Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

In Search Of The Miraculous - DESPERATE JOURNALIST


Η Βρετανική ανεξάρτητη σκηνή γνώρισε την ακμή της στις δεκαετίες '80-'90. Εκεί τέθηκαν τα ηχητικά πλαίσια που ακολουθεί κάθε βρετανική και βρετανόφιλη Αμερικάνικη μπάντα έως και σήμερα. Συχνά απογοητευμένος από την απόδοση των κατοπινών σχημάτων του είδους με λίγες αναλαμπές (JOY FORMIDABLE, EAGULLS, WOLF ALICE πχ.) και με καλύτερη εικόνα από τα Αμερικάνικα σχήματα, η εμφάνιση των DESPERATE JOURNALIST στις μουσικές εξελίξεις ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Χωρίς να πρωτοτυπούν, χωρίς να βγαίνουν από το πλαίσιο που γέννησε τη μουσική τους διαθέτουν το απαραίτητο συναισθηματικό εκτόπισμα και την απαραίτητη ηχητική βάση για να φτιάξουν μερικά τραγούδια και άλμπουμ που δεν προδίδουν τους λόγους που ακροατές σαν κι εμένα αγάπησαν και ασχολήθηκαν αρκετά αλλά και είχαν το θάρρος να επικρίνουν το κατοπινό στιλιζάρισμα και κυρίως την υπεροψία που διαθέτουν τα σχήματα της λεγόμενης ''Indie rock''. 
Έτσι  όταν με ρωτήσετε ποια είναι η καλύτερη Βρετανική μπάντα της παραδοσιακής indie της δεκαετίας του '10, θα σας απαντήσω ξεκάθαρα και χωρίς τραύλισμα ή περαιτέρω σκέψη με δύο λέξεις:''DESPERATE'' και “JOURNALIST''

Το τρίτο άλμπουμ τους, ''H αναζήτηση του Θαυματουργού'' είναι και αυτό που με κάνει να καταλήγω εύκολα πλέον στο παραπάνω συμπέρασμα.

Συνεχίζει την γλυκόπικρη ανεξάρτητη ποπ πορεία του σχήματος κατακτώντας ένα ακόμα επίπεδο ωριμότητας. Ο τίτλος σύμφυτος με την φιλοδοξία του σχήματος για έναν μεγάλο, βροντώδη εξωτερικά αλλά μελωδικό, ονειρικό, συναισθηματικό εσωτερικά ήχο είναι απόλυτα επιτυχημένος με το αποτέλεσμα του φετινού τους άλμπουμ. Τα δέκα τραγούδια του διακρίνονται για την παθιασμένη τους ένταση, την χαρακτηριστική, αλλά και τόσο κοντά στον Morrissey, φωνή της Jo Bevan,την ογκώδη μετά πανκ ρυθμική πλευρά, τις φλογισμένες κιθάρες, τις τεράστιες, χαρακτηριστικές μελωδίες και τον λυρισμό του στις περισσότερο εύθραυστες στιγμές του. Επίσης για την Jo Bevan η αναζήτηση αυτή ''αντικατοπτρίζει και την αναζήτηση ελπίδας και αγάπης, τολμώντας να φτάσει ακόμα και στο απρόσιτο''

Θα ήταν ανώφελο να περιγράψουμε κάθε τραγούδι ξεχωριστά, λόγω της συγκεκριμένης δομής τους. Όμως κάθε ένα είναι και μια τρικυμία συναισθημάτων που αποδίδεται με ήχο και ποίηση. Οι αποχρώσεις είναι πολλές και η αποτύπωση τους είναι αρκετά γλαφυρή ηχητικά. Κάποιοι παίζουν με τον ήχο των οργάνων τους αλλά κάποιοι αφού βρουν το πλαίσο για το πώς θα εκφράζουν με ήχους τα συναισθήματα τους οδηγούνται από αυτά και στο τέλος η ψυχή επικρατεί της φόρμας. Απελευθερώνεται μέσω της φόρμας.



Κάθε ένα από τα δέκα τραγούδια του άλμπουμ μπορείτε να τα θυμηθείτε και μετά από καιρό. Ακούω το δίσκο εδώ και μερικές μέρες, αποσπάσματά του ακούτε και στην εκπομπή σε εβδομαδιαία βάση και ήδη πέρασε το διάστημα που μεσολαβεί για να βάλουμε ένα δίσκο στη θήκη του ή στο σκληρό και να προχωρήσουμε παρακάτω.

Η εμπειρία αποδεικνύει λοιπόν ότι το ''In Search Of  The
Miraculous'' είναι ακόμα παρών στα ηχεία μου. Το ακούω με την ίδια ευχαρίστηση αλλά και την οικειότητα του κάτι τόσο αγαπημένου και απαραίτητου. 
Κυκλοφορεί στις 22.2.2019 από την Fierce Panda records..

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom