Πριν από οκτώ
χρόνια ακριβώς παρουσιάζαμε την Anna
Calvi σαν μια από την Αγία Θηλυκή Τριάδα
της δεκαετίας των '10. Προς το τέλος της,
η «αγία τριάδα» έχει μεταβληθεί αλλά
πλέον δεν έχει καμία σημασία να
διαχωρίζουμε με βάση το φύλο την
προσφορά του καθενός καλλιτέχνη/καλλιτέχνιδας.
φωτο: Γ.Πλόχωρας |
Σημασία έχει η
αξιοπρέπεια και η προσήλωση και αυτό
χαρακτηρίζει την Anna
Calvi μέχρι
αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Δεν κατάφερα ποτέ να
ξεπεράσω τη στοιχειωτική νοσταλγία
του πρώτου της άλμπουμ. Για κάποιο λόγο είμαι ακόμα κολλημένος σε αυτό. Αυτό ήταν και το μόνο πρόβλημα, καθαρά υποκειμενικό, που δεν με άφηνε να δω καλύτερα την εξέλιξη της. Όμως αντικειμενικά, βγαίνοντας έξω από το όνειρο του άλμπουμ εκείνου η συνέχεια ήταν αυτή που αρμόζει σε μεγάλη καλλιτέχνιδα.
Τα επόμενα δύο επομένως επίσημα άλμπουμ της, ήταν πιο σύγχρονα σε θεματολογία και σε μουσική αισθητική. Εξακολουθώ
να τα ακούω με πολύ ευχαρίστηση και να
τα θεωρώ πολύ σημαντικά για να θυμάται
κανείς τη μουσική της προσφορά στη δεκαετία αυτή.
Θα
έλεγα μάλιστα ότι αδίκησα λίγο το
''Hunter'', το πιο πρόσφατο
και ίσως πληρέστερο άλμπουμ της ως
σήμερα που έδειξε ότι η καλλιτέχνης
εξακολουθεί να είναι από τις σπουδαιότερες
μουσικές δυνάμεις της εποχής μας.
φωτο: Γ.Πλόχωρας |
Οκτώ χρόνια
λοιπόν περίμενα τη στιγμή να εμφανιστεί
ζωντανά στη χώρα μας και να που η αναμονή
αυτή επιβραβεύτηκε με το αυτονόητο. Με
μία εμφάνιση αντάξια της φήμης αλλά και
της εικόνας που έχουμε εδώ και χρόνια, γι΄αυτή.
Στο Acro
λοιπόν, σε ένα χώρο που είναι ιδανικός
για κάθε εμφάνιση μικρού και μεσαίου
μεγέθους εμπορικού βεληνεκούς, η Anna
Calvi , παρουσίασε επτά (ή οκτώ) από τα δέκα
τραγούδια του ''Hunter'',
τέσσερα κορυφαία του πρώτου της άλμπουμ
και μια μέτρια εκτέλεση του ''Ghostrider''
των SUICIDE, αγνοώντας
άδικα ίσως το ''One Breath''. Αν ερμήνευε κάτι από αυτό και κάτι από το e.p. ''Strange Weather'' θα ήταν ένα πλήρες σετ και θα ήμουν περισσότερο ευτυχισμένος αλλά το συγκεκριμένο σετλιστ ήταν επίσης πετυχημένο και στιβαρό.
Οι εκτελέσεις
ήταν εξαιρετικές, ο ήχος καλός, τα φώτα
άριστα και οι δύο μουσικοί που απαρτίζουν
το σχήμα της Calvi, Alex
Thomas στα
κρουστά και Mally
Harpaz στα
πλήκτρα και λοιπά κρουστά,
ήταν
διακριτικά λειτουργικοί και εντυπωσίασαν πλαισιώνοντας την
καλλιτέχνη, δίνοντας τον απαραίτητο
όγκο και χρώμα στις κιθαριστικές και
φωνητικές αρμονίες των συνθέσεων, αγγίζοντας και μεγεθύνοντας ίσως την παραγωγή του ''Hunter'' όσο γίνεται πιστότερα..
Η Anna Calvi δεν είναι ακριβώς το μυθολογικό ροκ πλάσμα που έχουμε κατά νου. Δεν ορμά στη σκηνή σαν πεινασμένο τέρας, ούτε φλέγεται θεατρικά. Είναι περισσότερο ήρεμη, με απόλυτο έλεγχο της σκηνής χωρίς να προσποιείται, επικοινωνεί άμεσα τη συναισθηματική ροή των τραγουδιών της, απλά και κατανοητά. Έχει το δικό της στυλ, δίνει στο κοινό της τον εαυτό της, δεν υπερβάλει με το ''κόκκινο'' το κομματιών της και είναι αρκετά ειλικρινής και απολαυστική. Χωρίς να διαθέτει το εκτόπισμα και την «ένταση» των ποπ και ροκ περφόρμερς που χαρακτηρίζουν την υπάρχουσα ή την προηγούμενη δεκαετία μας αφόπλισε με την δικιά της λάμψη, απλότητα και άνεση.
Τυπική στις ευχαριστίες χωρίς τη φανφάρα της ομαδικής μέθεξης/διασκέδασης (ξέρει ότι δεν είναι για τα κυβικά της και δε χρειάζεται να προσποιηθεί) ερμήνευσε τα τραγούδια με το συναίσθημα που βγάζουν και στους δίσκους αλλά τα ''Indies or Paradise'', ''Alpha'', ''Desire'', ''Don't Beat the Girl Out of My Boy'' έδωσαν κάτι παραπάνω, με τις περισσότερο παθιασμένες εκτελέσεις τους.
Συνολικά η
εμφάνιση αυτή,
ικανοποίησε τους πάντες και απέδειξε
το ζητούμενο για το οποίο «γκρινιάζουμε»
χρόνια τώρα. Οι μουσικοί που χαρακτηρίζουν
αυτή τη δεκαετία αξίζουν να περάσουν
από τη χώρα μας τώρα που είναι ακόμα
ζεστές χωρίς να χρειάζεται να περιμένουμε
δεκαετία ολόκληρη και με το μύθο να
καλύπτει την παρακμή τους.
Την εμφάνιση
της Anna
Calvi άνοιξε
υποδειγματικά η Αμαλία και το σχήμα της
που προσωπικά με εντυπωσίασε με την
κατάρτιση αλλά και με τα πολύ όμορφα
indie folk έως και country
τραγούδια της, που διαθέτουν μελωδίες
γερές και στιβαρή δομή. Δεν την ήξερα
ως τώρα αλλά χάρηκα πολύ για την μουσική
αυτή γνωριμία...
(Ευχαριστώ πολύ τον φίλο μου Γιάννη Πλόχωρα για την παραχώρηση των δύο κατακόκκινων φωτο_cheers!)
- Hunter
- Indies or Paradise
- As A Man
- Wish
- Swimming Pool
(Away) ( δεν παίρνω όρκο) - Suzanne & I
- I'll Be Your Man
- Don't Beat the Girl Out of My Boy
- AlphaEncore:
- Rider to the Sea
- Desire
- Ghost Rider (Suicide cover)
ANNA CALVI Setlist:
Σχόλια