Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Safe in the hands of The Space Lady_The 2018 dream report_The Albums of 2018_19


19. On The Street Of Dreams - THE SPACE LADY   
(Les Disques Bongo Joe, Mississippi)

 

Μα είναι δίσκος με διασκευές θα πείτε. Κατ' αρχήν υπάρχουν δύο πρωτότυπες συνθέσεις μία της Κυράς Του Διαστήματος και μία του τωρινού συζύγου της, οι οποίες είναι τόσο πολύ μέσα στο στυλ του άλμπουμ που ίσως να τις περάσει κανείς για διασκευές. Επίσης θα είχατε ακούσει ή δει ζωντανά στην προ τετραετίας αλησμόνητη εμφάνιση της στην Αθήνα, όλα τα υπόλοιπα - αν θυμάμαι καλά- τραγούδια του άλμπουμ εκτός από το ''Streets Of Dreams'' (RAINBOW) και το ''Be Thankful'' (William De Vaughn). 
Τότε τι είναι αυτό που κάνει το άλμπουμ να ξεχωρίζει σαν άλμπουμ του 2018; Αυτό το κάτι δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από τη μοναδική, ανέπαφη από άλλους, Τέχνη του να διασκευάζεις τραγούδια άλλων. Υπάρχει τέτοια «Τέχνη»; Όχι γιατί υπάρχει μόνο η Space Lady που την εξασκεί εδώ και δεκαετίες. Αόρατη για πολλά χρόνια. Αλλά εκεί για τους ανθρώπους που την έφεραν σε μας σήμερα. Σε μια εποχή που έχει έλλειψη Καρδιάς και πλήθος προσομοιώσεις Καρδιάς.
Οι ευγενικές, αστρικές διασκευές στο ''On The Street Of Dreams'' έχουν πάντα μια θέση στην καρδιά μας. Η Space Lady γνωρίζει να φτάνει στην πεμπτουσία και το πρωτογενές συναίσθημα των τραγουδιών και να τα επαναφέρει στο προσκήνιο σαν αιθερικές μορφές ή στην αρχική συναισθηματική δημιουργική μορφή τους. 
Με λίγα λόγια σαν μουσική Αλχημίστρια που είναι, ανακαλύπτει την αγνή πλευρά της ποπ και την επιστρέφει στο Σύμπαν με τη μορφή τραγουδιών που δίνουν την αίσθηση στον ακροατή ότι ακούει φωνές από τον Παράδεισο και κυρίως ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ. 
Δεν θέλετε άλλη λογική εξήγηση. Κανένα άλλο λόγο. Λίγα άλμπουμ αυτή τη δεκαετία, εκπέμπουν ομορφιά και ψυχική επικοινωνία με χαμένες αρετές όσο οι δίσκοι της Space Lady άρα και αυτός. Το οποίο έχει καλύτερη παραγωγή που σημαίνει ακόμα πιο δυνατούς αγωγούς μεταφοράς συναισθήματος, ενισχυμένη ενσυναίσθηση της καλλιτέχνιδας που βρίσκεται πλέον σε κορυφαία σημείο ποπ Φώτισης ή ίσως και να είναι από άλλο πλανήτη. 
Αλλά όχι. Της μίλησα. Είναι αληθινή και η φωνή της δείχνει ανώτερο Ον ή μάλλον έχουμε ξεχάσει πως είναι να μας μιλάει μια αγνή ψυχή....



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom