Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

It Might Be Time....Before ''The Slow Rush''



«Hey everyone sorry i’ve been a bit quiet for the last 4 billion years and sorry it’s all been a bit weird this year, there are all sorts of excuses i could serve you but it basically all comes down to me hating the idea of giving you anything that isn’t the best my entire heart and soul and brain can give. But i’m so fucking relieved the day has finally come that i can give you a date, I guess you are too… And i’m so excited for touring next year and beyond with a new show and new album of songs and yes we’ll come to peru and yes we’ll come to brazil and wherever you live in the world because that’s all i want to do for the rest of my life. I’ll be waiting anxiously with you until feb 14 2020, in the meantime enjoy this quirky new song about your own inner paranoid thoughts telling you you’ve lost your mojo, and whose drum sound took me about 1 of those 4 billion years. love you all» ( Kevin Parker, Instagram)



Τρία από τα πιο αξιοσημείωτα τραγούδια του 2019 είναι των TAME IMPALA και ουσιαστικά δείχνουν και στην πράξη την αποφασιστικότητα του Kevin Parker να κυκλοφορήσει κάτι πολύ ουσιαστικό ακόμα και αν περάσουν ''4 δισεκατομμύρια χρόνια''.
Τα ''Patience'', ''Borderline'' και ''It Might Be Time'', σημειολογικά, λειτουργούν σαν προειδοποίηση γι' αυτά που θα ακούσουμε στις 14 Φεβρουαρίου του 2020, όταν ο νέος τους, τέταρτος ή πέμπτος αν υπολογίσουμε και το ''Live Versions'', θα κυκλοφορήσει επιτέλους. 
Το ''The Slow Rush'' είναι σίγουρο ότι δεν θα θυμίζει το σχήμα όπως το έχετε στο μυαλό σας αλλά είναι μια φυσιολογική εξέλιξη του ήχου τους κρίνοντας από τα ήδη ανεβασμένα τραγούδια.
Χωρίς να έχουν κερδίσει όλες τις εντυπώσεις, άσχετα  αν παραμένει ένα γεγονός, ο Kevin Parker οδεύει σε δικούς του δρόμους, στρωμένους από απαλούς ρυθμούς, χαλαρές ποπ μελωδίες, ανοικοδόμηση της έννοιας easy listening/soft rock/yacht rock μουσικής που δεν αγγίζει νερό ή έδαφος αλλά προτιμά να φεύγει στην ατμόσφαιρα. 
Χωρίς να κατανοώ τι ακριβώς θα έπρεπε να περιμένουν οι επικριτές, μετά το ''Currents'' πέρα από καλό γούστο, ξεκάθαρα τραγούδια και δυνατές μελωδίες είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η απαλή ροκ εκδοχή του σχήματος είναι πολύ οικεία και θετική. 
Το ''Patience'' είναι μια Ανοιξιάτικη ωδή που φέρνει την αναζωογονητική διάσταση της εποχής στα σωστά μέτρα και από το πουθενά να δημιουργεί μελλοντική νοσταλγία. Η ευφορία του τραγουδιού δεν βρέθηκε σε κανένα από τα τραγούδια του 2019 και είναι εύλογο με την κατήφεια και την αναστάτωση που επικρατεί τριγύρω. 
Το ''Borderline'' καθοδηγείται από τη μελωδία του αγκαλιασμένη από ένα ευφάνταστο μουσικό «ένδυμα» disco, progressive, new age, pop, soul επιρροών φιλτραρισμένες με δεξιότητα και με τη φωνή του Kevin Parker σαν καταλύτη γι μία χωρίς εποχή και τόπο ρυθμική ωδή με χαρακτήρα και υπογραφή.
Το ''It Might Be Time'' έχει ευδιάκριτη '70'ς και SUPERTRAMP αύρα και γι' αυτό ευθύνεται το ηλεκτρικό πιάνο που φρεσκάρει την ευφορική soft rock αίσθηση του τραγουδιού, αλλά υπάρχει και μια συνθ επιμονή που το βγάζει από το χρονικό πλαίσιο και με τα εντυπωσιακά βαριά κρουστά, του αποδίδει οριστικά αυτή την αίσθηση της TAME IMPALA φρεσκάδας. 
Το σχήμα του Kevin Parkerκλείνει αυτή τη δεκαετία με αξιοπρέπεια με αυτά τα τρία καινούρια τραγούδια και το ''The Slow Rush'' είναι πλέον το άλμπουμ που περιμένω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο....(Η συνέχεια σε μερικούς  μήνες από τώρα)

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom