Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Volume Massimo_The 2019 annual report_Albums_11


11. Animated Violence MildBLANCK MASS
         (Sacred bones)


«Για τον υπόλοιπο κόσμο είναι ένα ακόμα έπος που δεν θα επεκταθεί πέρα από το αφοσιωμένο κοινό του αλλά γράφει με χρυσά γράμματα την ηλεκτρονική εποποιία της δεκαετίας. Όπως και ο προκάτοχος του (World Eater) είναι επικεντρωμένο σε ένα κοινό στόχο, απορροφά όλο το black metal, το industrial/noise/drone, το hip hop και την ποπ, αποκόπτει τα περιττά μέρη κάνει τα ίδια τα είδη περιττά και διακηρύσσει για άλλη μια φορά ένα φαντασμαγορικό, φλεγόμενο ηχητικό κόσμο που δεν διακατέχεται από το σύνδρομο της ελίτ, δεν πνίγεται στον ναρκισσισμό και κατευθύνει τη μουσική κοσμοθεωρία του άμεσα στο κοινό που θα ενδιαφερθεί. Και μόνο σε αυτό....»

....Ο Ιερός Θόρυβος του BLANCK MASS θα έπρεπε να συγκαταλέγεται σε νέα εγχειρίδια Αστυμαγείας-όχι της γνωστής- όπου θα ακούγεται σε ειδικά κλαμπ όταν η Αστική Παράκρουση-μετρήσιμη πλέον, μην ξεχνάτε είμαστε στο πολύ κοντινό Μέλλον-θα χτυπούσε τις κόκκινες πινακίδες των μετρητών. 
Η χρήση της θα ήταν καθαρά θεραπευτική μέσω της εκτόνωσης και τα ψηφιακά ηχητικά bot της θα εισχωρούσαν στα νοσούντα ηλεκτρομαγνητικά πεδία για να τα εκμηδενίσουν. Όλοι θα έπρεπε να δαγκώσουν αυτό το «μήλο»..

ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ: Πίσω στα 2019, στο τέλος μια πολύ ταραγμένης δεκαετίας, η τεχνολογία και η Τέχνη της παραπλάνησης μέσω των Κοινωνικών Μαζικών Δικτύων δημιούργησε μια νέας μορφής κατάθλιψη. Ποτέ δεν ήταν τόσο ρευστή η ερμηνεία των πάντων αλλά ποτέ και τόσο επικίνδυνα χειραγωγίσιμη. 
Η μουσική του ''Animated Violence Mild'' ήταν η σπαστική παρέμβαση σε υπερ-τραπ επιτυχίες και αγριεμένους μεσοαστούς που έκαναν μουσική αφού πρώτα εξασφάλιζαν την υποστήριξη των κοινοτήτων τους για να καλύψουν την μετριότητα τους. 
Ο μουσικός πίσω από το προσωπείο του BLANCK MASS δεν ήταν ακριβώς μέσα στις επιταγές της χειραγωγούμενης μουσικής, ήταν για την ακρίβεια ένας «επικίνδυνος» μουσικός που χωρίς βία και υποκρισία δημιουργούσε επιθετικές μουσικές επελάσεις και έθετε το υπερεπείγον της κάθαρσης μέσω της μουσικής του. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μαργαριτάρι. Το νέο άλμπουμ της May Roosevelt.

 Έξι παρά κάτι χρόνια μετά το '' Junea '', η  May Roosevelt   επέστρεψε με τον νέο της δίσκο '' Pearl ''. Το '' Junea '' «διαδραματιζόταν» σε ένα περιβάλλον τεχνητού κόσμου, μουσικής Α.Ι. αλλά δημιουργημένο με κυριαρχική αντιπαραβολή του πνευματικού και συναισθηματικού κόσμου πάνω στα μικροκυκλώματα. Το νέο της άλμπουμ είναι εξίσου αιθέριο αλλά υπάρχει λιγότερη τεχνολογία, λιγότερη διάθεση για ρυθμικό συγχρονισμό με την πραγματικότητα και περισσότερα φυσικά έγχορδα. « Στις δέκα συνθέσεις του πέμπτου της δίσκου, τα synthesizers της May Roosevelt συναντούν για πρώτη φορά τους ήχους ενός κλασικού κουαρτέτου εγχόρδων. Νεοκλασική μουσική και ρομαντική electronica συνδυάζονται, με το theremin να πρωταγωνιστεί, τυλίγοντας το ορχηστρικό αυτό ηχητικό σύνολο, άλλοτε σε διάλογο με τα απαλά φωνητικά της May Roosevelt και άλλοτε δημιουργώντας τους δικούς του αιθέριους κόσμους », αναφέρει το δελτίο τύπου και αυτή είναι η πλήρης εικόνα ως προς τη δομή κ

MEET UP! festival_ MAKE ME HAPPY RECORDS 7 YEARS ANNIVERSARY, death disco, 3_4.11.2023.

  Επτά χρόνια δραστηριότητας γιόρτασε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, η make me happy! records . Η εταιρεία στο πνεύμα της πρώτης «αθώας» εποχής των ανεξάρτητων εταιρειών συνεχίζει και ελπίζουμε να συνεχίσει με το πνεύμα και την όρεξη σε ακόμα δημιουργικότερα επίπεδα για περισσότερα χρόνια ακόμα. Χωρίς να έχει ξεπουλήσει τη βασική της αρχή, έχει φτάσει σε σημείο που κυκλοφορίες της έχουν και διεθνή διανομή και πολύ καλή φήμη στους σχετικούς κύκλους της ανεξάρτητης κιθαριστικής ποπ και ροκ.  Κάθε κυκλοφορία της έχει την ποιότητα και τη σφραγίδα εγγύησης ότι αυτό που αγοράζει και ακούει ο κάθε ενδιαφερόμενος δεν θα τον απογοητεύσει στη χειρότερη περίπτωση και στην καλύτερη θα τον συντροφεύει σε κάθε δραστηριότητα.  Το διήμερο που μας πέρασε θα είχε όλο το δημιουργικό ρόστερ της να γιορτάζει αλλά τελικά δύο μπάντες ( MODEL SPY  και TA TOY BOY ) δεν κατάφεραν να συμμετέχουν σε αυτή τη γιορτή λόγω ανωτέρας βίας.  Η πρώτη μέρα είχε κυρίως νοσταλγικό χαρακτήρα, θα ήταν μία κοινότυπη περιγρα

Yodashe: Η επιστροφή!

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την πρώτη φορά που ασχοληθήκαμε με την Yodashe και το πρώτο προσωπικό της single ‘ ’ Take Your Time ’’. Πρόσφατα μας ενημέρωσε ότι τα περασμένα δύο χρόνια ήταν «χαμένη» στα στούντιο του Πανεπιστημίου Goldsmiths στο Λονδίνο σπουδάζοντας μουσική παραγωγή. Πλέον οι σπουδές ολοκληρώθηκαν και σαν πτυχιακή έχει ετοιμάσει το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε δικιά της παραγωγή, φυσικά, λαμβάνοντας ταυτόχρονα συμβουλές και γνώση από τον επιβλέποντα καθηγητή της Mikko Gordon , παραγωγό και μηχανικό ήχου που όχι μόνο διδάσκει και έχει δημιουργήσει το στούντιο του πανεπιστημίου αλλά έχει συνεργαστεί με τους ARCADE   FIRE , Gaz  C oombes και κυρίως με τους THE SMILE και τον Nigel Godrich . Το άλμπουμ αναμένεται να κυκλοφορήσει τους επόμενους μήνες και θα έχουμε περισσότερες πληροφορίες και τραγούδια να μοιραζόμαστε από αυτό μέσα από τις εκπομπές και εδώ, προς το παρόν θα ξεκινήσουμε το «ζέσταμα» με δύο τραγούδια που δεν θα υπάρχουν στο άλμπουμ. Το ‘’ Salarywom