SKAUSS

''Μερικά χρόνια πριν, σ' ένα πολύ κοντινό μας Γαλαξία ένας νέος καλλιτέχνης αναδύθηκε φαινομενικά από το πουθενά, φορώντας μια χρυσή μάσκα που κρατούσε την ταυτότητα του μυστική. Κανείς δεν ήξερε αν προερχόταν από τη διπλανή αποικία ή από κάποιο Σύμπαν παράλληλο ή ακόμα και από κάποιο σύμπλεγμα αστερισμών που εικάζεται ότι υπάρχει ζωή.

Ωστόσο ο SKAUSS προκάλεσε την προσοχή με τη μουσική του. Αν και αρκετά οικεία στους μυημένους σαν άκουσμα, υπήρχε αρκετό συναίσθημα και αρκετό ταλέντο για σκοτεινή ποπ με ηλεκτρονικά στοιχεία και χαρακτηριστικές μελωδίες ώστε να προκαλέσει την προσοχή. Ένα τραγούδι (Whoami)) κυκλοφορούσε σε συγκεκριμένο σταθμό για οκτώ ολόκληρα χρόνια ενώ ένα ακόμα το ''Father'', προμήνυε το πρώτο του άλμπουμ από το 2015.

Τότε ξεκίνησαν να έρχονται και οι πρώτες πληροφορίες που μιλούσαν για έναν φυσιολογικό τελικά άνθρωπο, σαν κι εμάς τους Γήινους, που απλά πίσω από τη μάσκα του μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε. Σχετικά με αυτό, έχει δηλώσει πρόσφατα σΤο Σπίτι Με Τα Παράξενα ότι:

« Φοράω μάσκα γιατί με απελευθερώνει εκφραστικά και έχω σκοπό να βγάλω πολλά απωθημένα από δω και πέρα, με όχημα τη μουσική, γι' αυτό και κρατάω κρυφό το όνομα μου.»

Το πρώτο του απωθημένο λοιπόν είναι το άλμπουμ που ύστερα από οκτώ χρόνια προετοιμασίας κυκλοφορεί μέσω bandcamp από αρχές Απριλίου.

Τιτλοφορείται ''Whoami'', περιλαμβάνει τα δύο τραγούδια που τον «αποκάλυψαν» σε γήινο κοινό και αποτελεί πρώτο δείγμα γραφής και μια πρώτη αναφορά σχετικά με την μουσική αναζήτηση του όλα αυτά τα χρόνια που προετοίμαζε το άλμπουμ.

Ο ίδιος περιγράφει τον ήχο του σαν:

«Μουσική για να κοιτάει κανείς τα αστέρια όταν όλα καταρρέουν δίπλα του». 

Στην ίδια συνέντευξη περιγράφει σχετικά τη θεματολογία και την σχέση του με τα τραγούδια του άλμπουμ: 

« Αγάπη, ελπίδα, προδοσία, θάνατος. Η ίδια η ζωή. Τα τραγούδια στο Whoami καλύπτουν μια περίοδο 10 ετών, γι 'αυτό ήταν ένα αληθινό ταξίδι αυτοανακάλυψης, εξ ου και ο τίτλος. Κατά την αναζήτηση της ταυτότητάς μου κάθε τραγούδι πέρασε το δικό του έπος αμέτρητων αναθεωρήσεων. Οι άνθρωποι που γνώρισα, άνθρωποι που έχασα, μέρη, πράγματα, συναισθήματα, όνειρα, όλα αφήνουν μια εντύπωση σε αυτά τα τραγούδια. Ακόμη και η απόφαση για το ποια τραγούδια θα μπουν, από μια δεξαμενή 100 τραγουδιών που δουλεύω αυτά τα 10 χρόνια, ήταν σκληρή και ένιωθα ότι τις θυσίαζα (τα τραγούδια που δεν θα έμπαιναν). Ξοδεύοντας τόσο πολύ χρόνο τόσο στενά συνδεδεμένος με αυτά, άρχισα να τους αποδίδω ανθρώπινες ιδιότητες.

Τα συγκεκριμένα τραγούδια, και η υπόλοιπη μουσική που κρατώ κλειδωμένη μέσα σε ένα συρτάρι, είναι κυριολεκτικά μέρη του σώματος και της ψυχής μου. Με έχουν εμπνεύσει να γίνω αυτός που είμαι, με κράτησαν σε δύσκολες καταστάσεις, μ' έχουν καθορίσει περισσότερο απ' ότι τα έχω καθορίσει εγώ. 

Όταν τα αποδεσμεύω στο κοινό για να τα αποδεχτούν ή να τα απορρίψουν, είναι σαν μια πράξη αυτοθυσίας. Ευτυχώς προς ανακούφιση μου τα έχουν αποδεχτεί ως τώρα!» (προσαρμοσμένο στα ελληνικά)

 

Τα δέκα τραγούδια που επιλέχτηκαν λοιπόν και απαρτίζουν το άλμπουμ είναι τοποθετημένα με σειρά που φαίνεται να διηγούνται μια υπαρξιακή ιστορία ή αναπτύσσουν την ηλεκτρονική παλέτα του καλλιτέχνη, από καθαρή και ευδιάκριτη ποπ μέχρι οι ρυθμοί και τα συνθ να αναλάβουν να προωθήσουν τις μελωδίες σε ένα ρομαντικότερο sci-fi περιβάλλον όπως περίπου κάνουν στις αγαπημένες στιγμές οι M83. 

Δεν πρόκειται για αντιγραφή βεβαίως, πρόκειται για μια ακόμα άποψη περί ηλεκτρονικής ποπ που διαφυλάσσει τις ισορροπίες μεταξύ μελωδίας και ρυθμού προς όφελος του Ονείρου και του Συναισθήματος που πηγάζουν από το συνθέτη. Ορισμένα τραγούδια έχουν κοινωνικοπολιτικά μηνύματα και ολοκληρώνουν το άλμπουμ που βάζει για τα καλά τον συνθέτη στο ηλεκτρονικό multiverse της παγκόσμιας ποπ.

Πρόκειται για ντεμπούτο που δεν δείχνει τεχνικές αδυναμίες, είναι άρτιο από πλευράς παραγωγής και ηχητικού αποτελέσματος. Η αισθητική του περιλαμβάνει εκλεκτικές αναφορές από τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, σχηματίζοντας τον προσωπικό ποπ ονειροβρόγχο του καλλιτέχνη. Το άλμπουμ δεν είναι η καταγραφή του ταξιδιού, ακούγεται κατασταλαγμένο και ολοκληρωμένο στο μεγαλύτερο μέρος του.

Τα τραγούδια έχουν αρχή, μέση και τέλος, είναι ξεκάθαρα και έχουν εξαντλήσει τα όρια της. Υπάρχει μια remix εκδοχή του ''Father'' που θα βρείτε στο spotify του καλλιτέχνη, η οποία δεν φτάνει το πρωτότυπο αν και καλόγουστη κάτι που αποδεικνύει την ισχύ των τραγουδιών.

Έπιασα τον εαυτό μου να χορεύει αβίαστα στα ''Forever Young'', ''Alive'' και ''Sad Disco'', η επιβλητική ανάπτυξη του ''Rule The Skies'' είναι η space pop πριν την είσοδο στο υποδιάστημα και δείχνουν το μεγάλο ταλέντου συνθέτη στις ηχητικές κορυφώσεις του τελευταίου λεπτού, η Γαλλική φινέτσα των M83 ευλογεί τα ''Free At Last'' και ''Worning'' σαν αντάξιες συνθέσεις ονειρικής κυβερνοποπ, ενώ οι εκτελέσεις των ''Whoami'', και ''Father'' αντέχουν σε παιξίματα στον ποπ σταθμό κάθε μητρόπολης.

Στο bandcamp μας πληροφορεί ότι μέσα σε αυτό το άλμπουμ κρύβεται και το «κλειδί» για ένα δεύτερο.

 Για να το βρείτε πρέπει να συνδυάσετε και τις 4 παράλληλες πραγματικότητες στις οποίες μπορείτε να ακούσετε το άλμπουμ ( YouTube, Bandcamp, Spotify, Soundcloud). Είναι αρκετά διασκεδαστική η διαδικασία και δεν σας κρύβω ότι όταν το ανακάλυψα έπεσα σε ένα άλμπουμ που είναι τελείως διαφορετικό από το ''Whoami''....

Θα σας αφήσω να παιδευτείτε λίγο μέχρι την επόμενη ανάρτηση η οποία θα σας αποκαλύψει το άλμπουμ και σχετικές πληροφορίες γύρω από αυτό....

Προς το παρόν αυτό που χρειάζεται να κάνετε είναι να ακούσετε το ''Whoami'' αρκετές φορές γιατί το αξίζει. Μετά το εξαιρετικό ντεμπούτο των SEDIMENT BRUISE άλλο ένα ντεμπούτο προστίθεται στη λίστα του Σπιτιού με τα σπουδαία άλμπουμ για το 2019....''