στο ερμηνευτικό μέρος του Καλλιτεχνικού έργου στη μουσική. Κάθε καλλιτέχνης νοιώθει καλύτερα σε ποιο χώρο θα αφήσει τη μουσική του να επικοινωνήσει με το κοινό. Φυσικά κάθε χώρος δεν είναι τίποτα αν δεν υπάρχουν και αυτοί που θα διαμορφώσουν την τελική ηχητική απόδοση λαμβάνοντας τις σχετικές παραμέτρους. Με αυτά στη σκέψη και με πλήρη συναίσθηση ότι ενδεχομένως στην τρίτη παρουσία μου στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγ. Παύλου, να φύγω επίσης και πάλι με την εντύπωση, ότι ο χώρος δεν είναι ιδανικός τελικά ακόμα και για ηλεκτρονική μουσική βολεύτηκα στα άβολα στασίδια του Ναού και ήμουν έτοιμος να παρακολουθήσω ένα από τα πλέον αγαπημένα μου σχήματα στο χώρος της εγχώριας ηλεκτρονικής ποπ και μία καλλιτέχνιδα που δεν γ