Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Volume Massimo_The 2019 annual report_Albums_11


11. Animated Violence MildBLANCK MASS
         (Sacred bones)


«Για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένα ακόμα έπος που δεν θα επεκταθεί πέρα από το αφοσιωμένο κοινό του αλλά γράφει με χρυσά γράμματα την ηλεκτρονική εποποιία της δεκαετίας. Όπως και ο προκάτοχος του (World Eater) είναι επικεντρωμένο σε ένα κοινό στόχο, απορροφά όλο το black metal, το industrial/noise/drone, το hip hop και την ποπ, αποκόπτει τα περιττά μέρη κάνει τα ίδια τα είδη περιττά και διακηρύσσει για άλλη μια φορά ένα φαντασμαγορικό, φλεγόμενο ηχητικό κόσμο που δεν διακατέχεται από το σύνδρομο της ελίτ, δεν πνίγεται στον ναρκισσισμό και κατευθύνει τη μουσική κοσμοθεωρία του άμεσα στο κοινό που θα ενδιαφερθεί. Και μόνο σε αυτό....»

....Ο Ιερός Θόρυβος του BLANCK MASS θα έπρεπε να συγκαταλέγεται σε νέα εγχειρίδια Αστυμαγείας-όχι της γνωστής- όπου θα ακούγεται σε ειδικά κλαμπ όταν η Αστική Παράκρουση-μετρήσιμη πλέον, μην ξεχνάτε είμαστε στο πολύ κοντινό Μέλλον-θα χτυπούσε τις κόκκινες πινακίδες των μετρητών. 
Η χρήση της θα ήταν καθαρά θεραπευτική μέσω της εκτόνωσης και τα ψηφιακά ηχητικά bot της θα εισχωρούσαν στα νοσούντα ηλεκτρομαγνητικά πεδία για να τα εκμηδενίσουν. Όλοι θα έπρεπε να δαγκώσουν αυτό το «μήλο»..

ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ: Πίσω στα 2019, στο τέλος μια πολύ ταραγμένης δεκαετίας, η τεχνολογία και η Τέχνη της παραπλάνησης μέσω των Κοινωνικών Μαζικών Δικτύων δημιούργησε μια νέας μορφής κατάθλιψη. Ποτέ δεν ήταν τόσο ρευστή η ερμηνεία των πάντων αλλά ποτέ και τόσο επικίνδυνα χειραγωγίσιμη. 
Η μουσική του ''Animated Violence Mild'' ήταν η σπαστική παρέμβαση σε υπερ-τραπ επιτυχίες και αγριεμένους μεσοαστούς που έκαναν μουσική αφού πρώτα εξασφάλιζαν την υποστήριξη των κοινοτήτων τους για να καλύψουν την μετριότητα τους. 
Ο μουσικός πίσω από το προσωπείο του BLANCK MASS δεν ήταν ακριβώς μέσα στις επιταγές της χειραγωγούμενης μουσικής, ήταν για την ακρίβεια ένας «επικίνδυνος» μουσικός που χωρίς βία και υποκρισία δημιουργούσε επιθετικές μουσικές επελάσεις και έθετε το υπερεπείγον της κάθαρσης μέσω της μουσικής του. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Alliance: The 2024 annual report_Phase I_The albums_Tier 2_ 46-50

Μπήκαμε στις πεντάδες μέχρι το είκοσι. Λιγότερο με κριτήρια αξιολόγησης αλλά περισσότερο με τη λογική ομαδοποιήσεων η πρώτη πεντάδα είναι από άλμπουμ διακεκριμένων σχημάτων του ανεξάρτητου ροκ που έχουν γερές μουσικές βάσεις, εξαιρετικά διαυγή και δημιουργική επαφή με το παρελθόν της μουσικής και του παρόντος.  46. Brand On The Run (Our Brand Could Be Yr Life deluxe) - BODEGA  (Chrysalis) Μεταξύ 2013-2016 υπήρχαν οι BODEGA BAY. Βραχύβιο σχήμα που σύντομα μετονομάστηκε σε BODEGA. Έκτοτε έγιναν πολύ αγαπητοί στο ιστολόγιο και όπως κάθε χρονιά που κυκλοφορούν άλμπουμ έτσι και φέτος φιλοξενούνται στον ετήσιο μουσικό απολογισμό μας.  Το υλικό του άλμπουμ προέρχεται από την Ανοιξιάτικη κυκλοφορία ''Our Brand Could Be Yr Life'' τίτλος που παραπέμπει στο ομώνυμο και μοναδικό άλμπουμ σαν BODEGA BAY που κυκλοφόρησε το 2014. Ηχογράφησαν εκ νέου πολλά τραγούδια από αυτό πρόσθεσαν και μερικά ακόμα και ουσιαστικά με παλιό υλικό έκαναν κάτι καινούριο μέσα βέβαια στο πλαίσιο του ήχου τ...

Over And Over

  Μετά το φετινό διαμάντι της VENUS VOLCANISM '' Tissue '', μία πανέμορφη παρουσίαση του στο Κ.Ε.Τ. και ένα καταπληκτικό dark wave dj set της In Atlas για το υπόλοιπο εκείνης της βραδιάς (30.11.2023), έμαθα για ένα καινούριο τραγούδι των κοριτσιών που από κοινού έχουν να κυκλοφορήσουν κάτι εδώ και πολύ καιρό.  Μία μέρα πριν εκπνεύσει το 2023, το τραγούδι ανέβηκε στις πλατφόρμες, κάποιοι έκαναν πρωτοχρονιά με αυτό αλλά μόλις την προηγούμενη εβδομάδα το άκουσα λόγω συνειδητής αποχής από τα μουσικά (η ανασκόπηση ήταν στον αυτόματο) όλη τo προηγούμενο διάστημα. Tο '' Over And Over '' είναι κάτι σαν φρέσκο ξεκίνημα ή μία αναβάθμιση της αισθητικής των V.V.I.A. Ο σκοτεινός, μετά minimal synth πρωτογονισμός έχει δώσει τη θέση του σε κάτι περισσότερο λεπτό μουσικά, περισσότερο ποπ σχετικά με αυτό που έκαναν στο παρελθόν και εν τέλει κάτι περισσότερο ολοκληρωμένο και ώριμο. Φυσικά το σκοτεινό στοιχείο συνυπάρχει με την νοσταλγική μελωδία και την αδιάκοπη ροή της...

A distant sadness: XII_Anywhere out of this world....

Είναι μια παρηγορητική συνήθεια που φτάνει αισίως στη 12η έκδοση.  Φέτος εμφανίστηκε η τάση να επιστρέψουμε στις μουσικές που μας έκαναν να ακούμε διαφορετικά. Στις μουσικές που δημιούργησαν την πρώτη συλλογή. Είναι ουσιαστικά είναι μία επιστροφή.  Οι φετινές επιλογές είναι προφανείς και δεν κρύβουν εκπλήξεις. Είναι όμως επιλογές που δίνουν το μήνυμα ξεκάθαρα, μας εκφράζουν φέτος περισσότερο από ποτέ και επεμβαίνουν και πάλι στην μουσική πραγματικότητα με τρόπο όχι καταλυτικό αλλά για να υπενθυμίσουν και να ενισχύσουν. Οι τίτλοι μπορούν να διηγηθούν ιστορίες, οι επιρροές μπορούν να πλάσουν περιβάλλοντα στη φαντασία μας, οι τραγουδιστές και οι υπόλοιποι μουσικοί είναι σε μια συνεχή επικοινωνία με το αόρατο και την πλευρά του εαυτού τους πέρα από το σύμπαν της συνειδητής ύπαρξης και της παραπλανητικής αναζήτησης στο τρισδιάστατο σώμα. Μαζί τους και εμείς, οι ακροατές. Εμείς που εμπιστευτήκαμε τους συγκεκριμένους μουσικούς ώστε οι συνθέσεις τους να είναι η επένδυση στη δικιά μας ...