«Αυτό
που παρακολουθήσαμε ήταν ένα μυσταγωγικό
κονσέρτο για συνθετητές και βίντεο,
τολμώ να πω, μία τελετουργία συνειδητοποίησης.
Συνειδητοποίησης της καλωδιακής
υπόστασης του σύγχρονου πολιτισμού. Σε
ένα τεχνοκρατούμενο κόσμο κονσέρτα σαν
των CLOCK DVA είναι επικλήσεις σε πνεύματα
που κυκλοφορούν στις μηχανές. Πνεύματα
που απλά είναι ανθρώπινες σκέψεις και
συν-αισθήματα που βγαίνουν στην επιφάνεια
όταν κατακάθεται ο ενθουσιασμός και το
ολοκληρωτικό δόσιμο στην διαδραστική
πλέον ζωή μας. Αν καταλήξουν εφιάλτες
είναι στο δικό μας χέρι.»
Τα
είχα γράψει το 2016 με αφορμή την πρώτη
τους εμφάνιση στη χώρα μας. Ισχύει ακόμα
αυτή η διαπίστωση. Μόνο που τώρα σε
μικρότερο χώρο και καλύτερα ηχητικά ο
ηλεκτρομυστικισμός του σχήματος ήταν
συμπαγής και έντονος. Είχε το κοινό
απόλυτα προσηλωμένο επάνω του, χωρίς
διακυμάνσεις και κενά σημεία.
Όμως αυτές είναι απλές παρατηρήσεις για μια από τις καλύτερες συναυλιακές μου εμπειρίες. Τα υπόλοιπα θα παραμείνουν αθέατα και δύσκολο να εκφραστούν. Μάλλον θα κρατηθούν σαν προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα για κάποια άλλη στιγμή. Γνωρίζετε έτσι κι αλλιώς τις απόψεις μου γι' αυτούς εδώ και πολλά χρόνια.
Θα
μοιραστώ όμως την συγκλονιστική εκτέλεση
του ''Return
To Blue'' που για
άλλη μια φορά κατάφερε να μου προκαλέσει
συναισθηματική αύξηση θερμοκρασίας
σχεδόν στο μέγιστο, την σχεδόν
ηλεκτροεκστατική εκτέλεση του ''Νeoteric''
με τα δεκάδες
αρχέγονα σύμβολα να κατακλύζουν την
συμμετρική διάταξη και την πέρα από
κάθε περιγραφή οριακά Διονυσιακή
κορύφωση του ''The
Hacker'' σε μία
εκτέλεση που ανακαλεί όλη την πεμπτουσία
του ήχου του Adi
Newton στο μέγιστό
σημείο βρασμού και διαμόρφωσης.
Ίσως
είναι καιρός να κυκλοφορήσουν ή ένα
ηχογραφημένο κειμήλιο από τις πρόσφατες
συναυλίες τους ή βίντεο ή δίσκο με το
υλικό που παρουσίασαν. Είναι πλέον σε
επίπεδο που ακόμα και οι KRAFTWERK
δεν έχουν
κατακτήσει στην ηλεκτρονική Ζώνη των
Μύθων...
Η βραδιά Μidnight City 2 όμως μπορεί να κορυφώθηκε με αυτή την ιστορική πλέον εμφάνιση των CLOCK DVA, ξεκίνησε όμως με ένα ισχυρό σετ από τον BLAKAUT. Γνωρίζετε ότι αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά ονόματα στην Αθηναϊκή electro/minimal synth σκηνή με κυκλοφορίες που ακούγονται σε κορυφαία ένταση. Το σετ του ήταν από όλη τη δισκογραφική του παρουσία μαζί με καινούρια. Η μουσική του είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την παρακμή της Αθήνας αλλά ενώ εμπνέεται από τη σαπίλα της μεταμορφώνεται σε ένα ισχυρό μουσικό στίγμα που εκπέμπει σήματα για μη απάθεια.
Η μουσική του BLAKAUT παλεύει και παλεύει τίμια και με αξιοπρέπεια.
Οι BODY OF LIGHT είναι ένα ντουέτο που η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει πως θα έπρεπε να ηχούν οι DEPECHE MODE και οι THE SOFT CELL αν επαναπροσδιόριζαν τους μουσικούς τους ορίζοντες. Όμως πέρα από τις επιρροές, ο ήχος τους είναι ένα κομψό δείγμα dark ηλεκτροπόπ '80'ς και αναβίωσης που στη σκηνή ακούγεται δυναμικότερη και ξεσηκώνει.
Η σύντομη -δυστυχώς- εμφάνιση τους έκανε πολλά πόδια να κουνηθούν, εντυπωσιάζοντας αρκετά το κοινό που δεν είχε προηγούμενη επαφή αλλά και τον κόσμο που τους ήξερε.
Τα τραγούδια τους είναι για χορό και σε αυτό βοηθά και η ασταμάτητη κίνηση του ενός από τα δύο αδέλφια Jarson που απαρτίζουν το ντουέτο που αυτοαποκαλούνται και synth cowboys λόγω καταγωγής (Tempe Arizona).
Αεικίνητος και με πολύ καλή διάθεση έδωσε πολύ δυναμικά και ευχάριστα μηνύματα αλλά και υποσχέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη του στυλ που διαμορφώνουν εδώ και μερικά χρόνια.
Η εκδήλωση θα συνεχιζόταν μέχρι το πρωί αλλά ήθελα να κρατήσω την εμπειρία των CLOCK DVA ισχυρή. Θα θέλαμε να συνεχιστεί με ανάλογης ποιότητα σχήματα και του χρόνου....
Σχόλια